Validation of method for determination total carbon, inorganic carbon and total organic carbon in marine waters

• Autorzy: Nowogrodzka K. , Dembska G. , Galer-Tatarowicz K.

Identyfikatory

DOI

10.5604/01.3001.0012.8117

Warianty tytułu

PL

Walidacja metody oznaczania węgla całkowitego, nieorganicznego i organicznego w wodach morskich

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Validation is a process of setting parameters characterizing the proficiency of actions and limitations of a method and an assessment of its usefulness for particular purposes. As a result, it ensures that the analysis process is carried out in a reliable and precise way and gives reliable results. For the validation process marine water was used, as well as the addition of standard solutions. Uncertainty in the results, limit of quantification, precision, repeatability and reproducibility, recovery and accuracy of the method were obtained. The results of the validation of the method for determination of total inorganic and organic carbon in marine waters are discussed in this paper. For this purpose, a Shimadzu analyser TOC-L was used. The discussed method is based on infrared detection NDIR. A halogen scrubber type B was used for determined the compounds. This allowed the analysis time at the stage of the sample preparation to be shortened. It increased the absorption of salt contained in a sample, as a result of which, the dilution stage could be omitted, and the final result is affected by a smaller error. The method of the validation for determination of total inorganic and organic carbon received accreditation of the Polish Centre for Accreditation and joined a wide range of the analyses carried out in the Laboratory of the Department of Environment Protection of the Marine Institute in Gdańsk.

PL

Walidacja jest procesem ustalania parametrów charakteryzujących sprawność działania i ograniczeń metody oraz sprawdzeniem jej przydatności do określonych celów. W efekcie można uzyskać pewność, że proces analizy przebiega w sposób rzetelny i precyzyjny oraz daje wiarygodne wyniki. Do procesu walidacji wykorzystano wodę morską, a także tą samą wodę z dodatkami wzorców. Walidacja metody pozwoliła na określenie takich parametrów, jak: niepewność wyników, granica oznaczalności, precyzja, powtarzalność i odtwarzalność, a także odzysk i dokładność metody. W niniejszej pracy omówione zostały wyniki walidacji metod oznaczania węgla całkowitego, nieorganicznego i organicznego w próbkach wody morskiej. W tym celu wykorzystano analizator TOC-L firmy Shimadzu. Omawiana metoda polega na detekcji w podczerwieni NDIR. Do przeprowadzenia badań zastosowano skruber halogenów typu B. Pozwolił on na skrócenie czasu analizy na etapie przygotowania próbki. Zwiększył on pochłanianie soli zawartej w próbce, w wyniku czego można było pominąć etap rozcieńczania, a wynik końcowy obarczony jest mniejszym błędem. Metoda oznaczania węgla całkowitego, nieorganicznego i organicznego uzyskała akredytację Polskiego Centrum Akredytacji i dołączyła do szerokiego grona analiz wykonywanych w Laboratorium Zakładu Ochrony Środowiska Instytutu Morskiego w Gdańsku.

Słowa kluczowe

EN

total organic carbon; seawaters; marine waters; total carbon; inorganic carbo; validation

PL

ogólny węgiel organiczny; wody morskie; węgiel całkowity; węgiel nieorganiczny; walidacja

• Wydawca: Instytut Morski w Gdańsku
• Czasopismo: Biuletyn Instytutu Morskiego w Gdańsku
• Rocznik: 2018
• Tom: Vol. 33, No. 1
• Strony: 212--217
• Opis fizyczny: Bibliogr. 10 poz., rys., tab.

Twórcy

autor

Nowogrodzka K.

• Laboratorium Zakładu Ochrony Środowiska, Instytut Morski w Gdańsku

autor

Dembska G.

• Laboratorium Zakładu Ochrony Środowiska, Instytut Morski w Gdańsku

autor

Galer-Tatarowicz K.

• Laboratorium Zakładu Ochrony Środowiska, Instytut Morski w Gdańsku

Bibliografia

• [1] Analyser of total organic carbon TOC -L CPH/CPN; 2011 SHIMADZU CORPORATION.
• [2] Dojlido J. Zerbe J., Instrumentalne metody badania wody i ścieków; Ogólny węgiel organiczny (OWO) p. 231-237, Arkady 1997.
• [3] Kuliński K., Pempkowiak J., The carbon budget of the Baltic Sea; Biogeosciences, 2011.
• [4] Pietrzyk A., Papciak D., Materia organiczna w wodach naturalnych – formy występowania i metody oznaczania, Czasopismo Inżynierii lądowej, środowiska i architektury 2016, p. 241-252.
• [5] PN-EN 1484:1999 Water analysis: Wytyczne oznaczania ogólnego węgla organicznego (OWO) i rozpuszczonego węgla organicznego (RWO).
• [6] Przydatność metod analitycznych do określonych celów, Przewodnik walidacji metod w Laboratorium i zagadnienia związane, EURACHEM 1998.
• [7] Raczyk-Stanisławiak U., Świetlik J., Kasprzyk B., Nawrocki J., The efficiency of different oxidation methods in total organic carbon analysis, Chemia Analityczna, 2003.
• [8] The Regulation of the Minister of the Environment (Journal of Laws 2016, item 1187) of 21 of July 2016 on classification method of the condition of uniform bodies of surface water and environmental quality standards for priority substances and the Regulation of the Minister of the Environment (Journal of Laws, 2002, No. 204, item 1728) of 27 of November 2001 on requirements which should be met by surface waters used for supplying communities in drinking water.
• [9] Zabiegała B., 2002 Chemia analityczna – Analiza elementarna. School of Analytical Chemistry, Chemistry Department, Gdańsk University of Technology.
• [10] Lisiecki J., Kłysz S., Szacowanie niepewności pomiaru; Prace Naukowe ITWL, volume 22, p. 47-49, 2007.

Uwagi

Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2019).