Piranesi ponad czasem

• Autorzy: Maluga L.

Warianty tytułu

EN

Piranesi Over Time

• Języki publikacji: PL EN

Abstrakty

PL

Piranesi jest jednym z tych wielkich architektów, którzy całe swoje życie rysował. Przez ostatnie dwa wieki wielu artystów – architektów, pisarzy, malarzy było inspirowanych przez prace Piranesiego. Jego akwaforty nadal oddziałują i mają siłę trwania ponad czasem.

EN

Giovani Battista Piranesi is one of this great architects, who drew all his life. During last two centuries many artists – architects, painters, writers were inspired by the works of Piranesi. His etchings still have impact and a power to continue over time.

Słowa kluczowe

PL

Giovanni Batista Piranesi; rysunek architektoniczny; teoria architektury; monumentalność

EN

Giovanni Battista Piranesi; architectural drawing; theory of architecture; monumentality

• Wydawca: Wydawnictwo Politechniki Krakowskiej im. Tadeusza Kościuszki
• Czasopismo: Czasopismo Techniczne. Architektura
• Rocznik: 2011
• Tom: R. 108, z. 4-A/1
• Strony: 237--247
• Opis fizyczny: Bibliogr. 14 poz., rys.

Twórcy

autor

Maluga L.

• Politechnika Wrocławska, Wydział Architektury, Zakład Rysunku, Malarstwa i Rzeźby

Bibliografia

• R. Dawkins, Samolubny gen, Warszawa 1996.
• J.J. Perona Sánchez, La utopía antigua de Piranesi, Murcia 1996, [za:] L. Fidalgo Fontanet, Piranesi, teórico de la arquitectura y grabador del s. XVIII (www.homines.com/arte/piranesi/index.htm – 03/09/2004).
• M. Tafuri, The Wicked Architekt: G.B. Piranesi, Heterotopia and the Voyage, [w:] The Sphere and the Labyrinth: Avant-Gardes and Architecture from Piranesi to the 1970s, Cambridge (Mass.), Londyn 1995.
• M. Yourcenar, Czarny mózg Piranesiego, Konstandinos Kawafis, Gdańsk 2004.
• M.C. Escher, L’oeuvre graphique, Köln 1993.
• M. Stemshorn, S. Grötz (red.), Vision Piranesi, Ulm 2002.
• L.M. Lus Arana, Piranesi/Schuiten. Architectura, Comics y Clasicismo (http:/www.homines.com/comic/piranesi_schuiten_01/index.htm – 05/05/2007).
• Carl Zehnder 1859–1938, Maler-Architekt: Ideal Architekturen, Zürich 1981.
• L. Krier, Architecture & Urban Design 1967–1992, London 1992.
• S. Allens, Piranesi’s Campo Marzio: An Experimental Design (http://dome.mit.edu/handle/1721.3/21268 – 24/09/2007).
• M. Stemshorn, Grötz S. (red.), Vision Piranesi, Ulm 2002.
• L. Woods, Anarchitecture: Architecture is a Political Act, London 1992.
• Relacja z promocji książki U. Eco Baudolino w Mantui, Program III PR, 11 września 2000 r.
• M. Stemshorn, Grötz S. (red.), Vision Piranesi, Ulm 2002; cytat za C. Höper, Giovanni Batista Piranesi – Die poetische Wahrheit, Stuttgart 1999.