Tytuł artykułu
Autorzy
Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Identyfikatory
Warianty tytułu
Wygaszanie fluorescencji reszt tryptofanowych pleśniowej lipazy z Rhizomucor miehei
Języki publikacji
Abstrakty
The iodide-quenching of a four-tryptophan-containing lipase from Rhizomucor miehei has been investigated The results of steady-state fluorescence quenching experiments at various excitation wavelengths have shown the presence of two classes of lipase emission. One of the component, exposed to solvent has an effective Stern-Volmer quenching constant equal to 8.00 ± 0.43 M-1 at λex = 290 nm and 11.90 ± 0.49 M-1 at λex = 300 nm, respectively. The second component was unquenchable by iodide. The fluorescence emission spectra of lipase have been separated into components using a modified Stern-Volmer equation. Obtained results demonstrated that the spectral shifts upon red-edge excitation have been observed only for accessible tryptophans. The fluorescence peak of exposed residues within protein when illuminated at the wavelength range from 290 nm to 300 nm was shifted from 344 ± 1 nm to 354 ± 1 nm. Contrary, the maximum of fluorescence emission of inaccessible tryptophans was equal to 338 ± 1 nm, irrespective to the excitation wavelength used.
W niniejszym artykule przedstawione zostały wyniki wstępnych pomiarów fluorescencyjnych zewnątrzkomórkowej lipazy pleśniowej z Rhizomucor miehei (Rml). Metodami fluorescencji stacjonarnej badano wygaszanie emisji reszt tryptofanowych enzymu: Trp38, Trp55, Trp88 oraz Trp223 jonami P. Pomiary naturalnej fluorescencji lipazy Rml wykonywane były w buforowanym roztworze wodnym o pH 7.2 dla zakresu długości fal wzbudzenia: 290 - 300 nm. Wyniki badań wygaszania fluorescencji enzymu wskazują na obecność dwóch frakcji reszt tryptofanowych: wygaszalnej jonami I-, której udział w całkowitej fluorescencji Rml wzbudzanej przy λex = 295 nm wynosi 51% zaś stała Sterna-Volmera Ksv - 9.45 ± 0.9 M-1 oraz niewygaszalnej jonami I-, stanowiącej 49% całkowitej emisji białka lipazy. Analiza krzywych wygaszania zarejestrowanych w zakresie długości fal emisji: 320 - 380 nm pozwala na stwierdzenie, iż położenie maksimum fluorescencji wygaszalnej frakcji reszt tryptofanowych lipazy zależy od długości fali wzbudzenia i przypada na: 344, 348, 349 oraz 354 ± 1 nm odpowiednio dla λex = 290, 295, 297 oraz 300 nm. Podobnie, wraz ze zmianą długości fali wzbudzenia obserwuje się wzrost wartości stałej wygaszania dynamicznego od 8.00 ± 0.43 M-1 do 11.90 ± 0.49 M-1. Maksimum reszt tyrptofanowych niedostępnych dla zastosowanego wygaszacza nie zależy od długości fali wzbudzenia i przypada na 338 ± 1 nm. Obliczone rozkłady spektralne oraz stałe Sterna-Volmera wygaszalnej frakcji chromoforów lipazy Rml wskazują na hydrofilowy charakter mikrootoczenia reszt tryptofanowych oraz znaczny stopień ekspozycji reszt do rozpuszczalnika. Nie wykluczone, że reszty (bądź reszta) tryptofanowe dostępne dla wygaszacza zlokalizowane są tuż przy powierzchni molekuły białkowej i w znacznym stopniu związane są z emisją pochodzącą od Trp88. Chromofor ten występuje w krótkim, α-helikalnym odcinku łańcucha polipeptydowego lipazy Rml (reszty: 85-91). Fragment ten, zwany "wieczkiem", bierze bezpośredni udział w aktywacji enzymu.
Rocznik
Tom
Strony
53--63
Opis fizyczny
Bibliogr. 24 poz.
Twórcy
autor
- Institute of General Food Chemistry
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-article-LOD7-0025-0029
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.