2-Etyloheksan-1-ol. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego

Gołofit-Szymczak, M.

Artykuł - szczegóły

Tytuł artykułu

2-Etyloheksan-1-ol. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych wielkości narażenia zawodowego

Autorzy

Gołofit-Szymczak M.

Treść / Zawartość

Pełne teksty:

Pobierz

Identyfikatory

Warianty tytułu

2-Ethyl-1-hexanol

Języki publikacji

Abstrakty

2-Etyloheksan-1-ol (EH) jest bezbarwną cieczą o zapachu słabym, słodkim, podobnym do zapachu róży. Stosowany jest głównie do otrzymywania niskolotnych estrów używanych jako plastyfikatory do zmiękczania polichlorku winylu, a także jest stosowany do produkcji nitrocelulozy, farb, lakierów, gumy i papieru. Narażenie zawodowe na EH dotyczy osób zatrudnionych przy produkcji i przetwarzaniu plastyfikowanego polichlorku winylu. Ze względu na powszechne zastosowanie EH ocenia się, że liczba osób narażonych na działanie związku w Polsce może wynosić kilka tysięcy. Głównymi drogami narażenia na EH w warunkach pracy zawodowej są układ oddechowy i skóra. Główne objawy szkodliwego działania EH to zaburzenia czynności ośrodkowego układu nerwowego (bóle i zawroty głowy, zaburzenia równowagi i zborności ruchowej, utrata przytomności), a także nudności, wymioty, biegunka, kaszel i uczucie duszności. 2-Etyloheksan-1-ol w postaci par lub cieczy działa drażniąco na skórę, oczy i górne drogi oddechowe. W piśmiennictwie nie znaleziono opisu klinicznego zatrucia ostrego EH. W następstwie powtarzanego lub przewlekłego narażenia na EH może dojść do podrażnienia górnych dróg oddechowych, reakcji alergicznych obejmujących zapalenie skóry lub zapalenie spojówek. 2-Etyloheksan-1-ol wchłania się do organizmu przez drogi oddechowe, przewód pokarmowy oraz skórę i jest w znacznej większości szybko wydalany w postaci metabolitów wraz z moczem. Narządami krytycznymi działania toksycznego EH u gryzoni w zależności od drogi podania były: wątroba, nerki, ośrodkowy układ nerwowy, błony śluzowe układu oddechowego i pokarmowego. Przeprowadzone badania działania mutagennego EH wykazały, że związek ten nie ma zdolności wywoływania uszkodzeń genetycznych w organizmach prokariotycznych i eukariotycznych in vitro i in vivo. EH nie wykazuje działania embriotoksycznego, teratogennego i nie ma wpływu na rozrodczość po podaniu drogą dożołądkową, po narażeniu inhalacyjnym i po naniesieniu na skórę. Na podstawie wyników badań doświadczalnych na myszach i szczurach stwierdzono, że EH nie wykazuje działania rakotwórczego. W Polsce nie ustalono dotąd wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) 2-etyloheksan-1-olu. W Niemczech zalecono wartość MAC na poziomie 270 mg/m3 (50 ppm). Proponuje się ustalenie wartości NDS 2-etyloheksan-1-olu wynoszącej 160 mg/m3 oraz wartości najwyższego dopuszczalnego stężenia chwilowego (NDSCh) wynoszącej 320 mg/m3. Nie ma podstaw do ustalania wartości dopuszczalnego stężenia biologicznego (DSB) 2-etyloheksan-1-olu. Wartości normatywne 2-etyloheksan-1-olu proponujemy oznakować także literą „I” informującą, że substancja działa drażniąco.

2-Ethyl-1-hexanol (EH) is a colourless liquid with a mild, sweet odour slightly reminiscent of roses. EH is mainly used in the production of low volatility esters, nitrocellulose, paint, lacquer, rubber and paper. Occupational exposure to 2-ethyl-1-hexanol through inhalation or dermal contact occurs mostly at production of PVC plasticizer. EH can cause depression of the central nervous system, nausea, vomiting, diarrhoea, cough and dyspnea. The vapour or liquid can cause irritation of the skin, eyes, nose and throat. The effects of EH on human, after repeated or chronic exposure, are irritation of the upper respiratory tract, skin and eye allergic reactions. The liver, kidneys, central nervous system, mucous membrane of respiratory and digestive tracts are critical organs for toxic action of 2-ethyl-1-hexanol in rats and mice. No mutagenic, carcinogenic and teratogenic effects have been found in relevant experimental studies. The Expert Group has established a TLV value for 2-ethyl-1-hexanol of 160 mg/m3, a STEL value of 320 mg/m3 and an “I” notation – irritation substance.

Słowa kluczowe

2-etyloheksan-1-ol działanie drażniące wartość NDS wartość NDSCh

2-ethyl-1-hexanol irritation MAC (TWA) MAC (STEL)

Wydawca

Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy

Czasopismo

Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy

Rocznik

2005

Tom

Nr 4 (46)

Strony

41--69

Opis fizyczny

Bibliogr. 50 poz., tab.

Twórcy

autor

Gołofit-Szymczak M.

Centralny Instytut Ochrony Pracy – Państwowy Instytut Badawczy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16

Bibliografia

1. Albro P.W. (1975) The metabolism of 2-ethylhexanol in rats. Xenobiotica 5 (10), 625-636.
2. Astill B.D. i in. (1996 a) Oncogenicity testing of 2-ethylhexanol in F334 rats and B6C3F1 Mice. Fundamental and Applied Toxicology 31, 29-41.
3. Astill B.D. i in. (1996 b) Prechronic toxicity studies on 2-ethylhexanol in F334 rats and B6C3F1 Mice. Fundamental and Applied Toxicology 29, 31-39.
4. Barber E.D. i in. (1992) A comparative study of the rats of in vitro percutaneous absorption of eight chemicals using rat and human skin. Fundam. Appl. Toxicol. 19, 493-497.
5. BASF – Corporation (http://basf.com).
6. BASF (1992c) Report on the study the oncogenic potential of 2-ethylhexanol in rats after administration by gavage (aqueous emulsion) for 24 month; Satelite study (recovery and interim sacrifice groups).
7. Department of Toxicology of BASF Aktiengesellschaft, Ludwigshafen/Rhein, Germany. Submitted to WHO by the Flavor and Extract Manufacturers’Association of the United States, Washington, DC, USA.
8. BASF (1992d) Report on the study the oncogenic potential of 2-ethylhexanol in mice after administration by gavage (aqueous emulsion) for 18 month; Satelite study (recovery and interim sacrifice groups). Department of Toxicology of BASF Aktiengesellschaft, Ludwigshafen/Rhein, Germany. Submitted to WHO by the Flavor and Extract Manufacturers’Association of the United States, Washington, DC, USA.
9. CHEMINDEX (2001) Canadian Centre for Occupational Health and Safety (baza danych).
10. CHEMINFO (2001) Canadian Centre for Occupational Health and Safety (baza danych).
11. Deisinger P.J., Boatman R.J., Guest D. (1992) Pharmacokinetic studies with 2-ethylhexanol in the female Fischer 344 rat. Eastman Kodak Company, Rochester, N.Y. Submitted to WHO by the Flavor and Extract Manufacturers' Association of the United States, Washington, DC, USA.
12. Deisinger P.J., Boatman R.J., Guest D. (1993) Pharmacokinetic studies with 2-ethylhexanol in the female Fisher 344 rat. The Toxicologist 13(1), Abs 631.
13. Deisinger P.J., Boatman R.J., Guest D. (1994) Metabilism of 2-ethylhexanol administered orally and dermaly to the female Fisher 344 rat. Xenobiotica 24,429-440.
14. Rozporządzenia ministra zdrowia z dnia 3 lipca 2002 r. w sprawie wykazu substancji niebezpiecznych wraz z ich klasyfikacją i oznakowaniem. Załącznik. DzU nr 129, poz. 1110.
15. Genium’s Handbook of safety, health, and environmental data for common hazardous substances (1999) 11110, vol. 1, ed. Genium Publishing Corporation, MacGraw-Hill Companies, New York, 1613-1614.
16. Gray T.J.B. i in. (1982) Peroxisome proliferation in cultured rat hepatocytes produced by clofibrate and phthalate ester metabolites. Toxicol. Lett. 10, 273-279.
17. Hardin B.D. i in. (1987) Evaluation of 60 chemicals in a preliminary developmental toxicity tests. Terat. Carcin. Mutagen. 7, 29-48.
18. Hodgson J.R. (1987) Results of peroxisome induction studies on tri(2-ethylheksyl)trimellitate and 2-ethylheksanol. Toxicol. Ind Health 3(2), 49-60.
19. Hollenbach K., Schmidt P., Stremmel D. (1972) Tierexperimentelle Untersuchungen zur Blutdrukwirksamkeit von Thioglykosaureisooctylester. Thioglykosaure und 2-Anthylhexanol, Z. Ges Hyg. 18, 481.
20. HSDB (2001), (baza danych).
21. Kamijima M. i in. (2002) 2-Ethyl-1-hexanol in indoor air as a possible cause of sick building symptoms. J. Occup. Health 44, 186-191.
22. Keith Y. i in. (1992) Peroxisome proliferation due to di(2-ethylhexyl)adipate, 2-ethylhexanol and 2-ethylhexanoic acid. Arch. Toxicol. 66(5), 321-326.
23. Klimisch H.J. i in. (1998) Subchronic inhalation toxicity study of 2-ethylhexanol in rats. Food and Chemical Toxicology 36, 165-168.
24. Knaak J.B., Kozbelt S.J., Sullivan L.J. (1966) Metabolism of 2-ethylhexyl sulfate by the rat and rabbit. Toxicol. Appl. Pharmacol. 8, 369.
25. Lake B.G. i in. (1975) Studies on the hepatic effects of orally administered di-(2-ethylhexyl) phthalate in the rat. Toxicol. Appl. Pharmacol. 32, 355-367.
26. Liang D. i in. (1991) Oxygen tension is a major determinant of hepatotoxicity due to 2-ethylhexanol in isolated tissue cylinders from periportal and pericentral regions of the liver lobule from phenobarbital-treated rats. Tox. Appl. Pharmacol. 107, 344-349.
27. Mashkina O.N. (1966). Toxicology of 2-ethylhexanal and 2-ethyl- hexanol. Mater. Konf. Fiziol. Biokhim. Farmakol. Uchast. Prakt. Vrachei Ufa., USSR 168.
28. Midwest Research Institute (1984) Metabolism and disposition of di-2-ethylhexanol adipate. Final report; MRI project no. 7550-B; October 18,1984. Midwest Research Insitut, Kansas City, MO 64110 USA. Submitted to WHO by the Flavor and Extract manufacurers’Association of the United States, Washington, DC, USA.
29. Moody D.E., Reedy J.K. (1978) Hepatic peroxisome (microbody) proliferation in rats fed plasticizers and related compounds. Toxicol. Appl. Pharmacol. 45, 497-504.
30. Nelson B.K. i in. (1989) Developmental toxicology evaluation of 1-pentanol, 1-hexanol, 2-ethyl-1-hexanol Administered by Inhalation to Rats. J. Am. Coll. Toxicol. 8, 405-409.
31. NIOSH, National Institute for Occupational Safety and Health (2003), (baza danych) https://www.cdc.gov./niosh/rtecs/by52c768.html.
32. NIOSH, National Institute for Occupational Safety and Health (2002), (baza danych).
33. NIOSH, National Institute for Occupational Safety and Health (1976). Registry of toxic effects of chemical substances. Ed. by H.E. Christensen and E.J. Fairchild. Entry #MP03500, p. 586. Washington, DC, National Institute for Occupational Safety and Health.
34. Norbäck D. i in. (2000) Astma symptoms in relation to measured building dampness in upper concrete floor construction, and 2-ethyl-1-hexanol in indoor air. Int. J. Lung Dis. 4(11), 1016-1025.
35. NTP, Chemical repository (1991) 2-Ethyl-1-hexanol (w internecie: http://ntp-support.niehs.nih.gov).
36. Patty’s Industrial hygiene and toxicology (1982) 3rd revised ed. Vol. 2C Toxicology. Clayton & Clayton 4620-4624.
37. Price M.A. i in. (1991) Developmental toxicity evaluation of DEHP metabolites in swiss mice. Teratology 43(5), 457.
38. Rhodes C. i in. (1984) The absence of testicular atrophy and in vivo and in vitro effects on hepatocyte morphology and peroxisomal enzyme activities in male rats following administration of several alkanos. Toxicol. Lett. 21, 103-109.
39. Richardson M.L., Gangolli S. (1993) The dictionary of substances and their effects. Cambridge, Royal Society of Chemistry 40-409.
40. Ritter E.J. i in. (1986) Tertogenicity of di(2-ethylhexyl)phtalate, 2-ethylhexanol, 2-ethylhehanoic acid, and valproic acid, and potentiation by caffeine. Teratology 35, 41-46.
41. RTECS (2002), (baza danych dostępna również w internecie: http://www.cdc.gov/niosh/rtecs/xz3abf10.html).
42. Sax N.I., Lewis R.J. (2000) Dangerous properties of industrial materiale. 10 ed. New York, Van Nostrand Reinhold Company 1684.
43. Scala R.A., Burtis E.G. (1973) Acute toxicity of a homologous series of branched-chain primary alcohols. Amer. Ind. Hyg. Ass. J. 34 (11), 493-499).
44. Schmidt P., Gohlke R., Rothe R. (1973) Zur toxizitat einiger C8-aldehyd und -alkohol. Z. Gesamte Hyg. 19(7), 485-90.
45. Seed J.L. (1982) Mutagenic activity of phthalate esters in bacterial liquid suspension assays. Environ. Health Perspect. 45, 111-114.
46. Smyth H.F. i in. (1969) Range-finding toxicity data: list VII. Am. Indust. Hygiene Assoc. J. 30(5), 470-476.
47. TOXNET (2003), (baza danych w internecie: http://toxnet.nlm.nih.gov).
48. Treon J.F. (1963) Alcohols. W: Patty's Industrial hygiene and toxicology. 6 ed., vol. 2. New York, Interscience Publishers.
49. Tyl R.W. i in. (1992) The developmental toxicity of 2-ethylhexanol applied dermally to pregnat fischer 344 Rats. Fundamental and Applied Toxicology 19, 176-185.
50. US EPA (1990) Office of toxic substances. Chem. Prog. Bull. 12(1), 20.

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.baztech-c53ee427-2d89-41ca-9388-50dc22261009