Architektura performatywna w Kolonii

• Autorzy: Januszkiewicz K.

Warianty tytułu

EN

Performative architecture in Cologne

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Posiłkując się przykładem budynku Weltstadthaus (2003-2005) w Kolonii projektu Renzo Piano objaśnia się znaczenie terminu performance i performatywność w architekturze XXI wieku. Termin architektura performatywna jest dziś powszechnie używany przez projektantów, inżynierów i teoretyków kultury, chociaż w Polsce jest niemal nie znany. W ogólnym znaczeniu termin ten odnoszony jest do pewnego rodzaju architektury, najczęściej architektury projektowanej w przestrzeniach cyfrowych, która jest wyzwaniem dla nowego sposobu projektowania środowiska zabudowanego. Położony w centrum miasta dom handlowy, który ma 130 m długości i 34 m wysokości oferuje 22 tys. metrów kwadratowych powierzchni użytkowej z czego 15 tys. to otwarte miejskie powierzchnie publiczne. Dwukrzywiznowa powierzchnia, płynnie wpisująca się w tkankę miejską otrzymała strukturę wykonaną z drewna, stali i szkła. Drewno posłużyło tu do wykonania 46 żeber nośnych dźwigających powłokę architektoniczną o powierzchni 4900 m2 widoczną od strony Schildergasse. Żebra te składają się z giętych segmentów mocowanych i zestawianych odpowiednio do wymogów pracy strukturalnej całości dwukrzywiznowej formy. Forma ta została stworzona w odpowiedzi na warunki środowiskowe i charakterystykę materiału z jakiego została wykonana. Projektowanie architektury performatywnej rożni się od projektowania dla zrównoważonego rozwoju i tzw. zielonej architektury oraz architektury pasywnej. Przewodnią zasadą jest adaptacja nowych priorytetów w projektowaniu miast, budynków, krajobrazu i infrastruktury. Taka architektura mieści się w ogólnym pojęciu performance, czyli osiąganiu wielowątkowego celu za pomocą technologii cyfrowych, ilościowych i jakościowych symulacji, żeby zaproponować pełne podejście do projektowania środowiska zbudowanego.

EN

Based on the example of building Weltstadthaus (2003-2005) in Cologne designed by Renzo Piano, the understanding of the terms performance and performativity in the architecture of the 21st century was presented. Located on the central Cologne’s Schildergasse, there is the city’s shopping area. This new Peek & Cloppenburg flagship store is a savant blend of glass, steel, stone and wood: classic materials to dress a modern building which is entirely dedicated to fashion. It is a modern building, however, with a clear reference to tradition, through the use of wooden arches and glass. The glass house, which is 130 metres long and up to 34 metres high, is reminiscent of a 19th century orangery. The foundation of the department store with a footprint of 22,000 square metres (of which 15,000 square metres are open to the public). On the top of this foundation rests a wooden construction which supports and shapes the glass jacket composed of round and elliptical profiles. 66 timber girders are connected like ribs to the steel ridge girder, the three-dimensional, slightly curved, “backbone” of the body. This is a new kind of architecture, where the building is understood as fulfilling a task (performance) as a result of digital processes. The form is created in response to the environmental conditions and characteristics of the material from which it is made. The guiding principle is to adapt the new priorities in the design of cities, buildings, landscape and infrastructure. Such architecture falls within the general concept of performance, i.e. achieving a multi-threaded objective using digital technologies, quantitative and qualitative simulations, in order to propose a complete approach to designing the built environment.

Słowa kluczowe

PL

architektura; projektowanie cyfrowe; performance; architektura performatywna

EN

architecture; digital design; performance; performative architecture

• Wydawca: Wydawnictwo Archivolta Michał Stępień
• Czasopismo: Archivolta
• Rocznik: 2012
• Tom: nr 2
• Strony: 32--45
• Opis fizyczny: Bibliogr. 6 poz., rys.

Twórcy

autor

Januszkiewicz K.

• Wydział Architektury, Politechnika Poznańska

Bibliografia

• [1] J. Butler, A. Parker, Performativity and Performance, Routledge, New York 1995.
• [2] E. Domańska, Zwrot performatywny we współczesnej humanistce, Teksty Drugie no.5, 2007, s. 48-60.
• [3] B. Kolarevic, A. M. Malkawi (red.), Performative Architecture: Beyond Instrumentality, Spon Press, New York and London, 2005.
• [4] R. Schechner Performance Theory, Routledge, New York 1988 tegoż Performance Studies, Routledge, London 2002.
• [5] S. Schindler, Programing konowledge - Wissen als Program, Candide, No.1, 12/2009, s. 56-58.
• [6] A. M. Szymski, Twórczość architektoniczna. Wstęp do teorii projektowania systemowego (elements of system designing theory), Prace Naukowe Politechniki Szczecińskiej 101, Szczecin, 1997.