Występowanie rtęci w powietrzu i glebie. Cz. 1.

• Autorzy: Garboś S.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Rtęć zajmuje jedno z pierwszych miejsc na liście najbardziej niebezpiecznych, globalnych zanieczyszczeń powietrza [1]. Wyróżnia ją wysoka toksyczność, mobilność i zdolność do kumulacji w organizmach żywych. Narażenie środowiskowe na pary rtęci związanie jest głównie z ich inhalacją. Należy podkreślić, że pary rtęci prawie całkowicie wchłaniane są są w drogach oddechowych, prowadząc do kumulacji tego pierwiastka głównie w nerkach, ale również w wątrobie, tarczycy i gruczołach ślinowych [2]. Tylko nieznaczne ilości tego metalu są wchłaniane przez skórę i błony śluzowe.

Słowa kluczowe

PL

rtęć; zawartość rtęci w powietrzu; zawartość rtęci w glebie; stężenie rtęci; zanieczyszczenie środowiska

EN

mercury; mercury content in air; mercury content in soil; mercury concentration; environmental pollution

• Wydawca: Roble Sp. z o.o.
• Czasopismo: LAB Laboratoria, Aparatura, Badania
• Rocznik: 2003
• Tom: R. 8, nr 5
• Strony: 13--14
• Opis fizyczny: Bibliogr. 11 poz.

Twórcy

autor

Garboś S.

• Państwowy Zakład Higieny, Zakład Higieny Komunalnej, Warszawa,

Bibliografia

• 1. M. Berlin, Chapter: Mercury. In: Handbook on the Toxicology of Metals, 2nd edition. L. Friberg, C.F. Nordberg, V. Vouk (eds), Elsevier Science Publishers B.V., 1986, str. 387. 2. P. Moszczyński, P. jr. Moszczyński P., Post. Hig. Med. Dośw., 44 (1990) 153-180.
• 3. "Mercury as a Global Pollutant". Proc. 4th International Conference Hamburg, Germany, 1996, Str. 522.
• 4. Toxicological Profile for Mercury (Update), U.S. Department of Health and Human Services, Public Health Service. Agency for Toxic Substances and Disease Registry (ATSDR), Atlanta, 185 (1999) 312.
• 5. Rozporządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z 12 marca 1996 roku w sprawie dopuszczalnych stężeń i natężeń czynników szkodliwych dla zdrowia, wydzielanych przez materiały budowlane, urządzenia i elementy wyposażenia w pomieszczeniach przeznaczonych na pobyt ludzi (Monitor Polski Nr 19, Poz. 231, str. 337).
• 6. Rozporządzenie Ministra Ochrony Środowiska, Zasobów Naturalnych i Leśnictwa z dnia 28 kwietnia 1998 roku w sprawie dopuszczalnych wartości stężeń substancji zanieczyszczających w powietrzu (Dz. U. Nr 55, POZ. 355, Str. 2138).
• 7. A. Prokopowicz, W. Mniszek, Zanieczyszczenie powietrza rtęcią w szpitalach. Mikrozanieczyszczenia w Środowisku Człowieka. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej 2003, str. 544-553. ISBN 83-7193-210-3. ISSN- 1234-9895.
• 8. N. R. Mashyanov, S. E. Pogarev, V. V. Ryzhov, A, V. Gorkij, M. F. Makarevskiy, S. Garboś, „Problemy zanieczyszczenia środowiska miejskiego rtęcią na przykładzie Sankt Petersburga". W: Mikrozanieczyszczenia w Środowisku Człowieka. Wydawnictwo Politechniki Częstochowskiej 2003, Str. 539-542. ISBN 83- 7193-210-3. ISSN- 1234-9895.
• 9. A. I. Karlin, A.M. Kulikov, V.P. Medvedev, L. A. Czernova, Zdorov'e podrostkov, podvergszyhsja vozdejstviju rtuti. W: Rtut'. Kompleksnaja sistema bezopasnosti. St. Petersburg, 1996, Str. 69-73.
• 10. N.R. Mashyanov, V.V. Reshetov, Sci. Total Environ., 159 (1995) 169-175.
• 11. S.E. Pogarev, V.V. Ryzhov, N.R. Mashyanov, M.B. Sobolev, Water, Air and Soil Pollution, 97 (1997) 193-198.