Ratownictwo medyczne w Krajowym Systemie Ratowniczo-Gaśniczym. Część IV

• Autorzy: Chomoncik M.

Warianty tytułu

EN

Emergency Medical Services in the National Firefighting and Rescue System. Part IV

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Cel: Przedstawienie zasad postępowania w przypadku wystąpienia u poszkodowanego zaburzeń krążeniowo-oddechowych w stanach nieurazowych i drgawkach. Wprowadzenie: Postępowanie z kobietą w widocznej ciąży w stanie zagrożenia życia/zdrowia ma szczególny charakter, dotyczy bowiem zawsze przynajmniej dwojga poszkodowanych. Najważniejszym czynnikiem wpływającym na stan płodu jest stan matki. Dlatego prowadzone w sposób optymalny ratowanie matki przyczynia się do najlepszego ratowania płodu. W przypadku stwierdzonych obrażeń należy je opatrzyć zgodnie z odpowiednimi procedurami. Zdarzenie mnogie to zdarzenie, którego zagrożenia dotyczą więcej niż jednej osoby poszkodowanej znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, ale określone w wyniku segregacji poszkodowanych zapotrzebowanie na kwalifikowaną pierwszą pomoc i medyczne czynności ratunkowe realizowane w trybie natychmiastowym nie przekracza możliwości sił i środków podmiotów ratowniczych obecnych na miejscu zdarzenia. Zdarzenie masowe to zdarzenie, w wyniku którego określone w procesie segregacji poszkodowanych zapotrzebowanie na kwalifikowaną pierwszą pomoc i medyczne czynności ratunkowe realizowane w trybie natychmiastowym przekracza możliwości sił i środków podmiotów ratowniczych obecnych na miejscu zdarzenia w danej fazie działań ratowniczych. Segregacja poszkodowanych to proces wyznaczania priorytetów leczniczo-transportowych realizowany w zdarzeniach mnogich i masowych. Celem segregacji jest szybkie znalezienie poszkodowanych w stanie zagrożenia życia i zminimalizowanie liczby niepotrzebnych transportów osób mniej poszkodowanych do specjalistycznych ośrodków. Na świecie funkcjonują różne systemy segregacji poszkodowanych, które pozwalają w krótkim czasie dokonać oceny stanu poszkodowanego. W Polsce najbardziej znanym systemem jest system START (simple triage and rapid treatment – prosta segregacja i szybkie leczenie), który dotyczy osób powyżej 8 roku życia. U dzieci pomiędzy 1 a 8 rokiem życia należy zastosować system segregacji JumpSTART. Znaczenie dla praktyki: W swojej pracy i poza nią ratownik może spotkać się z sytuacjami, kiedy pomocy będzie potrzebowała osoba zgłaszająca dolegliwości niezwiązane z obrażeniami. Przedstawione w artykule treści mogą znaleźć praktyczne zastosowanie w takich sytuacjach.

Purpose: Presentation of emergency action principles in case a casualty suffers from circulatory and respiratory disorder in nontraumatic condition or tremors (convulsions). Introduction: The procedure when dealing with a visibly pregnant woman in life / health threatening conditions is very specific as it considers at least two casualties. The most important factor that influences the fetus’ condition is the condition of the mother. So the most optimal rescue procedure conducted on the mother is the best way to save the unborn baby. Any injuries should be dressed in accordance with proper procedures. Multiple-casualty incident is a situation in which more than one person is in danger, however, the need for acute medical care and rapid rescue procedures (determined in the process of triage – medical selection) does not override the rescue resources (such as personnel and equipment) present on the spot. Mass-casualty incident is any incident in which the number of casualties in the dire need of acute medical care and rapid rescue procedures determined in triage, overrides the rescue resources present on the spot. Triage (medical selection / segregation of casualties) is the process of determining the medical and transportation priorities while dealing with numerous or mass- casualty incidents. Its goal consists in finding the casualties in life threatening condition as soon as possible as well as minimizing the transport to specialized hospitals of those casualties whose condition is not severe. There is a great deal of casualty segregation systems in the entire world that allows a quick assessment of casualties’ condition. In Poland the most commonly known is the START system (simple triage and rapid treatment). It is used in regard to people over 8 years old. For kids aged 1- 8, the segregation system Jump START should be applied. Practical significance: Regardless of the fact whether he is on duty or not, a paramedic may find himself in a situation when a person in need declares complaints unrelated to an injury. The information presented in the article can have practical implication in such situations.

Słowa kluczowe

PL

zaburzenia krążeniowo-oddechowe; drgawki; ciąża; zdarzenie mnogie; zdarzenie masowe; segregacja

EN

circulatory-respiratory disorder; tremors; pregnancy; numerous incident; mass – casualty incident (MCI)

• Wydawca: Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego - Państwowy Instytut Badawczy
• Czasopismo: Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
• Rocznik: 2014
• Tom: Nr 1
• Strony: 117--127
• Opis fizyczny: Bibliogr. 38 poz., il.

Twórcy

autor

Chomoncik M.

• Szkoła Aspirantów Państwowej Straży Pożarnej w Krakowie, os. Zgody 18, 31-951 Kraków

Bibliografia

• 1. Pierwsza pomoc i resuscytacja krążeniowo-oddechowa, J. Andres (red.), Polska Rada Resuscytacji, Kraków 2011.
• 2. Mnogie i wielonarządowe obrażenia ciała, L. Brongiel, K. Duda (red.), PZWL, Warszawa 2001.
• 3. Złota godzina, L. Brongel (red.), Wydawnictwo Medyczne, Kraków 2007.
• 4. Campbell J. E., International Trauma Life Support. Ratownictwo przedszpitalne w urazach, Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, Kraków 2009.
• 5. Ciećkiewicz J., Medycyna ratunkowa. Rażenie piorunem, „Medycyna Praktyczna”, 2008, 6, s. 132–136.
• 6. Domanasiewicz A., Wytyczne postępowania okołourazowego w ciężkich urazach kończyn ze szczególnym uwzględnieniem amputacji, www.szpital-trzebnica.pl/chir/wytyczne.htm.
• 7. Ratownik Medyczny, J. Jakubaszko (red.), Górnicki Wydawnictwo Medyczne, Wrocław 2003.
• 8. Jastrzębski J., Zaburzenia oddechowe w oparzeniach, „Postępy Nauk Medycznych”, 2009, 8, s. 590–596.
• 9. Gaszyński W., Intensywna terapia i wybrane zagadnienia medycyny ratunkowej. Repetytorium, PZWL, Warszawa 2008.
• 10. Poradnik dyżuranta, M. Maciejewska, A. Torbicki (red.), wyd. PZWL, Warszawa 2007.
• 11. Mejza F., Gazometria i pulsoksymetria, http://www.pochp.mp.pl
• 12. Klinika ostrych zatruć dla ratowników medycznych, J. Pach (red.), wyd. Państwowa Wyższa Szkoła Zawodowa w Nowym Sączu, Nowy Sącz 2011.
• 13. Mayzner-Zawadzka E., Anestezjologia kliniczna z elementami intensywnej terapii i leczenia bólu, t. 2, wyd. PZWL, Warszawa 2009.
• 14. Rasmus A., Balcerzyk-Bardzo E., Sikorski T., Piotrowski D., Zasady postępowania z kobietą ciężarną po urazie, „Anestezjologia Intensywna Terapia”, 2005, 4, 274–276.
• 15. Skoczylas J. J., Prawo ratownicze, LexisNexis, Warszawa 2007.
• 16. Styka L., Ewakuacja i transport poszkodowanego, wyd. Górnicki, Wrocław 2008.
• 17. Szułdrzyński K., Jankowski M., Techniki zabiegów. Technika leczenia tlenem, „Medycyna Praktyczna”, 2010, 4, 106–114.
• 18. Sylwanowicz W., Michalik A., Ramotowski W., Anatomia i fizjologia człowieka, wyd. PZWL, Warszawa 1985.
• 19. Intensywna terapia dzieci, T. Szreter (red.), wyd. PZWL, Warszawa 2002.
• 20. Szreter T., Tlenoterapia bierna, „Medycyna Praktyczna Pediatria”, 2000, 2, s. 172–178.
• 21. Medycyna ratunkowa i katastrof, A. Zawadzki (red.), PZWL, Warszawa 2008.
• 22. Wytyczne RKO 2010, Kraków 2010.
• 23. Zaawansowane zabiegi resuscytacyjne u dzieci, Polska Rada Resuscytacji, Kraków 2005.
• 24. Ciećkiewicz J., Medycyna ratunkowa. Amputacja urazowa, „Medycyna Praktyczna”, 2008, 4, s. 171–174.
• 25. Hipotermia u pacjentów z obrażeniami ciała, „Medycyna Praktyczna – Chirurgia”, 2000, 3.
• 26. Stosowanie tlenu w stanach nagłych u osób dorosłych – wytyczne British Thoracic Society, „Medycyna Praktyczna”, 2010, 4, s. 58–71.
• 27. Praktyczne wskazówki dotyczące oceny stanu dziecka po urazie i wstępnego postępowania, „Medycyna Praktyczna Chirurgia”, 2004, 1, s. 7.
• 28. Europejskie wytyczne udzielania pierwszej pomocy, „Medycyna Praktyczna”, 2008, 3.
• 29. Ratownictwo medyczne w Straży Pożarnej, Medline, Zielona Góra 2003.
• 30. Ustawa z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym (Dz.U.06.191.1410).
• 31. Ustawa z dnia 24 sierpnia 1991 r. o Państwowej Straży Pożarnej.
• 32. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji dnia 18 lutego 2011 r. w sprawie szczegółowych zasad organizacji krajowego systemu ratowniczo-gaśniczego (Dz.U.11.46.239).
• 33. Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 4 lipca 1992 r. w sprawie zakresu i trybu korzystania z praw przez kierującego działaniem ratowniczym (Dz. U. Nr 54, poz. 259).
• 34. Rozporządzenie Ministra Zdrowia z dnia 27 czerwca 2003 r. w sprawie szczegółowych zadań zespołów ratownictwa medycznego (Dz. U. z dnia 24 lipca 2003 r.).
• 35. Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 31 lipca 2009 r. w sprawie organizacji i funkcjonowania centrów powiadamiania ratunkowego i wojewódzkich centrów powiadamiania ratunkowego (Dz. U. z dnia 18 sierpnia 2009 r.).
• 36. Zasady organizacji ratownictwa medycznego w KSRG, Warszawa 2013 r.
• 37. Zasady udzielania wsparcia psychicznego osobom uczestniczącym w działaniach ratowniczych, KG PSP, Warszawa 2012 r.
• 38. www.nfz.gov.pl.