PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Tytuł artykułu

Some aspects of meteorology and climatology of the region of Ukrainian Antarctic Base Vernadsky

Autorzy
Treść / Zawartość
Identyfikatory
Warianty tytułu
PL
Niektóre aspekty meteorologii i klimatologii rejonu Ukraińskiej Stacji Antarktycznej Vernadsky
Języki publikacji
EN
Abstrakty
PL
Ukraińska Stacja Antarktyczna "Vernadsky" (65°14?S, 64°17°W) usytuowana jest na Galindez Island w archipelagu Argentine Islands, około 8 km od zachodnich wybrzeży Półwyspu Antarktycznego. Od 1996 roku stacja pracuje pod obecną nazwą, poprzednio jako angielska stacja Faraday (1977-1996) i Base F (Argentine Island) od 1947 roku, co daje jeden z najdłuższych ciągów obserwacyjnych w Antarktyce. Na stacji obserwowany jest wzrost wartości średniej rocznej temperatury powietrza (MAT). Najchłod-niejsze były lata 50.te, największe ocieplenie rejestrowano w dekadzie lat 1980-1990. W ostatnich latach obserwuje się pewną stabilizację wzrostu temperatury średniej rocznej, która lokuje się w wąskim przedziale od -1.7° do -3.7°C. Zmienność średniej rocznej wynika głównie ze zmienności temperatury miesięcy zimowych. Obserwowany dodatni trend temperatury jest wynikiem cieplejszych zim w ostatnich latach. Zimy surowe występują nieregularnie, ostatnią notowano w 1987 roku. W okresie 1988-2002 nie odnotowano średniej miesięcznej temperatury powietrza niższej niż -10°C. Lokalne warunki stacji Vernadsky wpływają na dużą częstość sytuacji z efektami fenowymi, które występują głównie podczas przemieszczania się cyklonów z NW lub W. Większość przypadków temperatur maksymalnych na stacji notowana jest w takich właśnie przypadkach. Sytuacje synoptyczne z blokadą wysokiego ciśnienia występujące w ostatnich dwóch latach stanowiły 7-10%, w niektórych miesiącach zimowych osiągając znaczącą frekwencję (25-30%). Przykład sytuacji z wyżem blokującym przedstawia rysunek 2. W takich warunkach (rys. 3 i 4A) na stacji obserwuje się zazwyczaj znaczące, kilkudniowe spadki temperatury powietrza. Sytuacje blokadowe często występują również w marcu. W marcu 2000 roku w takich warunkach obserwowano znaczący spadek ilości ozonu (rys. 5), nieomal do poziomu charakterystycznego dla końca zimy.
Słowa kluczowe
Rocznik
Tom
Strony
27--35
Opis fizyczny
Bibliogr. 7 poz., rys.
Twórcy
autor
Bibliografia
  • 1. Atlas Antarktiki, 1967, Gidrometeoizdat, Leningrad: 600 s.
  • 2. Atmospheric Model Intercomparison Project, 1996, Northern Hemisphere Atmospheric Blocking as simulated by 15 Atmospheric General Circulation Models in the period 1979 ... 1988. WMO/TD-No. 784: 45 s.
  • 3. Govorukha L.S., Timofeyev V.E., 2002, Synoptic circulation types of Antarctic Peninsula and adjacent South Ocean regions and related phenomena. Probl. Klimatologii Polarnej, 10: 159-178.
  • 4. Kejna M, 2002, Przebieg roczny temperatury powietrza na Antarktydzie. Probl. Klimatologii Polarnej, 12: 5-20.
  • 5. Monthly Climate Bulletin, 1992, March, WMO Geneva: 75 s.
  • 6. Timofeyev V.E., 2002, Pecularities of weather and climate at Vernadsky Ukrainian Antarctic Base. Proc. 28th Polish Polar Symposium: 305-314.
  • 7. Trenberth K.E., 1985, Blocking in the Southern Hemisphere. Mon. Weather Rev., 113, 1: 3-21.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-article-BWM3-0020-0021
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.