Bullring: Culture, Tradition and Differences between Spain and Portugal

• Autorzy: Silva Aura Liliana Romero , Gonçalves Marta Marçal , Mosquera Clara , Cano Maria Teresa Pérez

Identyfikatory

DOI

10.29227/IM-2024-02-69

Warianty tytułu

PL

Arena walk byków: kultura, tradycja i różnice między Hiszpanią a Portugalią

• Konferencja: 9th World Multidisciplinary Congress on Civil Engineering, Architecture, and Urban Planning - WMCCAU 2024 : 2-6.09.2024
• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Bullrings are emblematic places of the culture and tradition of each country where bullfights have been held for centuries. These events have been very popular in many parts of the world and have attracted thousands of fans over the years. Bullrings are considered by many to be cultural heritage and an important part of the history and tradition of many countries. Bullfighting celebrations continue to be important in the culture and tradition of the towns. In many bullrings, bullfights have been prohibited, but in other parts of the world, bullfights continue to be very popular and successful. However, in recent times, bullrings have been regarded by some as an inconvenient heritage site due to growing opposition to bullfighting and the banning of these events in some places. The comparative analysis between Spain and Portugal, a country with a bullfighting tradition influenced by Spain, shows that Spain is the country with the most bullrings in the world today. At the same time, Portugal has more than 200 bullrings throughout its territory. There are cultural differences in bullfighting between Spain and Portugal, but, as a tradition, bullfighting has deep roots in both countries. Although they share similarities in terms of the practice itself, there are significant cultural differences in both countries. These distinctions can be established from the style of the bullfight, the death of the bull, the clothing of the bullfighters, the use of the horses, the music performed during the festival and the posture or attitude towards the bullfighting activity. The importance of the resignification of bullfighting as cultural heritage is an integral part of the identity of many regions of Spain and Portugal and, protecting them, guarantees that this tradition is preserved and transmitted to future generations.

PL

Areny walk byków są emblemystycznymi miejscami kultury i tradycji każdego kraju, w których od wieków odbywają się walki byków. Te wydarzenia były bardzo popularne w wielu częściach świata i przez lata przyciągnęły tysiące fanów. Areny walk byków są uważane przez wielu za dziedzictwo kulturowe i ważną część historii i tradycji wielu krajów. Obchody walk byków wciąż pozostają ważne w kulturze i tradycji miast. Na wielu arenach walki byków zostały zakazane, ale w innych częściach świata walki byków nadal cieszą się dużą popularnością i sukcesem. Jednak w ostatnich czasach areny walk byków zostały uważane przez niektórych za niewygodne miejsca dziedzictwa z powodu rosnącego sprzeciwu wobec walk byków i zakazu tych wydarzeń w niektórych miejscach. Analiza porównawcza między Hiszpanią a Portugalią, krajem z tradycją walk byków pod wpływem Hiszpanii, pokazuje, że Hiszpania jest krajem z największą liczbą aren na świecie. Jednocześnie Portugalia ma ponad 200 aren na całym swoim terytorium. Istnieją różnice kulturowe w tradycji walk byków między Hiszpanią a Portugalią, ale jako tradycja walki byków mają głębokie korzenie w obu krajach. Mimo że dzielą podobieństwa w zakresie samej praktyki, istnieją znaczące kulturowe różnice w obu krajach. Te różnice można określić ze stylu walki, śmierci byka, odzieży matadorów, użycia koni, muzyki wykonywanej podczas festiwalu oraz postawy czy nastawienia do aktywności walki byków. Znaczenie ponownego znaczenia walk byków jako dziedzictwa kulturowego jest integralną częścią tożsamości wielu regionów Hiszpanii i Portugalii, a ich ochrona gwarantuje, że tradycja ta zostanie zachowana i przekazana przyszłym pokoleniom.

Słowa kluczowe

EN

resignification; cultural heritage; national identity; bull

PL

resignifikacja; dziedzictwo kulturowe; tożsamość narodowa; byk

• Wydawca: Polskie Towarzystwo Przeróbki Kopalin
• Czasopismo: Inżynieria Mineralna
• Rocznik: 2024
• Tom: Vol. 2, no. 2
• Strony: art. no. 69
• Opis fizyczny: Bibliogr. 8 poz., rys., zdj.

Twórcy

autor

Silva Aura Liliana Romero

• Higher Technical School of Architecture-University of Seville-Spain, Spain

• https://orcid.org/0009-0001-0271-140X

autor

Gonçalves Marta Marçal

• Higher Institute of Engineering of University of Algarve-Portugal, CEAACP-Ualg, Portugal,

• https://orcid.org/0000-0002-0887-7734

autor

Mosquera Clara

• Higher Technical School of Architecture-University of Seville-Spain, Spain

• https://orcid.org/000-0003-2311-4185

autor

Cano Maria Teresa Pérez

• Higher Technical School of Architecture-University of Seville-Spain, Spain

• https://orcid.org/0000-0002-4470-0872

Bibliografia

• 1. J. P. Barreiros, “Las Corridas sin espada”, Revista Astaurus, N° 8, 54-54 (2010).
• 2. F. Saumade, “Los ritos de la Tauromaquia entre la cultura erudite y la cultura popular”, Revista de Estudios Taurinos, N° 4, 125-162 (1996).
• 3. M. A. R. Neves, “Abrir praça: a arquitectura das praças de touros em Portugal”, Master’s Thesis, Coimbra, 2009.
• 4. P. M. Gomes, Morfologia das Praças de Toiros em Portugal (University of Lisbon, 2017), pp. 1-40.
• 5. Presidência do Conselho de Ministros Decreto-Lei n.o 89/2014 de 11 de junho
• 6. Ministerio de Justicia e Interior Real Decreto 145/1996, de 2 de febrero, por el que se modifica y da nueva redacción al Reglamento de Espectáculos Taurinos. 03 de marzo de 1996.
• 7. W. Hunt, “Sobre la Corrida de Toros”, Revista de Estudios Taurinos, N° 19, 147-166 (2005).
• 8. A. Franco, La “Pega” y los “Forcados”, iconos de la tauromaquia portuguesa, Revista de Estudios Taurinos, N° 50, 53-83 (2022).

Uwagi

Opracowanie rekordu ze środków MNiSW, umowa nr POPUL/SP/0154/2024/02 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki II" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2025).