Komunikacja strategiczna jako nowa zdolność operacyjna : uwagi o wdrożeniu

• Autorzy: Liderman K. , Malik A.

Warianty tytułu

EN

Strategic communication as a new operational capability : consideratons on implementation

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W artykule została przedstawiona problematyka Komunikacji Strategicznej jako nowej zdolności operacyjnej, która zostanie wdrożona w resorcie obrony narodowej i SZ RP. Sojusz Północnoatlantycki określił w 2009 roku główne kierunki rozwoju tej zdolności, traktując je jako podstawę do przyjęcia rozwiązań w państwach członkowskich. W chwili obecnej Komunikacja Strategiczna w doktrynach państw NATO ma już ugruntowaną (chociaż jeszcze mającą objawy „wieku dziecięcego”) pozycję. W Polsce dopiero podejmowane są próby włączenia Komunikacji Strategicznej w rutynowe działania organów politycznych i wojskowych różnego szczebla. Główne problemy z tym związane dotyczą spraw podstawowych - poczynając od precyzyjnego zdefiniowania, czym jest Komunikacja Strategiczna, po określenie jej związków z od lat ugruntowanymi działaniami na polu dyplomacji wojskowej, operacji informacyjnych (InfoOps) czy operacji psychologicznych (PSYOPS). Artykuł zawiera propozycję interpretacji określenia „Komunikacja Strategiczna” oraz omówienie podstawowych kontrowersji związanych z tym określeniem. Celem jest oddziaływanie na poglądy o komunikacji strategicznej osób z kręgów polityczno-decyzyjnych tak, aby w implementacji tej zdolności operacyjnej nie popełniono błędów, które mogą być trudne i kosztowne do usunięcia.

EN

The aim of this article is to present Strategic Communication (StratCom) as a new operational capability to be implemented in the Polish Ministry of National Defence and the Polish Armed Forces (PAF). NATO adopted the Strategic Communication Policy in 2009, calling on member states to determine their stance towards it. At present, in many member states, Strategic Communication occupies a relatively new but solid doctrinal position for further development. Whereas, the initial activities aimed at implementing Strategic Communication, as a routine practice of all levels of the Polish Armed Forces have only just started. The challenges connected with this issue cover even some basics: proper understanding of the definition and relations with well developed tools such as Military Public Affairs (MPA), Military Public Diplomacy (MPD), Information Operations (InfoOps) and Psychological Operations (PSYOPS) among others. The authors propose a new interpretation of the Strategic Communication term and discuss some controversial considerations which are still contested in order to influence the widest possible audience, including decision makers, with intention to avoid costly and unwanted mistakes during the implementation process.

Słowa kluczowe

PL

polityka informacyjna; Komunikacja Strategiczna; STRATCOM

EN

information policy; Strategic Communication; STRATCOM

• Wydawca: Wojskowa Akademia Techniczna im. Jarosława Dąbrowskiego
• Czasopismo: Studia Bezpieczeństwa Narodowego
• Rocznik: 2014
• Tom: R. 4, Nr 5
• Strony: 289--310
• Opis fizyczny: Bibliogr. 20 poz.

Twórcy

autor

Liderman K.

• Wojskowa Akademia Techniczna

autor

Malik A.

• Sztab Generalny WP

Bibliografia

• 1. P.W. Charelli and S.M. Smith, Learning from our modern wars: the imperatives of preparing for a dangerous future, “Military Review”, September-October, 2007.
• 2. T. Corn, The art of declaring Victory and Going Home: Strategic Management of Expectations, Small Wars Journal, September 19, 2009.
• 3. F. Hoffman (2007), Neo-Classical Counterinsurgency. Parameters, pp. 71-78.
• 4. H. Kennon, H. Nakamura and M.C. Weed, U.S. Public Diplomacy: Background and Current Issues, Congressional Research Service Report for Congress, Washington D.C., December 18, 2009.
• 5. D. Kilkullen (2006), Counterinsurgency Redux. Survival 48(4)ACO Strategic Communication Directive (AD) 95-2. B-7010 SHAPE, Belgium.
• 6. K. Liderman, A. Malik, Bezpieczeństwo informacyjne jako cel ataku terrorystycznego, [w:] P. Majer, M. Stek (red.), Jakość w działaniach na rzecz bezpieczeństwa państw Grupy Wyszehradzkiej z perspektywy europejskiej, Wydawnictwo Wyższej Szkoły Gospodarki Euroregionalnej im. Alcide De Gasperi w Józefowie, Józefów 2011, s. 17-27.
• 7. K. Liderman, A. Malik, Polityka informacyjna a bezpieczeństwo informacyjne, „Studia Bezpieczeństwa Narodowego”, IOiZ, Nr 4, s. 399-411, WAT, Warszawa 2013.
• 8. M.G. Mullen, From the Chairman: Strategic Communication: Getting Back to basic, “Joint Forces Quarterly”, No 55, 4th Quarter, 2009.
• 9. D. Murthy, The trouble with Strategic Communication(s).
• 10. NATO Strategic Communication Policy. NATO International Staff, Annex to PO(2009)0141, Bruksela 29, September 2009.
• 11. NATO’s Strategic Communications concept and its relevance for France, Prepared by the RAND Corporation for the Joint Forces Centre for Concept Development, Doctrine and Experimentation, France (semi-structured interviews carried out at NATO and the United States), Published 2010 by RAND Corporation.
• 12. CH. Paul (2011), Strategic Communication - origins, concepts, and current debates. Publishing by PRAEGER.
• 13. Strasburg/Kehl Summit Declaration issued on 4th April 2009 by Heads of State and Government participating in the NATO meeting. NATO press release (2009) 044.
• 14. PH.M. Taylor, Public Diplomacy and Strategic Communications, introduction to Rout-ledge Handbook of Public Diplomacy, New York, 2009.
• 15. The Multinational Capabilities Development Campaign, MCDC 2013-1: Focus Area Strategic Communication in Combined Operational Access - Information Activities and Emerging Communication Practices.
• 16. U.S. Commander’s Handbook for Strategic Communication and Communication Strategy, version 3.0, US Joint Forces Command, Joint Warfighting Center, 24 June 2010.
• 17. U.S. Department of Defense, Strategic Communication Joint Integrating Concept, Washington D.C., version 1.0, October 7, 2009.
• 18. U. S. Department of Defense, Strategic Communication Science and Technology Plan, Washington D.C., April 2009.
• 19. White House (2010), National Framework for Strategic Communications, Washington DC: White House.
• 20. R.S. Zaharna, The U.S. Credibility Deficit - U.S. Strategic Communication and Public Diplomacy after 9/11, Houndmills, UK, Palgrave Macmillan, 2010.