Outer Space Treaty and Land Grab : False Security?

• Autorzy: Zarzycki-Siek Jerzy

Identyfikatory

DOI

10.5604/01.3001.0015.8719

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The article explores origins of the outer space law in context of strategic considerations of powers that drafted it - the USA and USSR. It concludes that contrary to common perception, outer space law does not prohibit land grab, but rather has frozen this question for the time being while leaving backdoors to such action if needed. Both powers were aware of this and explicitly aimed at this type of solution since on one hand, they wanted stability that law can provide by preventing the other side from gaining advantage, on the other hand, at the same time they were unwilling to forfeit possibility of gaining it themselves. As result, law of outer space, embodied in Outer Space Treaty (OST), became ambiguous, vague and open for interpretation, whereas dominant perception and opinion was that Treaty declared the entirety of outer space a common heritage of mankind in a clear and definitive manner. The fact that it was not so was not immediately apparent. In recent years, changes in space access costs have altered calculation of risks to rewards, and eliminated previous strategic considerations that stopped space powers from executing backdoors baked into the OST. As result some states - notably the USA - are becoming more assertive in realm of space in order to prevent their rivals from using those backdoors first, preparing their utilization while maintaining that their actions are perfectly legal and legitimate.

PL

W artykule omówiono początki prawa kosmicznego w kontekście obaw strategicznych mocarstw, które je stworzyły - USA i ZSRR. W przeciwieństwie do powszechnej opinii prawo kosmiczne nie zapobiega tzw. land grab, czyli zagarnięciu terytorium niczyjego. Na gruncie tego prawa kwestia ta bowiem została zamrożona na czas nieokreślony, ale pozostały furtki do podjęcia takich działań w razie potrzeby. Obydwa mocarstwa celowo do tego dążyły. Z jednej strony pragnęły stabilności, jaką daje umowa międzynarodowa, z drugiej starały się uniemożliwić konkurentowi uzyskanie przewagi. Ale nie chciały też stracić możliwości uzyskania tejże przewagi samodzielnie. W rezultacie prawo przestrzeni kosmicznej ucieleśnione w Traktacie o przestrzeni kosmicznej (Outer Space Treaty) stało się nieprecyzyjne, stwarzające pole do interpretacji, podczas gdy w powszechnym postrzeganiu traktat miał określać kosmos w całości jako znajdujący się pod klauzulą wspólnego dziedzictwa ludzkości. O tym, że tak jednak nie jest, powszechnie wiedziano. W ostatnich latach zmiany w kosztach dostępu do przestrzeni kosmicznej zmieniły kalkulacje ryzyka i zysków oraz rozproszyły obawy strategiczne, które wstrzymywały mocarstwa kosmiczne od wykorzystania luk w prawie. W rezultacie niektóre państwa, szczególnie USA, zaczęły ekspansywniej działać w przestrzeni kosmicznej, by uniemożliwić rywalom wykorzystanie owych luk, zarazem utrzymywały, że wszystkie te działania są legalne w świetle prawa międzynarodowego.

Słowa kluczowe

EN

space law; space race; USA; USSR; Outer Space Treaty; strategy; security; balance of power; Cold War

PL

prawo kosmiczne; wyścig kosmiczny; USA; ZSRR; Traktat o przestrzeni kosmicznej; strategia; bezpieczeństwo; równowaga sił; zimna wojna

• Wydawca: Wojskowy Instytut Wydawniczy
• Czasopismo: Kwartalnik Bellona
• Rocznik: 2022
• Tom: Nr 1
• Strony: 63--78
• Opis fizyczny: Bibliogr. 21 poz.

Twórcy

autor

Zarzycki-Siek Jerzy

• Lazarski University (UŁa), Warsaw, Poland

• https://orcid.org/0000-0001-8758-6654

Bibliografia

• [1] “Agreement Governing the Activities of States on the Moon and Other Celestial Bodies” (“Moon Treaty,” MT), Article 11(5), signed on December 18, 1979. Accessed January 5, 2022. https://www.unoosa.org/pdf/gares/ARES_34_68E.pdf/.
• [2] “Agreement Governing the Activities of States on the Moon and Other Celestial Bodies Treaty Status Database,” United Nations Office for Disarmament Affairs. Accessed January 5, 2022. https://treaties.unoda.org/t/moon/.
• [3] “Antarctic Treaty” (AT), Article 4 (2), signed on December 1, 1959. Accessed January 5, 2022. https://treaties.un.org/doc/Publication/UNTS/Volume%20402/volume-402-I-5778–English.pdf/.
• [4] Boushey, H.A. “Who Controls the Moon, Controls the Earth.” U.S. News - World Report, February 7, 1958, p. 54.
• [5] Cocca, A.A. “Principles for a Declaration with Reference to the Legal Nature of the Moon.” First Colloquium on the Law of Outer Space Proceedings, The Hague, 1958, p. 33. Accessed January 5, 2022. https://link.springer.com/content/pdf/10.1007%2F978-3-7091-4414-5.pdf/.
• [6] “Convention on International Civil Aviation” (“Chicago Convention”), signed on December 7, 1944 in Chicago, USA, Chapter 1, Article 1. Accessed January 5, 2022. https://www.icao.int/publications/Documents/7300_cons.pdf/.
• [7] Dolman, E.C. “Astropolitik Classical Geopolitics in the Space Age.” Frank Cass, New York, 2006.
• [8] Engede, E. “Common Heritage of Mankind.” Oxford Bibliographies, last reviewed on May 12, 2017. Accessed January 5, 2022. https://www.oxfordbibliographies.com/view/document/obo-9780199796953/obo-9780199796953-0109.xml/.
• [9] Fasan, E. “Asteroids and Other Celestial Bodies: Some Legal Differences.” Journal of Space Law, vol. 26, no. 1. Accessed January 5, 2022. https://airandspacelaw.olemiss.edu/pdfs/jsl-26-1.pdf/.
• [10] Glaser, P.E. “Power From the Sun: its the Future.” Science, vol. 162, issue 3856, November 22, 1968, pp. 857-861.
• [11] Jones, H.W. “The Recent Large Reduction in Space Launch Cost.” 48th International Conference on Environmental Systems, July 8-12, 2018, Albuquerque, New Mexico. Accessed January 5, 2022. https://ttu–ir.tdl.org/bitstream/handle/2346/74082/ICES_2018_81.pdf?sequence=1&isAllowed=y/.
• [12] Lyall, F., and P.B. Larsen. “Space Law. A Treatise.” Routledge, New York, 2016.
• [13] “Method and Apparatus for Converting Solar Radiation to Electrical Power.” US patent no. 3781647, filled on filed July 26, 1971, issued December 25, 1973.
• [14] Milde, M. “Considerations on Legal Problems above State Territory.” 5 Rev. Cont. Law 5-22, 1958.
• [15] Oberg J.E. “Space Power Theory”. US Air Force Academy, Colorado Springs, 1999.
• [16] Polkowska, M. Prawo bezpieczeństwa w kosmosie. Instytut Wydawniczy EuroPrawo, Warszawa, 2018.
• [17] „Project Horizon Volume I: Summary and Supporting Considerations.” Planning by Lieutenant General Arthur G. Trudeau, Army Ballistic Missile Agency, 1959. Accessed January 5, 2022. https://nsarchive2.gwu.edu/NSAEBB/NSAEBB479/docs/EBB–Moon01_sm.pdf/.
• [18] Roman, P.J. “Eisenhower and the Missile Gap”. Cornell University Press, Ithaca, New York, 1995.
• [19] The United States of America Congress. “U.S. Commercial Space Launch Competitiveness Act.” Public Law no. 114-90, November 25, 2015. Accessed January 5, 2022. https://www.congress.gov/bill/114th-congress/house-bill/2262/text/.
• [20] “Treaty on Principles Governing the Activities of States in the Exploration and Use of Outer Space” (Outer Space Treaty, OST), Article 2, signed on January 27, 1967. Accessed January 5, 2022. https://www.unoosa.org/pdf/gares/ARES_21_2222E.pdf/.
• [21] Werth, K. “A Surrogate for War - The U.S. Space Program in the 1960s.” Amerikastudien / American Studies, vol. 49, no. 4, 2004.

Uwagi

Opracowanie rekordu ze środków MEiN, umowa nr SONP/SP/546092/2022 w ramach programu "Społeczna odpowiedzialność nauki" - moduł: Popularyzacja nauki i promocja sportu (2022-2023).