Identyfikatory
Warianty tytułu
Antimony : determination method
Języki publikacji
Abstrakty
Antymon jest srebrnobiałym, kruchym metalem, który występuje w postaci mieszaniny dwóch izotopów trwałych: 121 Sb i 123 Sb (znane sąjego cztery odmiany alotropowe: żółta, czarna, wybuchowa i metaliczna - jedyna trwała w warunkach normalnych). Tworzy cząsteczki czteroatomowe (w gazowym i ciekłym stanie skupienia), przechodzące w bardzo wysokiej temperaturze w dwuatomowe. Występuje w przyrodzie w postaci siarczków (antymonit Sb2S3) oraz antymonków i tioantymonków metali ciężkich, towarzyszy złożom ołowiu, cynku, miedzi i srebra. Antymon metaliczny nie ulega na zimno działaniu kwasów, na gorąco rozpuszcza się w wodzie królewskiej (tworząc SbCls), w stężonym kwasie siarkowym Sb2(SO4)3 i kwasie azotowym (tworząc uwodnione tlenki: Sb2C>3 i SbzOj). Tworzy związki na stopniach utlenienia: -3 (SbH3), +3 (Sb2O3ł Sb2S3, SbCl3) i +5 {Sb2O5, SbCl5). W celu otrzymania metalicznego antymonu stosuje się metodę redukcji stopionego kruszcu za pomocą żelaza w obecności chlorku sodowego czy siarczanu sodowego lub metodę przeprowadzania siarczków w tlenki przez wyprażanie i redukcję tlenków węglem. Antymon stosuje się w technice w postaci stopów i związków. Stop antymonu z ołowiem (5 -s- 15% Sb) służy do wyrobu płyt akumulatorowych, do powlekania kabli telefonicznych i elektrycznych, stop z ołowiem i cyną służy do wyrobu czcionek drukarskich (5 -s- 30% Sb), z cyną, miedzią i ołowiem tworzy stop łożyskowy - babbit. Antymon o wysokim stopniu czystości i antymonki znajdują zastosowanie w produkcji półprzewodników. Związki antymonu stosuje się jako pigmenty do wytwarzania środków farmaceutycznych, ogni sztucznych i sygnalizacji świetlnej, do produkcji zapałek i wulkanizacji gumy. Antymon oraz jego związki są toksyczne i wchłaniają się do organizmu przez układ oddechowy. Silnie rozdrobniony antymon metaliczny jest uważany za bardziej toksyczny niż jego sole, związki trójwartościowe antymonu są silniej toksyczne niż pięciowartościowe. Antymon i jego sole działają przede wszystkim na ośrodkowy układ nerwowy i krew, drażnią błony śluzowe, powodują zapalenie skóry i spojówek. Najwyższe dopuszczalne stężenie (NDS) antymonu wynosi 0,5 mg/m", a najwyższe dopuszczalne stężenie chwilowe (NDSCh) - 1,5 mg/m3.
The method is based on the adsorption of antimony and its compounds on membranę fllters mineralization with concentrated nitric and hydrochloric acids and determination of antimony by atomic absorption spectrophotometry.
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
34--40
Opis fizyczny
Twórcy
autor
- Instytut Medycyny Pracy im. prof. dr. med. Jerzego Nofera 90-950 Łódź ul. św. Teresy 8
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-c2682866-ef9b-4370-b5b8-f358e826b510
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.