Identyfikatory
Warianty tytułu
The alchemy of the urbanite’s house
Języki publikacji
Abstrakty
Alchemia to „sztuka tworzenia czegoś, mająca tajemniczy charakter”. W przypadku architektury można ją odnieść do posługiwania się przez twórcę estetycznymi środkami wyrazu w taki sposób, aby stworzyć dzieło budujące określony nastrój i emocje, które intrygują widza, pobudzają jego wyobraźnię i ciekawość, czasem potrafią wywołać niepokój owiany tajemniczością formy domu. Nadawanie rzeczom kształtu jest domeną sztuki architektonicznej. Za alchemię architektury domu w mieście można uznać umiejętność wywoływania określonych emocji przez zastosowane środki kompozycyjne i odpowiednio dobraną materię. Powodzenie estetyczne gwarantuje tu przede wszystkim talent architekta. Dom przynależy do zbioru rzeczy osobistych, pomimo uzewnętrznienia jego formy na przestrzeń miasta. Mówi się, że każdy dom skrywa jakieś tajemnice – mogą to być tajemnice powierzone budowli przez jego mieszkańców – zbiory i pamiątki rodzinne, historie, opowieści, tradycje; mogą być nimi także arkana uprawianych tu zawodów i rzemiosł.
Alchemy is “the art of creating something that has a mysterious character”. In the case of architecture, it can refer to the creator’s use of aesthetic means of expression in such a way as to create a work evoking a specific mood and emotions that intrigue the viewer, stimulate their imagination and curiosity, and can sometimes cause anxiety shrouded in the mystery of the house’s form. Providing things with a shape is the domain of architectural art. One can perceive the alchemy of the urban house’s architecture as the ability to evoke specific emotions through the compositional means and appropriately selected material. The aesthetic success depends primarily on the architect’s talent. The house belongs to a set of personal belongings, despite the externalisation of its form in the urban space. Every house is said to hide some secrets – these may be secrets confided to the building by its inhabitants – collections and family mementoes, stories, tales, traditions; they may also be the arcana of professions and crafts practised there.
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
85--89
Opis fizyczny
Bibliogr. 14 poz.
Twórcy
autor
Bibliografia
- 1. S.E. Rasmussen, Odczuwanie architektury, Warszawa 1999.
- 2. Słownik języka polskiego PWN, źródło: http://sjp.pwn.pl/.
- 3. A. Sarnitz, Adolf Loos. Architekt, krytyk, dandys, Warszawa 2006.
- 4. M. Risselada (red.), Raumplan versus Plan Libre, Rotterdam 2008.
- 5. A. Loos, Architektura, 1910, [w:] Adolf Loos, Ornament i zbrodnia. Eseje wybrane (przeł. A. Stępniowska-Berns), Tarnów 2013.
- 6. Ch. Jencks, Architektura postmodernistyczna, Warszawa 1987.
- 7. Ch. Jencks, K. Kropf, Teorie i manifesty architektury współczesnej, Warszawa 2013.
- 8. Witruwiusz, O architekturze ksiąg dziesięć (przeł. K. Kumaniecki), Warszawa 2004.
- 9. P. Wilkinson, 50 teorii architektury, które powinieneś znać, Warszawa 2011.
- 10. L. Krier, Architektura. Wybór czy przeznaczenie, Warszawa 2001.
- 11. Le Corbusier, Urbanistyka (przeł. T. Swoboda), Warszawa 2015.
- 12. Le Corbusier, W stronę architektury (przeł. T. Swoboda), Warszawa 2012.
- 13. R. Venturi, D. Scott Brown, S. Izenour, Uczyć się od Las Vegas, Kraków 2013.
- 14. L. Krier, Architektura wspólnoty, Gdańsk 2011.
Uwagi
PL
Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2018).
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-c4ac2a7f-dc24-492c-ab16-04a03fb6f0b3
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.