Glosa do postanowienia Sądu Najwyższego z dnia 22 maja 2018 r., sygn. V KK 156/18*), w sprawie pojęcia „prowadzenie pojazdu mechanicznego”

• Autorzy: Pawelec Kazimierz J.

Warianty tytułu

EN

Commentary on the judgement of the Supreme Court of 22 May 2018, Ref. V KK 156/18, on the concept of “driving a motor vehicle”

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Głosowane postanowienie dotyczy odpowiedzialności karnej z art. 178a § 1 k.k. osoby, która siedziała za kierownicą unieruchomionego samochodu, nie dysponując nawet kluczykami, który to pojazd był pchany przez dwie inne osoby. Sąd Najwyższy przyjął, że ponosi ona odpowiedzialność karną, albowiem prowadziła pojazd mechaniczny. Ustalenie to, a zwłaszcza jego argumentacja prawna, wywołuje szereg uwag krytycznych, gdyż trudno wyobrazić sobie, aby samo zasiadanie za kierownicą pchanego samochodu było równoznaczne z pojęciem kierowania nim. Sąd Najwyższy, przy zastosowaniu analogii, przyjął, że zachowanie podobne do zabronionego wyczerpuje znamiona przestępstwa. Przyjęcie tego rodzaju koncepcji oznaczało, że osoby pchające samochód powinny być potraktowane jako współsprawcy, bądź udzielający pomocy sprawcy występku z art. I78a § 1 k.k. To zaś, jak się wydaje, byłoby rażąco niesprawiedliwe.

EN

The judgement in question concerns the criminal liability of art. 178a § 1 of Penal Code of the person who was sitting behind the steering wheel of a stationary vehicle and did not even have the car keys, which vehicle was being pushed by two other persons. The Supreme Court concluded that the person behind the steering wheel was criminally responsible because he/she was actually driving a motor vehicle. This conclusion, and the legal argumentation in particular, raises a number of critical remarks as it is unimaginable to consider merely sitting behind a steering wheel of a pushed vehicle as equivalent to the concept of driving it. The Supreme Court, by using analogy, held that behaviour similar to prohibited satisfies the criteria of a crime, in view of such reasoning the persons pushing the vehicle should have been treated as accomplices or aiding the offender against art. 178a § of Penal Code, which seems to have been grossly unjust.

Słowa kluczowe

PL

bezpieczeństwo ruchu drogowego; ruch pojazdu mechanicznego; kierujący pojazdem; stan nietrzeźwości; środek odurzający; przestępstwa drogowe

EN

road safety; vehicle movement; driving vehicle; intoxication risk; narcotic drug

• Wydawca: Wydawnictwo Instytutu Ekspertyz Sądowych
• Czasopismo: Paragraf na Drodze
• Rocznik: 2019
• Tom: Nr 2
• Strony: 15--18
• Opis fizyczny: Bibliogr. 8 poz.

Twórcy

autor

Pawelec Kazimierz J.

• Izba Adwokacka w Warszawie
• Wydział Nauk Ekonomicznych i Prawnych Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach

Bibliografia

• 1. Bachrach, A. (1980). Przestępstwa i wykroczenia drogowe w prawie polskim, Warszawa.
• 2. Buchała, K. (1998). Glosa do wyroku SN z dnia 27 maja 1997 r., sygn. V KKN 268/96, OSP nr 3.
• 3. Kardas, P. (2007). (w:) Kodeks karny. Komentarz, t. 1, pod red. A. Zolla, Warszawa.
• 4. Kawczyński, A. (1998). Glosa do wyroku SN z dnia 27 maja 1997 r., sygn. KKN 268/96, Prok. i Pr., nr 5.
• 5. Pawelec, K.J. (2017). Sprowadzenie niebezpieczeństwa w ruchu drogowym, Warszawa.
• 6. Stefański, R.A. (1989). Glosa do wyroku SN z dnia 5 lutego 1987 r., sygn. KRN 462/86, NP, nr 2-3.
• 7. Stefański, R.A. (1988). Glosa do wyroku SN z dnia 27 maja 1997 r., sygn. KKN 268/96, WPP, nr 3-4.
• 8. Stefański, R.A. (2015). (w:) Kodeks karny. Komentarz, pod red. R.A. Stefańskiego, Warszawa.