Ocena wartości zabytków epoki modernizmu. Przeszłość, teraźniejszość i przyszłość

• Autorzy: Lewicki J.

Identyfikatory

DOI

10.17425/WK49ASSESSMENT

Warianty tytułu

EN

Assessing the value of the modernist epoch monuments. Past, present and future

• Języki publikacji: PL EN

Abstrakty

PL

W pracy omówiono wszystkie dotychczasowe próby oceny wartości zabytków z XX wieku i wymieniono najważniejsze polskie opracowania dokonujące oceny wartości budowli XX-wiecznych. Przedstawiono też kryteria ochrony architektury opracowane w związku z zapisami wprowadzającymi pojęcie dóbr kultury współczesnej zawarte w uchwalonej w 2003 roku ustawie o planowaniu przestrzennym. W pracy zaproponowano zastosowanie kryteriów oceny wartości budowli XX-wiecznych zgodnych z obowiązującą Ustawą o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Byłaby to wartość artystyczna – forma obiektu lub zespołu i jego jakość i oddziaływanie – europejskie, ponadregionalne i lokalne, wartość naukowa – autentyzm idei, materiału, funkcji oraz konstrukcja, materiał, nowatorstwo ponadregionalne i lokalne oraz wartość historyczna – miejsca, ludzi, wydarzeń – europejska, ponadregionalna i lokalna. Zaproponowano też zróżnicowanie wartości zabytków na rangę europejską (ponadkrajową), ponadregionalną i lokalną. W wypadku pojedynczych zabytków konieczne byłoby zastosowanie następujących kryteriów: określenie wartości bezwzględnie chronionych, wartości możliwych do przekształcenia oraz wartości utraconych, koniecznych do odtworzenia/rekonstrukcji. Konieczne byłoby zastosowanie zasady, że im wyższa ranga budowli, tym zakres ochrony jest większy. Podstawę do wyboru wyróżniających się zabytków XX wieku powinny stanowić opracowania źródłowe weryfi kowane przez późniejszą literaturę i współczesne opracowania badawcze. Wybór wyróżniających się budowli XX-wiecznych powinien odznaczać się trzema cechami: powinien być prosty i klarowny przez precyzyjnie określone kategorii oraz operujący możliwie najmniejszą liczbą kryteriów wartościujących, powinien być zgodny z obowiązującym w Polsce prawem i musi dokonywać rzeczywistej selekcji, a nie bezrefl eksyjnie mnożyć kolejne grupy wartościowych zabytków i trudnych do zdefi niowania wartości. Ocena wartości zabytków modernistycznych i wybór budowli najcenniejszych powinny stanowić podstawę do ustalenia różnego zakresu ochrony zabytków z tego okresu. Od kilku lat mówi się o potrzebie oceny wartości polskich zabytków i wydzielenia grup budowli najcenniejszych, które zasługują na pieczołowitą ochronę. Mimo szeregu wypowiedzi na ten temat nie ukazały się dotychczas konkretne propozycje dotyczące zasad kompleksowej ochrony budowli modernistycznych w Polsce.

EN

The work discusses all the attempts at assessing the value of the 20th-century monuments so far and mentions the most important Polish studies aimed at evaluating the 20th-century buildings. It also presents the criteria for architecture protection prepared in relation to regulations introducing the notion of contemporary culture heritage included in the act about spatial planning passed in 2003. The work supports using the criteria for assessing the value of 20th-century buildings in accordance to the currently binding Old Monuments Protection Law. Those would involve artistic value – the form of the object or complex, its quality and impact – European, over-regional and local; scientific value – authenticity of idea, material, function; construction, material, over-regional and local novelty; and historic value – of the place, people, events – European, over-regional and local. It was also suggested to diversify the value of monuments into that of European, over-regional and local rank. In case of individual monuments it would be necessary to apply the following criteria: determining the values absolutely protected, values possible to transform, and values lost but needed to recreate/reconstruct. The rule saying that the higher the rank of the building, the larger the range of protection would have to be applied. The basis for selecting outstanding monuments of the 20th-century should be source documents verified by later literature and current research studies. The selection of outstanding buildings of the 20th century ought to possess three features: it should be simple and clear due to precisely defined categories and using the smallest possible number of evaluating criteria; it should conform with the Polish law; and it must allow for actual selection instead of mindless multiplying of subsequent groups of valuable monuments and values difficult to define. Assessing the value of modernist monuments and selecting the most valuable buildings should constitute the basis for establishing the varying degree of protection for monuments from that period.

Słowa kluczowe

PL

modernizm; architektura XX w.; ocena wartości; waloryzacja; ochrona zabytków

EN

modernism; architecture of 20th c.; century; historical monuments of the 20th century; assessing the value; valorisation; monument protection

• Wydawca: Zarząd Główny Stowarzyszenia Konserwatorów Zabytków
• Czasopismo: Wiadomości Konserwatorskie
• Rocznik: 2017
• Tom: Nr 49
• Strony: 38--50
• Opis fizyczny: Bibliogr. 37 poz., rys.

Twórcy

autor

Lewicki J.

• Instytut Historii Sztuki, Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

Bibliografia

• [1] Bieniecki Z. Potrzeba i drogi ochrony obiektów architektury najnowszej. Ochrona Zabytków 1969; XXII(2):83–116.
• [2] Jeleński A. Konferencja „Problemy ochrony architektury najnowszej”. Ochrona Zabytków 1971; XXIV(2):145–147.
• [3] Problemy ochrony architektury najnowszej 1850–1939. Biblioteka Muzealnictwa i OchronyZabytków, Seria B, T. XXIX, Warszawa, 1971.
• [4] Wystawa architektury 1956–1959. Zarząd Główny Stowarzyszenia Architektów Polskich, Warszawa, 1960.
• [5] Architektura polska 1959–1962. Katalog Wystawy. Stowarzyszenie Architektów Polskich i Ministerstwo Kultury i Sztuki, Warszawa, 1963.
• [6] Przewodnik architektoniczny Stowarzyszenia Architektów Polskich. Architectural guide. Ministerstwo Kultury i Sztuki, Warszawa, 1963.
• [7] Zachwatowicz J. Architektura polska. Warszawa, 1966, 467–478.
• [8] Szafer T.P. Nowa architektura polska. Diariusz lat 1966–1970. Warszawa, 1970.
• [9] Szafer T.P. Nowa architektura polska. Diariusz lat 1971–1975. Warszawa, 1979.
• [10] Szafer T.P. Nowa architektura polska. Diariusz lat 1976–1980. Warszawa, 1981.
• [11] Szafer T.P. Polska architektura współczesna. Warszawa, 1977.
• [12] Szafer T.P. Współczesna architektura polska. Warszawa, 1988.
• [13] Miastoprojekt Kraków 1951–1971. Kraków, 1971.
• [14] XXX-lecie PRL. Architektura, Urbanistyka, Budownictwo, Kraków Katalog wystawy 9 stycznia– 9 lutego 1975. Kraków, 1975.
• [15] Politechnika Krakowska 1945–1970. Wydział Architektury. Kraków, 1970.
• [16] Leśniakowska M. Architektura w Warszawie 1945–1965. Warszawa, 2003.
• [17] Basista A. Betonowe dziedzictwo. Architektura w Polsce czasów komunizmu. Warszawa–Kraków 2001.
• [18] Barucki T. [i inni] (ed.) Fragmenty stuletniej historii 1899–1999. Ludzie, fakty, wydarzenia. W stulecie organizacji warszawskich architektów. SARP Oddział Warszawski, Warszawa, 2001.
• [19] Barucki T. [i inni] (ed.) Fragmenty stuletniej historii 1899–1999. Relacje, wspomnienia, refl eksje. W stulecie organizacji warszawskich architektów. SARP Oddział Warszawski, Warszawa, 2000, 309–317.
• [20] Barucki T. Wacław Kłyszewski, Jerzy Mokrzyński, Eugeniusz Wierzbicki. Warszawa, 1987.
• [21] Springer F. Źle urodzone. Reportaże o architekturze PRL-u. Kraków, 2011.
• [22] Springer F. Wanna z kolumnadą. Reportaże o polskiej przestrzeni. Wołowiec, 2013.
• [23] Springer F. Księga zachwytów. Warszawa, 2016.
• [24] Hansen O. Zobaczyć świat. Forma Zamknięta czy Forma Otwarta. Struktury wizualne. O wizualnej semantyce. Gola J. (ed.), Warszawa, 2005.
• [25] Hansen O. Ku formie otwartej. Gola J. (ed.), układ graficzny Oskar Hansen, Warszawa, 2005.
• [26] Springer F. Zaczyn. O Zofi i i Oskarze Hansenach. Warszawa–Kraków, 2013.
• [27] Piątek G. (ed.) Architektura Arseniusza Romanowicza i Piotra Szymaniaka. Warszawa, 2012.
• [28] Kostuch B. Krakowska powojenna ceramika architektoniczna – historia i próba klasyfikacji. Kraków, 2005.
• [29] Kostuch B. Kolor i blask: ceramika architektoniczna oraz mozaiki w Krakowie i Małopolsce po 1945 roku. Kraków, 2015.
• [30] Giergoń P. Mozaika warszawska: przewodnik po plastyce w architekturze stolicy 1945–1989. Warszawa, 2014.
• [31] Ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Dziennik Ustaw 2003 nr 80, poz. 717, art.1, p. 2, par. 4; art. 2, p. 10; art. 10, p. 4 i 15, par 4; art. 37o, p. 2, par. 2; art.54, p. 2b.
• [32] Lewicki J. Ochrona i konserwacja architektury modernistycznej. Polska praktyka ostatnich lat. In: Grzeszczuk Brendzel H., Klause G., Kodym-Kozaczko G., Marciniak P. (ed.) Prolegomena do ochrony obiektów architektonicznych i zespołów urbanistycznych Poznania XX wieku. Poznań, 2009, 79–86.
• [33] Lewicki J. Wartościowanie zabytków w Polsce. In: Szmygin B. (ed.) Wartościowanie zabytków architektury. Warszawa, 2013, 164–165.
• [34] Lewicki J. Prolegomena do ochrony obiektów architektonicznych… wyd. 1 Poznań, 2008; wyd. 2 Poznań, 2009.
• [35] Lewicki J. Zabytek – historyczny zespół urbanistyczny i budowlany – dobro kultury współczesnej. In: 10 lat obowiązywania ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Rozważania de lege lata i de lege ferenda. Materiały z ogólnopolskiej konferencji w Gdańsku–Gdyni, red. K. Zeidler, Gdańsk 2014, 93–101.
• [36] Lewicki J. Powołanie kolegium doradczego ds. ochrony zabytków architektury modernistycznej w Polsce. Ochrona Zabytków 2007;LX(1):21–22.
• [37] http://mkidn.gov.pl/pages/posts/szansa-naochrone- zabytkow-architektury-modernistycznej-bdquopozegnanie-emiliirdquo-6292.php (access 10 XII 2016).