4-Aminofenol – pyły. Dokumentacja proponowanych wartości dopuszczalnych poziomów narażenia zawodowego

• Autorzy: Skowroń J. , Puchalska H.

Warianty tytułu

EN

4-Aminophenol - dust

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

4-Aminofenol występuje w postaci białych, bezwonnych kryształów. Jest stosowany w przemyśle farmaceutycznym (produkcja fenacetyny), w przemyśle tekstylnym, gumowym oraz jako półprodukt do syntezy barwników azowych i siarkowych. Jest składnikiem preparatów do barwienia włosów, skór i futer oraz wywoływaczy fotograficznych. Na podstawie obserwacji pracowników narażonych na pyły 4-aminofenolu stwierdzono, że związek odznacza się działaniem drażniącym na błony śluzowe oczu i dróg oddechowych oraz skórę. Opisywano również przypadki alergicznego zapalenia skóry i objawy astmatyczne. Na działanie związku narażona jest znaczna grupa pracowników przemysłu farmaceutycznego, chemicznego, gumowego oraz fryzjerzy i fotograficy. Przewlekłe narażenie 17 pracowników (staż pracy od 6 do 17 lat) na pyły 4-aminofenolu o stężeniu od 1 do 52 mg/m3 było przyczyną żółtego zabarwienia skóry rąk, szyi i twarzy oraz zmian we wskaźnikach hematologicznych. U zwierząt laboratoryjnych ostra i przewlekła toksyczność tego związku manifestuje się działaniem methemo- globinotwórczym i nefrotoksycznym. 4-Aminofenol można sklasyfikować jako substancję toksyczną. 4-Aminofenol wykazuje słabe działanie drażniące na skórę i oczy. Dodatnie wyniki testów płatkowych u ludzi i zwierząt świadczą o działaniu uczulającym związku. Działanie mutagenne i teratogenne związku nie jest jednoznaczne, brak jest danych dotyczących jego działania rakotwórczego. Wykazano działanie embriotoksyczne 4-aminofenolu w testach in vitro na zarodkach szczurzych.

EN

4-Aminophenol is used in the synthesis of pharmaceuticals, as a dye intermediate in oxidative hair colouring products, in the photographic industry and as an additive in oils and lubricants. Occupational exposure to 4-aminophenol is caused by inhalation of the dusts. 4-Aminophenol is an irritant to the eyes, skin and upper respiratory tract. It may cause sensitization by inhalation and skin contact. 4-Aminophenol is harmful if swallowed, inhaled, or absorbed through skin. Absorption of the compound into the body leads to the formation of methemoglobin, which in high enough concentration causes cyanosis. The target organs of its toxicity are blood, kidneys, and the central nervous system. 4-Aminophenol induced renal tubular necrosis in laboratory animals. It is a possible mutagen and teratogen. Overexposure to 4-aminophenol may cause reproductive disorders based on tests with laboratory animals. The MAC value for 4-aminophenol - 5 mg/m3 - was determined by analogy to aniline. 4-Aminophenol is a minor metabolite of aniline that causes renal injury and methemoglobinemia in laboratory animals. No MAC-STEL value has been determined for this compound, but A - allergic - notation is recommended.

Słowa kluczowe

PL

4-aminofenol-pyły; narażenie zawodowe; działanie drażniące; działanie rakotwórcze

EN

4-aminophenol-dust; occupational exposure; irritation; carcinogenic effects

• Wydawca: Centralny Instytut Ochrony Pracy - Państwowy Instytut Badawczy
• Czasopismo: Podstawy i Metody Oceny Środowiska Pracy
• Rocznik: 2001
• Tom: Nr 1 (27)
• Strony: 5--25
• Opis fizyczny: Bibliogr. 37 poz., rys., tab.

Twórcy

autor

Skowroń J.

• Centralny Instytut Ochrony Pracy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16

autor

Puchalska H.

• Centralny Instytut Ochrony Pracy 00-701 Warszawa ul. Czerniakowska 16

Bibliografia

• 1. Adams R.M. (1969) Occupational Contact Dermatitis. Philadelphia, J.B. Lippincott Company, 220.
• 2. Aguirre A. i in. (1994) Positive patch test to hydrgogen peroxide in 2 cases. Contact Dermatitis, 30(2), 113.
• 3. Amacher E. D., Turner G. N. (1982) Mutagenie evaluation of carcinogens and non-carcinogens in the L5178Y/TK assay utilising postmitochondrial fractions (S9) from normal rat liver. Mutation Research, 97(1), 49-65.
• 4. Anthony M. L. i in. (1993) Studies on the effects of L(αS,5S)-α-amino-3-chloro-4,5-dihydro-5-isoxazoleacetic acid (AT-125) on 4-aminophenol-induced nephrotoxicity in the Fisher 344 rat. Arch. Toxicol., 67(10), 696-705.
• 5. Basketter D. A., Liden C. (1992) Further investigation of the prohapten concept: reactions to benzene derivatives in man. Contact Dermatitis, 27(2), 90-97.
• 6. Bray H. G., Ciowes R. C., Thorpe W. V. (1952) The metabolism of aminophenols, o-formamidophenol, benzoxazole, 2-methyl- and 2-phenyl-benzoxazoles and benzoxazolone in the rabbit. Biochemical J., 51, 70-78.
• 7. Burnett C. M., Goldenihal E. I. (1988) Multigeneration reproduction and carcinogenicity studies in Sprague-Dawley rats exposed topically to oxidative hair-colouring formulations containing p-phenylendiamine and other aromatic amines. Fd. Chem. Toxic., 2 467-474.
• 8. Burnett C. M. i in. (1989) The toxicity of p-aminophenol in the Sprague-Dawley rat: effects on growth, reproduction and foetal development. Fd. Chem. Toxic., 1989, 27(10), 691-698.
• 9. Chang M. J. W., Kao G. I., Tsai C. T. (1993) Biological monitoring of exposure to low dose aniline, p-aminophenol and acetaminophen. Bulletin of Environ. Contamination and Toxicol., 1993, 51(4), 494-500.
• 10. Cliet i. i in. (1989) In vivo micronucleus test using mouse hepatocytes. Mutation Research, 216(6), 321-326.
• 11. Crowe C. A. i in. (1977) Loss of kidney microsomal glucose-6-phosphatase activity folbowing acute administration of p-aminophenol. Bioch. Pharmacology, 26(21), 2069-2071.
• 12. Davis J.M. i in. (1983) Early functional and morphological changes in renal tubular necrosis due to p-aminophenol. Kidney Int., 24, 740-747.
• 13. Diel F., Neidhart B., Opree W. (1981) Application of rat mast ceil incubates as a possible short-time test for sensitising occupational chemicals. International Archiv. of Occup. and Environment. Health, 48(4), 369-373.
• 14. Eckert K. G. (1988) The metabolism of aminophenols in erythrocytes. Xenobiotica, 18, 1319-1326.
• 15. Eiche A., Bexell G., Sandelin K (1990) Genotoxicity of p-aminophenol in somatic and germ line cells of Drosophila melanogaster. Mutation Research. 240(2), 87-92.
• 16. Emeigh-Hart S. G. i in. (1991) Evidence against deacetylation and for cytochrome P450-mediated activation in acetaminophen-induced nephrotoxicity in the CD-1 mouse. Toxicol. Appl. Pharmacol., 107, 1-15.
• 17. Encyclopaedia of occupational health and safety. (1983) Vol. 1. International Labour Office, Geneva, 141- 143.
• 18. Eyer P. (1983) The red cell as a sensitive target for activated toxic aryiamines. Arch. Toxicol., supp. 6, 3-12.
• 19. Gartland K. P. R. i in. (1989) Biochemical characterisation of para-aminophenol-induced nephrotoxic lesions in the F344 rat. Arch. Toxicol., 63(2), 97-106.
• 20. Greenberg L. A., Lester D. (194”7) The metabolic fate of acetanilid and other aniline deriyatives. III. The role of p-aminophenol in the production of methemoglobinemia after acetanilid. J. of Pharm. And Exp. Ther., 30, 150-153.
• 21. Hossack D. J. N., Richardson J. (1976) Examination of the potential mutagenicity of hair dye constituents using the micronucleus test. Experienta, 33, 377-378.
• 22. Kanaya N. (1990) Induction of chromosome damage by aniline and its C-hydroxylated metabolites in the root cells of Vicia faba. Mutation Research, 245, 311-315.
• 23. Klos C. i in. (1992) p-Aminophenol nephrotoxicity: biosynthesis of toxic gluthatione conjugates. Toxicol. Appl. Pharmacol., 115(1), 98-106.
• 24. Kusumoto S., Nakajima T. (1964) Methemoglobin formation by aminophenol in rabbits. Indust. Health, 2, 133-138.
• 25. Landsteiner K., Jacobs J. (1935) Studies on the sensitisation of animals with simple chemical compo unds. J. Exp. Med., 61, 643-656.
• 26. Lloyd G. K. i in. (1977) Assessment of acute toxicity and potential irritancy of hair dye constituents. Fd. Cosmet. Toxicol, 15(6), 607-610.
• 27. Maibach H. I., Wolfram L. J. (1981) Percutaneous penetration of hair dyes. J. Soc. Cosmet. Cłiem., 15, 607-610.
• 28. Oglesby L. A. i in. (1988) The developmental toxicity of substituted phenols to cultured post implantation rat embryos: a structure-activity study. Teratology, 37(5), 480.
• 29. Ohata H. i in. (1988) Urinalysis for detection of chemically induced renal damage (3) - Establishment and application of radioimmunoassay for lysozyme of rat urine. Arch. Toxicol., 62, 60-65.
• 30. Plunkett E. R. (198”7) Handbook of industrial toxicology. London, Edward Arnold, 2 1-22.
• 31. Richardson M.L. (1992) The dictionary of substances and their effects. Vol. 1, London, Royal Society of Chemistry, 248.
• 32. RTECS (1995) Cincinnati, National Institute for Occupational Safety and Health.
• 33. Rudzki E., Napiórkowska T., Grzywa Z. (1984 ) Active sensitisation to ortho and para - Aminophenol with negative patch test to meta — Aminophenol. Contact Derrnatitis, 6(7), 501.
• 34. Sax N. J., Lewis R. J. (1989) Dangerous properties of industrial materials. 7th ed. New York, Van Nostrand Reinhold, 209.
• 35. Stark K. L., Harris C., Juchau M. R. (1989) Modulation of the embryotoxicity and cytotoxicity elicited by 7-hydroxy-2-acetylaminofluorene and acetaminophen via deacetylation. Toxicol. Appl. Pharma col., 97, 548-560.
• 36. Vasilienko N. M., Labunsky V. V. (1970) Substantiation of the maximum permissible concentration of para-aminophenol in the air of the industrial premises. Gigiena i Sanit., 35(7), 28-3 1.
• 37. Wild D. i in. (1980) Comparative results of short in vitro and in vivo mutagenicity test obtained with selected environmental chemicals. W Proceedings of a symposium on short-term test systems for detecting carcinogens, 170-178.