Identyfikatory
Warianty tytułu
Uproszczona metoda wyznaczania gier równoważnych i ich rozwiązań
Języki publikacji
Abstrakty
The paper proposes a new characteristics of the cooperative game, concerning the possibilities of cooperative players and their coalitions. The function of cooperative game relevance was defined that allows for detailed analysis of the "bargaining power" of individual coalitions. It has been proven that it is a game characteristic function in (0,1) - reduced form that is equivalent to the original game. The introduction of this characteristic allowed a major simplification of computational procedures of determining equivalent games and their solutions.
W pracy zaproponowano nowe charakterystyki wieloosobowej gry kooperacyjnej, dotyczące możliwości negocjacyjnych graczy oraz ich koalicji. Zdefiniowano funkcję korzyści kooperacyjnych gry, która pozwala na szczegółową analizę "siły negocjacyjnej" poszczególnych koalicji. Udowodniono, że jest ona funkcją charakterystyczną gry w (0,1) – zredukowanej formie, równoważnej grze wyjściowej. Wprowadzenie tej charakterystyki umożliwiło znaczne uproszczenie procedur obliczeniowych wyznaczania gier równoważnych i ich rozwiązań.
Słowa kluczowe
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
1--8
Opis fizyczny
Bibliogr. 14 poz.
Twórcy
autor
- Institute of Computer and Information Systems. Faculty of Cybernetics, Military University of Technology, Kaliskiego Str. 2, 00-908 Warsaw, Poland, aameljanczyk@wat.edu.pl
Bibliografia
- [1] A. Ameljańczyk: Teoria gier, WAT, 1978.
- [2] A. Ameljańczyk: Wektorowa optymalizacja w modelach decyzyjnych ze szczególnym uwzględnieniem modeli growych. Dodatek do Biuletyn WAT, Nr 2 (1979).
- [3] A. Ameljańczyk: Rozwiązanie wieloosobowej gry kooperacyjnej z C-jądrem mocy continuum. Biuletyn WAT, Nr 2, 1977.
- [4] A. Ameljańczyk: Właściwości zbioru superaddytywnych funkcji charakterystycznych gier w (0,1) - zredukowanej formie. Biuletyn WAT, Nr 2, 1977.
- [5] A. Ameljańczyk: Rozwiązanie kompromisowe wieloosobowej gry kooperacyjnej względem punktu wyznaczającego z normy Rp (.) a rozwiązanie Schmeidlera. Biuletyn WAT, Nr 2 (1978).
- [6] R. Aumann, S. Hart: Handbook of Game Theory with Economic Applications. Vol. (1, 2, 3) Elsevier North-Holland, 1992, 1994, 2002.
- [7] A. K. Dixit, B. J. Nalebuff: Sztuka strategii. MT Biznes, 2009.
- [8] D. Luce, H. Raiffa: Gry i decyzje. PWN, 1964.
- [9] M. Malawski, A. Wieczorek, H. Sosnowska: Teoria gier. PWN, 2004.
- [10] G. Owen: Teoria gier. PWN, 1975.
- [11] E. Płonka: Wykłady z teorii gier. WPŚl., Gliwice, 2001.
- [12] A. E. Roth: Subsolutions and Supercove of Cooprative Games. Mathematics of Operations Research, Vol. 1, No 1, 1976.
- [13] D. Schmeidler: N-core of cooperative games. MIT, Boston, 2001.
- [14] J. Watson: Strategia - wprowadzenie do teorii gier. WNT, 2005.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-article-BWA1-0047-0001