Program innowacji pracowniczych na przykładzie Grupy AZOTY S.A.

• Autorzy: Kądzielawski Grzegorz , Bugdol Marek

Warianty tytułu

EN

Employee innovation program – based on the example of Grupa AZOTY S.A.

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Cel: Celem artykułu jest przedstawienie głównych zasad wspierania działalności innowacyjnej na przykładzie Grupy Azoty. Autorzy zamierzają ukazać, jak można łączyć program innowacji pracowniczych z dotychczasowymi wynikami badań nad zaletami i barierami procesów innowacyjnych. Projekt badania/metodyka badawcza/koncepcja: Podstawową metodą – w części teoretycznej – był przegląd literatury. Dodatkowo dokonano analizy istniejącej dokumentacji dotyczącej innowacji (regulaminy, programy, polityki, dane dotyczące efektywności). Korzystano również z zapisków z obserwacji bezpośrednich dokonywanych podczas unifikacji procedur innowacyjnych. Wyniki/wnioski: W przypadku grupy kapitałowej złożonej z zależnych od siebie podmiotów muszą istnieć ujednolicone procedury zarządzania innowacjami. Ich brak może być przyczyną odczuwalnej niesprawiedliwości wśród pracowników. Wynika ona m.in. ze zróżnicowanych sposobów wynagradzania za najlepsze pomysły. Ograniczenia: Przyjęta metoda (przegląd literatury) nie jest doskonałym sposobem pozyskiwania informacji. Pamiętać też należy, że programy innowacyjne muszą być dostosowane do specyfiki działalności firmy (jej modelu biznesowego, struktury własności, kultury etc.). I dlatego nawet najlepszy przykład nie może stanowić wzorca do naśladowania przez inne podmioty prowadzące działalność gospodarczą. Zastosowanie praktyczne: Ukazano, jak założenia teoretyczne można, a nawet należy, powiązać z praktyką zarządzania. W tym sensie zaprezentowane wywody mogą być wykorzystywane w innych firmach, które starają się doskonalić procesy innowacyjne. Oryginalność/wartość poznawcza: Treści artykułu wskazują na przydatność wiedzy teoretycznej w procesie tworzenia procedur innowacji pracowniczej. Wykorzystanie teorii w procesach tworzenia programów wspierających innowacje jest podejściem rzadko obecnym w praktyce zarządzania grupami kapitałowymi.

EN

Purpose: The aim of the article is to present the main principles of supporting innovative activities on the example of Grupa Azoty. The authors intend to show how the employee innovation program can be combined with the current results of research on the advantages and barriers of innovative processes. Design/methodology/approach: The main method – in the theoretical part – was a literature review. Additionally, an analysis of the existing innovation documentation (regulations, programs, policies, data on effectiveness) was performed. Notes from direct observations were also used (one of the authors supervises the innovative processes and the other author participated in the development of the program). Findings/conclusions: In the case of a capital group composed of dependent entities, there must be standardized innovation management procedures. Their lack may be the cause of perceived injustice among employees. It is due to the various ways of rewarding for the best ideas. Research limitations: The adopted method (a literature review) is not a perfect method of obtaining information. It should also be remembered that innovative programs must be adapted to the specificity of the company’s operations (its business model, ownership structure, culture, etc.). And that is why even the best example cannot be a model to be followed by other entities conducting business activity. Practical implications: It has been shown how theoretical assumptions can and even should be linked with management practice. In this sense, the presented arguments can be used in other companies that try to improve their innovation processes. Originality/value: The content of the article indicates the usefulness of theoretical knowledge in the process of creating employee innovation procedures. The use of theory in the processes of creating programs supporting innovation is an approach rarely present in the practice of capital group management.

Słowa kluczowe

PL

pracownicy; innowacje; grupa kapitałowa

EN

employees; innovations; capital group

• Wydawca: Wydawnictwo SIGMA-NOT
• Czasopismo: Problemy Jakości
• Rocznik: 2023
• Tom: R. 55, nr 1
• Strony: 19--24
• Opis fizyczny: Bibliogr. 32 poz., tab.

Twórcy

autor

Kądzielawski Grzegorz

• Akademia WSB, Katedra Zarządzania, ul. Cieplaka 1C, 41-300 Dąbrowa Górnicza, Polska

• https://orcid.org/0000-0003-0804-2232

autor

Bugdol Marek

• Uniwersytet Jagielloński, Wydział Zarządzania i Komunikacji Społecznej, ul. prof. St. Łojasiewicza 4, 30-348 Kraków, Polska

• https://orcid.org/0000-0001-9993-7765

Bibliografia

• [1] Abdallah Ayman Bahjat, Rasha Zuhair Alkhaldi, Majed M. Aljuaid. 2021. „Impact of social and technical lean management on operational performance in manufacturing SMEs: the roles of process and management innovations”. Business Process Management Journal 27(5): 1418–1444. DOI: 10.1108/BPMJ-06-2020-0252.
• [2] Anthony S.D., M.W. Johnson, J.V. Sinfield, E.J. Altman. 2010. Przez innowację do wzrostu: jak wprowadzić innowację przełomową. Warszawa: Wolters Kluwer.
• [3] Atitumpong Aungkhana, Yuosre F. Badir. 2018. „Leader- Member Exchange, Learning Orientation and Innovative Work Behavior”. Journal of Workplace Learning 30(1): 32–47. DOI: 10.1108/JWL-01-2017-0005.
• [4] Beaver Matthew G., Seb Caille, Elcin Icten, Sharon E. Michalak, Gabrielle St-Pierre, Oliver R. Thiel. 2021. „Green Chemistry as a Driver for Innovation in the Pharmaceutical Industry”. Israel Journal of Chemistry 61(7): 369–379. DOI: 10.1002/ijch.202100006.
• [5] Butt Hassan Daud, Urooj Aijaz, Sofia Bano, Asif Shamim, Anum Hayat, Marium Mazhar. 2021. „The Role of CEO Leadership and Project Management for Innovation Success in IT Sector of Pakistan: A Moderating Effect of Human Capital”. Journal of Contemporary Issues in Business & Government 27(5): 329–348. DOI: 10.47750/cibg.2021.27.05.022.
• [6] Campbell-Allen Nicky, Don Houston, Robin Mann. 2008. „Best practices in New Zealand organizations for rewarding and recognizing employee innovations and achievements”. Total Quality Management & Business Excellence 19(1/2): 125–139. DOI: 10.1080/14783360701602031.
• [7] Choi Se Yeon, Goo Hyeok Chung, Jin Nam Choi. 2019. „Why are we having this innovation? Employee attributions of innovation and implementation behavior”. Social Behavior & Personality: an international journal 47(7): 1–13. DOI: 10.2224/sbp.8124.
• [8] Day George S., Gregory Shea. 2020. „Changing the Work of Innovation: A Systems Approach”. California Management Review 63(1): 41–60. DOI: 10.1177/0008125620962123.
• [9] Deganello Francesca, Jan-Willem G. Bos. 2022. „Innovations in Energy Engineering and Cleaner Production: A Sustainable Chemistry Perspective”. Sustainable Chemistry 3(1): 112–113. DOI: 10.3390/suschem3010008.
• [10] Engelen Andreas, Lea Weinekotter, Saadat Saeed, Susanne Enke. 2017. „The Effect of Corporate Support Programs on Employees’ Innovative Behavior: A Cross-Cultural Study”. Journal of Product Innovation Management 35(5): 230–253. DOI: 10.1111/jpim.12386.
• [11] Garcia-Piqueres Gema, Ana Ma Serrano-Bedia, Ma Concepcion Lopez-Fernandez, Marta Perez-Perez. 2020. „Relatedness in the adoption of different innovation types: product, process, organisational and commercial innovations”. Technology Analysis & Strategic Management32(1): 44–57. DOI: 10.1080/09537325.2019.1632822.
• [12] Halvarsson Lundkvist Agneta, Maria Gustavsson. 2018. „Conditions for Employee Learning and Innovation–Interweaving Competence Development Activities Provided by a Workplace Development Programme with Everyday Work Activities in SMEs”. Vocations and Learning 11(1): 45–63. DOI: 10.1007/s12186-017-9179-6.
• [13] Hiltunen Esa, Outi-Maaria Palo-Oja, Markus Perkkio. 2021. „Creating and Implementing Standardized Management Innovation in a Large Organization”. South Asian Journal of Business & Management Cases 10(1): 77–87. DOI: 10.1177/2277977921991942.
• [14] Hsu Michael L.A., Forrence Hsinhung Chen. 2017. „The Cross-Level Mediating Effect of Psychological Capital on the Organizational Innovation Climate-Employee Innovative Behavior Relationship”. Journal of Creative Behavior 51(2): 128–139. DOI: 10.1002/jocb.90.
• [15] Ionica Oncioiu. 2012. „The Role of Leadership in Knowledge Organizations: Advanced Methods in the Management of Technology and Innovation”. Ovidius University Annals, Series Economic Sciences 12(1): 1067–1070.
• [16] Lin Hsiu-Chuan, Yuan-Duen Lee. 2017. „A Study of the Influence of Organizational Learning on Employees’ Innovative Behavior and Work Engagement by a Cross-Level Examination”. EURASIA Journal of Mathematics, Science & Technology Education 13(7): 3463–3478. DOI: 10.12973/eurasia.2017.00738a.
• [17] Lloyd G. 1999. „Stuff the suggestions box”. Total Quality Management 10(6): 869–875.
• [18] Matto Toni. 2019. „Innovation through implementation of a quality improvement method: A finnish public-sector case”. TQM Journal 31(6): 987–1002. DOI: 10.1108/TQM-12-2018-0193.
• [19] Meincke Henrik, Johann-Peter Nickel, Peter Westerheide. 2018. „Practitioner’s Section: Chemistry 4.0 – Growth through innovation in a transforming world”. Journal of Business Chemistry 15(1): 42–53. DOI: 10.17879/09179496834.
• [20] Moreau Craig. 2020. „Teams That Innovate: The Language of Difference-Driven Inquiry at The Workplace”. Business and Professional Communication Quarterly 83(4): 385–408. DOI: 10.1177/2329490620949864.
• [21] Nasierowski Wojciech. 2000. „Technology and quality improvements in Mexican companies: some international comparisons”. Journal of Quality Management 5(1): 119. DOI: 10.1016/S1084-8568(00)00016-X.
• [22] Nguyen Loi A. 2021. „Management Innovation: A Critical Review”. Journal of Organisational Studies & Innovation 8(1): 31–51. DOI: 10.51659/josi.19.118.
• [23] PN-EN ISO 9001:2015. 2016. Systemy zarządzania jakością. Wymagania. Warszawa: PKN.
• [24] Podręcznik Oslo 2018. Zalecenia dotyczące pozyskiwania, prezentowania i wykorzystywania danych z zakresu innowacji. 2020. Głowny Urząd Statystyczny.
• [25] Ren Feifei, Jinghuan Zhang. 2015. „Job Stressors, Organizational Innovation Climate, and Employees’ Innovative Behavior”. Creativity Research Journal 27(1): 16–23. DOI: 10.1080/10400419.2015.992659.
• [26] Slade Kerry. 2020. „Innovation Management in a Multicultural Context: A Practitioner’s Guide to the Impact of Societal Culture on Innovation”. Research Technology Management 63(6): 31–40. DOI: 10.1080/08956308.2020.1813495.
• [27] Smith Raymond. 2017. „Work(er)-Driven Innovation”. Journal of Workplace Learning 29(2): 110–123. DOI: 10.1108/JWL-06-2016-0048.
• [28] Wang Yanbo, Toby Stuart, Jizhen Li. 2021. „Fraud and Innovation”. Administrative Science Quarterly 66(2): 267–297. DOI: 10.1177/0001839220927350.
• [29] Wang Yaqin, Shengsheng Li, Yuanyuan Wang, Yuanyuan. 2022. „The Impact of Financing Constraints and Uncertainty on Manufacturing Innovation Efficiency: An Empirical Analysis from Chinese Listed Firms”. Mathematical Problems in Engineering: 1–13. DOI: 10.1155/2022/9006072.
• [30] Yuan Baolong, Chen Li, Hongyuan Yin, Meng Zeng. 2022. „Green innovation and China’s CO2 emissions – the moderating effect of institutional quality”. Journal of Environmental Planning and Management 65(5): 877–906. DOI: 10.1080/09640568.2021.1915260.
• [31] Zergout Imane, Souad Ajana, Catherine Adam, Soumia Bakkali. 2020. „Modelling Approach of an Innovation Process in Engineering Education: The Case of Mechanical Engineering”. International Journal of Higher Education 9(2): 25–39. DOI: 10.5430/ijhe.v9n2p25.
• [32] Župerkiene・ Erika, Julius Paulikas, Lilita Abele. 2019. „Employee behavioural patterns in resisting the implementation of organisational innovation”. Forum Scientiae Oeconomia 7(3). DOI: 10.23762/FSO_VOL7_NO3_7.

Uwagi

Opracowanie rekordu ze środków MEiN, umowa nr SONP/SP/546092/2022 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2022-2023).