Porównanie metody radiowęglowej i selektywnego roztwarzania w oznaczaniu frakcji organicznej w paliwach alternatywnych

• Autorzy: Lenkiewicz M. , Paprotny W.

Warianty tytułu

EN

Comparison of radiocarbon and selective dissolution methods in the determination of organic fraction in alternative fuels

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Kwestię monitorowania i raportowania w zakresie emisji gazów cieplarnianych reguluje Rozporządzenie Komisji (UE) nr 601/2012 z 21 czerwca 2012 r., toteż niezbędne jest, aby przemysł cementowy określał w sposób rzetelny całkowitą wartość emisji CO2. Głównymi źródłami emisji CO2 z przemysłu cementowego jest spalanie paliw alternatywnych oraz dekarbonizacja surowca. Określenie frakcji organicznej w paliwach alternatywnych pozwala zredukować część całkowitej emisji CO2 jako tzw. biogenny dwutlenek węgla. Referencyjna norma określająca zawartość składników odnawialnych PN-EN 15440:2011 dopuszcza wykorzystanie metody radiowęglowej lub selektywnego roztwarzania. W artykule przedstawiono wyniki oznaczenia zawartości surowców odnawialnych w paliwach alternatywnych, takich jak: PASi, PASr, oraz zużyte opony samochodowe wykorzystywane w piecach cementowych. Przeprowadzono również dyskusję porównawczą wykorzystania metod selektywnego roztwarzania i radiowęglowej do określenia zawartości frakcji organicznej.

EN

The issue of monitoring and reporting on greenhouse gas emissions is regulated by the Commission Regulation (EU) No. 601/2012 of June 21, 2012, so it was necessary for the cement industry to accurately determine the total CO2 emission value. The main sources of CO2 emissions from the cement industry are the combustion of alternative fuels and the decarbonisation of the raw material. Determination of the organic fraction in alternative fuels reduces the proportion of total CO2 emissions as so-called biogenic carbon dioxide. The reference standard defining the content of renewable components PN-EN 15440:2011 allows the use of radiocarbon or selective dissolution method. The article presents the results of the determination of the content of renewable raw materials in alternative fuels, such as: PASi, PASr, and used car tires used in cement kilns. A comparative discussion was also conducted on the use of the selective dissolution method and the radiocarbon method to determine the content of biogenic fraction.

Słowa kluczowe

PL

paliwo alternatywne; biomasa; SRF; frakcja organiczna; metoda oznaczania; metoda radiowęglowa; metoda selektywnego roztwarzania; LSC; SDM

EN

alternative fuel; biomass; SRF; organic fraction; determination method; radiocarbon method; selective dissolution method; LSC; SDM

• Wydawca: Wydawnictwo Instytut Śląski Sp. z o.o.
• Czasopismo: Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych
• Rocznik: 2018
• Tom: R. 11, nr 32
• Strony: 44--51
• Opis fizyczny: Bibliogr. 13 poz., il., tab.

Twórcy

autor

Lenkiewicz M.

• Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych, Warszawa, Oddział Inżynierii Procesowej Materiałów Budowlanych, Opole

autor

Paprotny W.

• Instytut Ceramiki i Materiałów Budowlanych, Warszawa, Oddział Inżynierii Procesowej Materiałów Budowlanych, Opole

Bibliografia

• [1] PN-EN 15440:2011 – Stałe paliwa wtórne. Metody oznaczania zawartości biomasy.
• [2] Mohn J., Szidat S., Fellner J., Rechberger H., Quartier R., Buchmann B., Emmenegger L., Determination of biogenic and fossil CO2 emitted bywaste incineration based on 14CO2 and mass balances, „Bioresource Technology” 2002, Vol. 99, No. 14, s. 6471-6479.
• [3] Mohn J., Szidat S., Zeyer K., Emmenegger L., Fossil and biogenic CO2 from waste incineration based on a yearlong radiocarbon study, „Waste Management” 2012, Vol. 32, No. 8, s. 1516-1520.
• [4] Fellner J., Rechberger H., Abundance of 14C in biomass fractions of wastes andsolid recovered fuels, „Waste Management” 2009, Vol. 29, No. 5, s. 1495-1503.
• [5] Palstra S.W.L., Meijer H.A.J., Carbon-14 based determination of the biogenic fraction of industrial CO2 emissions – Applications and validation, „Bioresource Technology” 2010, Vol. 101, No. 10, s. 3702-3710.
• [6] Stuiver M., Polach H., Discussion: reporting of 14C data, „Radiocarbon” 1977, Vol. 19, No. 3, s. 355-363.
• [7] Noakes J., Norton G., Culp R., Nigam M., Dvoracek D., A comparison of analytical methods for the certification of biobased products, [w:] LSC 2005. Advances in Liquid Scintillation Spectrometry, eds. S. Chalupnik, F. Schonhofer, J. Noakes, Radiocarbon, Tucson 2006, s. 259-271.
• [8] PN-EN 15359:2012 – Stałe paliwa wtórne. Wymagania techniczne i klasy.
• [9] Muir G.K.P., Hayward S., Tripney B.G., Cook G.T., Naysmith P., Herbert B.M.J., Garnett M.H., Wilkinson M., Determining the biomass fraction of mixed waste fuels: A comparison of existing industry and 14C-based methodologies, „Waste Management” 2015, Vol. 35, s. 293-300.
• [10] PN-EN 15413:2011 – Stałe paliwa wtórne. Metody przygotowania próbki do badań z próbki laboratoryjnej.
• [11] Ariyaratne W.K.H., Asgautsen Ø., Melaaen M.C., Eine K., Tokheim L.A., Determination of fossil fraction of Refuse Derived Fuel by the Selective Dissolution Method in Calorific value basis: Development of simplified method, „Fuel” 2012, Vol. 98, s. 41-47.
• [12] 14C determination of biomass energy content of fuels – description of method, „Renewable Energy Association” 2007, S090-0010-0056SMO_C14_Report_-_Rev04.pdf (12.03.2018).
• [13] Staber W., Flamme S., Fellner J., Methods for determining the biomass content of waste, „Waste Management and Research” 2008, Vol. 26, s. 78-87.

Uwagi

Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2018).