Nonsuch – zaginiony pałac Henryka VIII

• Autorzy: Gloger B.

Warianty tytułu

EN

Nonsuch – Henry VIII’s lost palace

• Języki publikacji: PL EN

Abstrakty

PL

Do czerwca 1959 r. o jednym z najważniejszych obiektów epoki Tudorów w Anglii niewiele było wiadomo. Powszechnie podziwiany pałac zniknął z powierzchni ziemi po zaledwie 150 latach istnienia. Badacze znali tylko liczne przekazy opisujące jego piękno, bogactwo detalu oraz kunszt wykonania. Wizerunki, które przetrwały do naszych czasów, podsycały wyobraźnię naukowców i zmuszały ich do poszukiwania miejsca jego położenia. Wzniesiony z rozkazu Henryka VIII był jedynym pałacem zbudowanym od podstaw, ozdobionym przez włoskich artystów w nowym stylu i zgodnie określanym jako najbardziej ekstrawagancki. Oryginalność tego założenia polegała na połączeniu tradycji gotyku oraz zaadaptowanych elementów renesansowego detalu. Fuzja ta stała się cechą charakterystyczną architektury angielskiej, a pałac wzorem dla obiektów późniejszych epok, kiedy architektura świecka w pełni rozkwitła. Od dawna zdawano sobie sprawę z rangi tego obiektu w historii rozwoju renesansu w Anglii, lecz brak dowodów nie pozwalał, aby tę ocenę jednoznacznie poprzeć. Dopiero po przeprowadzeniu w 1959 r. prac archeologicznych, polegających na analizie planu oraz innych wydobytych szczątków, udało się potwierdzić, jak ważnym był ogniwem w rozwoju narodowego stylu. Jego nazwa brzmiała Nonsuch, czyli „jak żaden inny” – bo nie było mu równych. Celem artykułu jest zebranie dotychczasowych wyników badań archeologicznych i faktów historycznych, aby w prosty i syntetyczny sposób przedstawić historię jednego z najważniejszych budynków w historii wczesnej architektury angielskiego renesansu.

EN

Until the summer of 1959, one of the most important Tudor buildings was known to only a very few as the great palace had vanished about 150 years after the time it was constructed. The historians were aware of a few historical sources, which described the opulence of the Renaissance detail and high quality craftsmanship. The existing original images that captured its beauty inspired them to pursue its location for decades. It was the most extravagant palace of Henry VIII, which was entirely built from scratch and decorated by Italian artists in a new architectural style unknown in England. The originality of the complex was characterised by its unique combination of Gothic and Renaissance elements merged together. The fusion of styles has since become a hallmark of the Tudor era and furthermore it infl uenced English designs for centuries when secular architecture fl ourished. The importance of this royal residence in the history of the Early English Renaissance had been realised for a long time but there was little detailed information about it. It was only after 1959, when excavation works took place, that archeologists were able to analyse the ground fl oor plan and rediscover the remains of its decorations to establish its role in the development of a national architectural style in England. Its name was Nonsuch as it had no equal. The purpose of this article is to collect existing archaeological discoveries and facts to present the history of one of the most important buildings in England in a comprehensible and succinct manner.

Słowa kluczowe

PL

pałac; Nonsuch; Henryk VIII; Surrey; Cuddington

EN

palace; Nonsuch; Henry VIII; Surrey; Cuddington

• Wydawca: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
• Czasopismo: Architectus
• Rocznik: 2013
• Tom: Nr 4(36)
• Strony: 19--33
• Opis fizyczny: Bibliogr. 14 poz., rys.

Twórcy

autor

Gloger B.

• Architekt/Architect, John Simpson Architects, London

Bibliografia

• [1] Biddle M., Nonsuch Palace. The material culture of a noble restoration household, Oxbow Books, Oxford 2005.
• [2] Biddle M., An Interim Report, „Surrey Archeological Collection” 1961, Vol. 58, 1–20.
• [3] Dent J., The quest for Nonsuch, Sutton Publishing, London 1981.
• [4] Lister L., Nonsuch: Pearl of realm. The story of Henry VIII’s fantastic palace, Sutton Publishing, Sutton 1992.
• [5] Thurley S., The royal palaces of Tudor England, Yale University Press, London 1993.
• [6] Kramer K., Whitley Banks C., A new explanation for the reproductive woes and midlife decline of Henry VIII, „Cambridge Journals” 2010, Vol. 53, Iss. 4, 827–848.
• [7] Gotch J.A., Early renaissance architecture in England, B.T. Batsford, London 1914.
• [8] Summerson J., Architecture in Britain 1530–1830, Penguin Books, Middlesex 1977.
• [9] Watkin D., English architecture, Thames and Hudson, London 1997.
• [10] Lees-Milne J., Tudor renaissance, B.T. Batsford, London 1951.
• [11] Frederiksen R., Marchant E., Plaster casts. Making, collecting and displaying from classical antiquity to the present, Walter de Gruyter, Berlin–New York 2010.
• [12] Nairn I., Pevsner N., The buildings of England. Surrey, Yale University Press, London 2002.
• [13] Henderson P., The Tudor house and garden, Yale University Press, London 2005.
• [14] Sitwell S., British Architects and Craftsmen, B.T. Batsford, London 1948.