Tytuł artykułu
Autorzy
Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Identyfikatory
Warianty tytułu
Modified method of safe storage of hard coals with increased self-ignition tendency’s
Języki publikacji
Abstrakty
Konieczność składowania węgla na zwałach wynika między innymi z obowiązku utrzymywania przez zakłady energetyczne, zapasów węgla kamiennego niezbędnych do utrzymania ciągłości w procesie produkcji energii elektrycznej i ciepła. Zasady składowania węgla kamiennego reguluje norma PN-G-07010:1994 „Węgiel kamienny i brykiety z węgla kamiennego. Składowanie”. Opisane w niej wytyczne wyraźnie różnicują sposób postępowania z węglami o małej skłonności do samozapalenia od postępowania z węglami o dużej skłonności do samozapalenia. Skłonność polskich węgli energetycznych do samozapalenia jest zróżnicowana. W celu określenia tego zróżnicowania przeprowadzono badania dla 70 próbek pobranych z miałów węglowych, sklasyfikowanych według polskiej klasyfikacji, zgodnie z normą PN-82/G-97002 [8], do typów od 31.1 do 34.2. Badania wykazały dobrą korelację między energią aktywacji, charakteryzującą skłonność węgla do samozapalenia a stopniem uwęglenia substancji organicznej węgla, wyrażoną wskaźnikiem refleksyjności witrynitu (Ro). W miarę wzrostu wartości wskaźnika refleksyjności witrynitu maleje skłonność węgla do samozapalenia. Na podstawie tej zależności podzielono węgle na węgle o małej (Ro >0,80%), średniej (Rood 0,70 do 0,80%) i dużej (Ro< 0,70%) skłonności do samozapalenia. Węgle o dużej i bardzo dużej skłonności do samozapalenia (IV i V grupa samozapalności) wymagają zastosowania specjalnych metod, zarówno podczas sypania węgla na zwały, jak i kontroli magazynowanego węgla. Wymagania normy PN-G-07010:1994, dotyczącej metod składowania węgla kamiennego, są niewystarczające. Węgle IV i V grupy samozapalności muszą być sypane na zwały tzw. metodą „deep compaction” z głębokim zagęszczaniem. Warstwy węgla, poddawane zagęszczaniu, nie mogą przekraczać 60 cm. Do wysokości zwału 2 m każda warstwa węgla oraz zbocze z każdej strony tej warstwy musi być zagęszczane przy użyciu walca wibracyjnego o nacisku 0,6 MPa.
The necessity to store coal in coal dumps results, among others, from the obligation for power plants to maintain hard coal reserves necessary to maintain continuity in the process of electricity and heat production. The principles of hard coal storage are regulated by PN-G-07010:1994 „Hard coal and hard coal briquettes. Storage” standard. The guidelines described in it, clearly differentiate the way of handling coals with low self-ignition tendency from the handling of coals with high self-ignition tendency. The propensity of Polish energetic coals to sefl-ignition is varied. In order to determine this diversity, tests were conducted for 70 samples taken from coal fines, classified according to the Polish classification, in accordance with the standard PN-82/G-97002 [8], for types from 31.1 to 34.2. Studies have shown a good correlation between activation energy, which characterizes the tendency of coal to selfignite and the degree of carbonization of organic carbon, expressed by vitrinite reflectance (Ro). As the vitrinite reflectance index increases, the coal’s self-ignition tendency decreases. Based on this relationship, the coals were divided into low (Ro>0,80%), medium (Ro from 0,70 to 0,80%) and high (Ro<0,70%) self-ignition coals. Coals with a high and very high propensity to self-ignition (IV and V group of self-ignition) require the use of special methods, both when pouring coal into dumps and controlling stored coal. The requirements of PN-G-07010:1994 standard, concerning methods of hard coal storage, are insufficient. Coals IV and V self-ignition groups must be poured onto dumps of so-called: „deep compaction” method. Coal layers subjected to compaction may not exceed 60 cm. Up to a height of 2 m, each layer of coal and the slope on each side of this layer must be compacted using a vibrating roller with a pressure of 0.6 MPa.
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
28--32
Opis fizyczny
Bibliogr. 13 poz., rys., tab., wzory
Twórcy
autor
Bibliografia
- [1] Ustawa z dnia 10 kwietnia 1997 roku „Prawo energetyczne”, Dz. U. 1997, Nr 54, poz. 348;
- [2] Rozporządzenie Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 12 lutego 2003 w sprawie zapasów paliw w przedsiębiorstwach energetycznych, Dz. U. 2003 Nr 39 poz. 337 i 338;
- [3] Rozporządzeniem Ministra Gospodarki z dnia 19 maja 2010, Dz. U. 2010, Nr 108, poz. 701;
- [4] PN-G-07010:1994 Węgiel kamienny i brykiety z węgla kamiennego. Składowanie;
- [5] PN-G-04558:1993 Węgiel kamienny. Oznaczanie wskaźnika samozapalności;
- [6] Karolczuk H., Racjonalna gospodarka węglem energetycznym, Wydawnictwo Naukowo-Techniczne, Warszawa 1978;
- [7] Mielecki T., Wiadomości o badaniu i właściwościach węgla, Wydawnictwo Śląsk, 1971;
- [8] PN-G-97002:2018-11 Węgiel kamienny. Klasyfikacja. Typy;
- [9] PN-G-04560:1998 Paliwa stałe. Oznaczanie zawartości wilgoci, części lotnych oraz popiołu analizatorem automatycznym;
- [10] PN-G-04584:2001 Paliwa stałe. Oznaczanie zawartości siarki całkowitej i popiołowej automatycznymi analizatorami;
- [11] PN-G-04571:1998 Paliwa stałe. Oznaczanie zawartości węgla, wodoru i azotu automatycznymi analizatorami. Metoda makro;
- [12] PN–ISO 7404-5:2002 Metody analizy petrograficznej węgla kamiennego (bitumicznego) i antracytu. Część 5: metoda mikroskopowa oznaczania refleksyjności witrynitu;
- [14] PN-G-04558: 1993 Węgiel kamienny. Oznaczanie wskaźnika samozapalności.
Uwagi
PL
2. Opracowanie rekordu w ramach umowy 509/P-DUN/2018 ze środków MNiSW przeznaczonych na działalność upowszechniającą naukę (2019).
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-b081109a-1653-4d5a-a5c9-3f5129bef426