Zdzisław Filingier

• Autorzy: Sobkowicz K.

Identyfikatory

DOI

10.12845/bitp.47.3.2017.10

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Pułkownik Zdzisław Filingier to postać wybitnie zasłużona dla pożarnictwa zarówno na Opolszczyźnie, jak i w całej Polsce. Pułkownik Filingier urodził się 2 stycznia 1922 roku w Warszawie. Jego rodzina mieszkała w Międzylesiu. Tam Zdzisław Filingier spędził dzieciństwo i wczesne lata młodzieńcze. W latach 1935–1939 uczęszczał do gimnazjum w Warszawie, gdzie należał do harcerstwa. W czasie pierwszych miesięcy okupacji skończył tajną podchorążówkę Armii Krajowej oraz brał udział w wielu akcjach sabotażowych. Wstąpił do oddziału 25. pułku piechoty Armii Krajowej Ziemi Piotrkowskiej, działającego na Kielecczyźnie i w Górach Świętokrzyskich. Pod pseudonimem partyzanckim „Roszak” został dowódcą plutonu w 5. kompanii II batalionu dowodzonej przez mjr. Józefa Wyrwę, pseudonimy „Furgalski” lub „Stary”. W 1949 roku ukończył Szkołę Oficerską Pożarnictwa w Warszawie. Został instruktorem w Szkole Podoficerów Pożarnictwa w Nysie, gdzie w znacznym stopniu przyczynił się do podniesienia poziomu i wyników szkolenia wśród jej uczniów. W latach 1956–1959 pełnił funkcję zastępcy komendanta tej szkoły. Z dniem 1 maja 1968 roku objął stanowisko komendanta wojewódzkiego Straży Pożarnych w Opolu. Był uczestnikiem wielu trudnych akcji ratowniczo-gaśniczych na terenie kraju. Wśród nich należy wymienić gaszenie pożaru rafinerii ropy naftowej w Czechowicach-Dziedzicach (1971), erupcji ropy i gazu z otworu wiertniczego „Daszewo-1” koło Karlina (1980) oraz akcję usuwania skutków powodzi w województwie płockim (1982). Pułkownik Filingier wielokrotnie brał także udział w kompaniach opolskich w gaszeniu pożarów na terenie województw: częstochowskiego, katowickiego, wrocławskiego i zielonogórskiego. W akcjach tych płk Zdzisław Filingier pełnił rolę jednego z głównodowodzących. Po akcji w Karlinie uznany został za twórcę nowatorskiej metody opanowania erupcji zwanej „metodą polską”. Był również współorganizatorem pomocy dla ludności Armenii po tragicznym trzęsieniu ziemi, do której wysłano dobra materialne oraz strażaków-ratowników. Były to pierwsze doświadczenia strażaków w pomocy zagranicznej dla krajów dotkniętych trzęsieniem ziemi. Pułkownik Filingier na zasłużoną emeryturę przeszedł w grudniu 1989 roku. Za swoją walkę w obronie ojczyzny, osiągnięcia zawodowe w służbie pożarniczej, jak i wielostronną działalność społeczną został nagrodzony licznymi odznaczeniami. Swoją pracą stworzył podstawy do utworzenia Państwowej Straży Pożarnej. Pułkownik pożarnictwa Zdzisław Filingier zmarł 10 listopada 2015 roku, w wieku 93 lat.

EN

Colonel Zdzisław Filingier rendered great service to firefighting in the Opole Region and the whole of Poland. He was born on 2 January 1922 in Warsaw. His family lived in Międzylesie, where he spent his childhood and early teenage years. In the years 1935-1939, he attended lower-secondary school in Warsaw, where he also joined the scouts. In the first months of the Nazi occupation, he completed the Home Army secret officer cadet school. He took part in many sabotage actions and was recruited for the 25th infantry regiment of the Home Army of the Piotrków Trybunalski Land, fighting in the Kielce region and in the Holy Cross Mountains. Under the pseudonym ”Roszak”, he became a platoon commander in the 5th company of the 2nd battalion commanded by Maj. Józef Wyrwa (pseudonyms ”Furgalski” and ”Stary”). In 1949, he graduated from the Firefighting Officer School in Warsaw, and became an instructor at non-commissioned officer school in Nysa. In the years 1956-1959, he was a Deputy Chief of the Non-Commissioned Fire Service Officer School in Nysa. On 1 May 1968, he was appointed Chief of the Voivodeship Fire Service in Opole. He took part in many tough fire and rescue actions in Poland, among others, extinguishing a fire at the Oil Refinery in Czechowice-Dziedzice (1971), an eruption of oil and gas from the ”Daszewo-1” subterranean well near Karlin (1980), the elimination of the consequences of a flood in the Płock Voivodeship (1982), and extinguishing fires in the Częstochowa, Katowice, Wrocław and Zielona Góra Voivodeships. Zdzisław Filingier took part in these actions as one of the commanders. After action in Karlin, he was recognised as a creator of an innovative method of overcoming eruptions, called ”the Polish method”. He also co-organised aid for Armenian populations after a disastrous earthquake. It was the first experience of firefighters’ giving foreign aid to countries affected by an earthquake. Colonel Filingier earned his retirement in December 1989. He was decorated with many medals for fighting in the defence of his country, his professional achievements in the firefighting service, and his social activities. He created the basis for the establishment of the State Fire Service. Fire Safety Colonel Zdzisław Filingier died on 10 November 2015, at the age of 93.

Słowa kluczowe

PL

Zdzisław Filingier; ojciec pożarnictwa polskiego; żołnierz Armii Krajowej; dowódca; wychowawca; organizator; harcerz

EN

Zdzisław Filingier; father of Polish firefighting; soldier of the Home Army; commander; educator; organiser; scout

• Wydawca: Centrum Naukowo-Badawcze Ochrony Przeciwpożarowej im. Józefa Tuliszkowskiego - Państwowy Instytut Badawczy
• Czasopismo: Bezpieczeństwo i Technika Pożarnicza
• Rocznik: 2017
• Tom: Vol. 47, iss. 3
• Strony: 124--131
• Opis fizyczny: Bibliogr. 16 poz.

Twórcy

autor

Sobkowicz K.

• Komenda Wojewódzka PSP w Opolu

Bibliografia

• [1] Stroński H. (red.), Monografia Ochrony Przeciwpożarowej woj. opolskiego w latach 1950–2012, Krapkowice 2014.
• [2] Schroeder M., Kazimierczak R., Kamiński R., Generałowie polskiego pożarnictwa 1976–2012, Warszawa 2012.
• [3] Boćwiński J., Pułkownik Pożarnictwa Zdzisław Filinfier Pseudonim Partyzancki Roszak, Opole 2016.
• [4] Głowacki A., Życia pustką nie wypełni..., „Przegląd Pożarniczy” 1994, 3.
• [5] Wawrzyniak E., O Panie skrusz ten miecz, Warszawa 1982.
• [6] Wyrwa J., Chłopcy z lasu, Londyn 1973.
• [7] Wyrwa J., Krystyna. Opowieść z dziejów Armii Krajowej, Londyn 1977.
• [8] Wyrwa J., Pamiętniki Partyzanta, Londyn 1991.
• [9] Strona internetowa Komendy Głównej PSP w Warszawie, http://www.straz.gov.pl/panstwowa_straz_pozarna/zdzislaw_filingier, [dostęp: 24.01.2017].
• [10] Bielecki P., Dzieje nyskiej placówki oświatowej, „Przegląd Pożarniczy” 1989, 12.
• [11] Stefański A., Historia przebudowy ustroju ochrony przeciwpożarowej w Polsce w świetle dokumentów i faktów. Lata 1918–1992, t. 2.
• [12] Głowacki A., Nie byłem biernym obserwatorem, „Przegląd Pożarniczy” 1997, 11.
• [13] G.E., Rzetelny, Lubiany, Ceniony, „Przegląd Pożarniczy” 1994, 10.
• [14] Szelka S., Głos Weterana i Rezerwisty, Kwiecień 2008, http://gwir.pl/media/42008s.pdf, [dostęp: 24.01.2017].
• [15] Strona internetowa Komendy Głównej PSP w Warszawie, http://www.straz.gov.pl/aktualnosci/lista_aktualnosci/Benefis-pulkownika-Filingiera-/idn:33837, [dostęp: 24.01.2017].
• [16] Strona internetowa Komendy Wojewódzkiej PSP w Opolu, http://psp.opole.pl/aktualnosci/benefis-pulkownika-zdzislawa-filingiera, [dostęp: 24.01.2017].