PL EN


Preferencje help
Widoczny [Schowaj] Abstrakt
Liczba wyników
Tytuł artykułu

The Activity of Selected Disinfectants Towards Endospores of Bacteria of the Bacillus Genus

Treść / Zawartość
Identyfikatory
Warianty tytułu
PL
Aktywność wybranych dezynfektantów wobec przetrwalników bakterii z rodzaju Bacillus
Języki publikacji
EN
Abstrakty
EN
Disinfectants are commonly used in households, hospitals, in drug manufacturing, in food processing. With the ever-increasing antibiotic-resistance of microorganisms, it is crucial to rationally apply disinfectants in suitable concentrations, with proper active substance, as not all substances affect various organisms in the same way. Among the microorganisms that are particularly difficult to kill, there are bacteria producing spores - forms that have different structure and sensitivity to disinfectants than the vegetative forms. The aim of the study has been to examine the influence of frequently used disinfectant compounds upon the spores of bacteria of the Bacillus genus: B. cereus, B. mycoides, and B. subtilis. In the study of disinfectants the findings showed that the disinfectants with the best results against spores are: peracetic acid, hydrogen peroxide in concentrations of 30% as well as 5%, and Lysoformin 3000. The least efficient in fighting spores proved to be Isopropanol and Promanum N. Differentiation has been found to exist in the reaction of specific species to the preparation Rafasept, as B. subtilis occurred to be very sensitive to that compound, whereas Rafasept turned out to be ineffective in the case of B. mycoides and B. cereus.
PL
Środki dezynfekujące wykorzystywane są powszechnie w gospodarstwach domowych, w szpitalach, przy produkcji leków, w przemyśle spożywczym. Przy ciągle narastającej antybiotykooporności mikroorganizmów ważne jest racjonalne stosowanie dezynfektantów w odpowiednich stężeniach, z odpowiednią substancją czynną, ponieważ nie wszystkie substancje działają w taki sam sposób na różne organizmy. Szczególnie trudnymi do zabicia mikroorganizmami są bakterie produkujące spory - formy o odmiennej budowie i odmiennej wrażliwości na dezynfektanty niż formy wegetatywne. Celem pracy było zbadanie wpływu często stosowanych związków dezynfekcyjnych na przetrwalniki bakterii z rodzaju Bacillus: B. cereus, B. mycoides i B. subtilis. W badaniach nad środkami dezynfekcyjnymi stwierdzono, że najlepszymi dezynfektantami wobec spor są: kwas nadoctowy, nadtlenek wodoru zarówno w stężeniu 30%, jak i 5% oraz Lysoformin 3000. Najmniej skutecznymi wobec przetrwalników okazały się Izopropanol i Promanum N. Stwierdzono zróżnicowanie w reakcji poszczególnych gatunków na preparat Rafasept, ponieważ B. subtilis okazał się bardzo wrażliwy na ten związek, natomiast wobec B. mycoides i B. cereus Rafasept okazał się nieskuteczny.
Rocznik
Strony
63--73
Opis fizyczny
Bibliogr. 33 poz., wykr.
Twórcy
autor
autor
autor
autor
  • Department of Microbiology and Biotechnology, Jan Dlugosz Academy, A. Armii Krajowej 13/15, 42-200 Częstochowa, Poland, paulina_olesiak@interia.eu
Bibliografia
  • [1].Bobrowski M.M.: Podstawy biologii sanitarnej; Białystok 2002.
  • [2].Chapman J.S.: Characterizing bacterial resistance to preservatives and disinfectants; International Biodeterioratiol and Biodegradation, 41, 241-245 (1998).
  • [3].Dzierżanowska D., J. Jeliaszewicz: Zakażenia szpitalne; Wydawnictwo Alfa-media press, Bielsko-Biała 1999.
  • [4].Hilgren J., K.M. Swanson, F. Diez-Gonzales, B. Cords: Susceptibilities of Bacillus subtilis, Bacillus cereus and avirulent Bacillus anthracis sporesto liquid biocides; Journal of Food Protection, 72 (2), 360-364 (2009).
  • [5].Kieć-Świerczyńska M.: Środki odkażające w zakładach służby zdrowia. Rodzaj i częstość stosowania; Medycyna Pracy, 46 (1), 39-46 (1995).
  • [6].Krzywicka H., A. Bielicka, J. Janowska, E. Jaszczuk, B. Tadeusiak: Zastosowanie chemicznych środków dezynfekcyjnych w szpitalach; Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, Warszawa 1986.
  • [7].Kutrowska E.: Kwas nadoctowy w nowoczesnych procesach dekontaminacji; Zakażenia, 5 (4), 15-19 (2005).
  • [8].Kutrowska E.: Nowe rozwiązania w dezynfekcji narzędzi i powierzchni oraz ich praktyczne zastosowanie; Zakażenia, 3, 7-13 (2010).
  • [9].Libudzisz Z., K. Kowal, Z. Żakowska: Mikrobiologia techniczna, t. 2; Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008.
  • [10].Litwińska B., A. Trzcińska: Aktywność wirusobójcza preparatów alkoholowych zawartych w środkach przeznaczonych do dezynfekcji rąk (antyseptykach); Zakażenia, 3, 60-67 (2005).
  • [11].Matras J., M. Bartoszcze, Bacillus anthracis; Postępy Mikrobiologii, 41, 1, 3-19 (2000).
  • [12].Meyer B.: Kwas nadoctowy jako substancja czynna w dezynfekcji; Aseptyka, 2, 10-11 (2002).
  • [13].Mizak L.: Sporobójcza aktywność nadtlenku wodoru i kwasu nadoctowego wobec przetrwalników Bacillus anthracis; Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia, 57, 437-442 (2005).
  • [14].Murtough S.M., S.J. Hiom, M. Palmer, A.D. Russell: Biocide rotation in the healthcare setting:is there a case for policy implementation?, Journal of Hospital Infection, 48, 1-6 (2001).
  • [15].Parnowska W.: Środki odkażające - rola w profilaktyce i zwalczaniu zakażeń szpitalnych; Farmacja Polska, 54 (15), 675-684 (1998).
  • [16].Parnowska W.: Znaczenie stosowania i badań skuteczności środków dezynfekcyjnych w profilaktyce zakażeń szpitalnych; Postępy Nauk Medycznych, 3, 54-60 (2000).
  • [17].PN-EN 1040:2000: Chemiczne środki dezynfekcyjne i antyseptyczne. Podstawowe działanie bakteriobójcze. Metoda badania i wymagania (faza 1).
  • [18].PN-EN 14347: 2005: Chemiczne środki dezynfekcyjne i antyseptyczne - Podstawowe działanie sporobójcze - Metoda badania i wymagania (faza 1, etap 1).
  • [19].Rogalewicz R.: Wieloskładnikowe preparaty dezynfekcyjne - nowe trendy w dziedzinie dezynfekcji instrumentów i powierzchni medycznych w placówkach służby zdrowia; Pielęgniarka Epidemiologiczna, 4 (43), 30-32 (2010).
  • [20].Różalski A.: Ćwiczenia z mikrobiologii ogólnej; Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, Łódź 2003.
  • [21].Russel A.D.: Bacterial Spores and Chemical Sporicidal Agents; Clinical Microbiology Reviews, Apr., 99-119 (1990).
  • [22].Russel A.D.: Activity of biocides against mycobacteria; Journal of Applied Bacteriology, 81, 87-101 (1996).
  • [23].Russel A.D., J.R. Furr, J.Y. Maillard: Microbial susceptibility and resistance of biocides; ASM News, vol. 63, no 9, 481-487 (1997).
  • [24].Russell A.D.: Mechanisms of antymicrobial action antyseptic and disinfectants: an increasingly important area of investigation; Journal of Antimicrobial Chemoterapy, 49, 597-599 (2002).
  • [25].Russell A.D.: Bacterial adaptation and resistance to antiseptics, disinfectants and preservatives is not a new phenomenon; Journal of Hospital Infection, 57, 97-104, (2004).
  • [26].Sagripanti J-L., Bonifacino A.: Bacterial spores survive treatment with commercial sterilants and disinfectants; Applied and Enviromental Microbiology, Sept., 4255-4260 (1999).
  • [27].Staniszewska M., E. Rohm-Rodowald, B. Jakimiak: Działanie sporobójcze środków dezynfekcyjnych; Zakażenia, 6 (5), 12, 14-17 (2006).
  • [28].Swoboda-Kopeć E., M. Łuczak, B. Łukomska, W.L. Olszewski, S. Jamal, M. Manokaran, E. Stelmach, E. Zalewska: Bakteryjne zakażenia skóry i tkanek miękkich w filariozie; Medycyna Doświadczalna i Mikrobiologia, 51, 347-355 (1999).
  • [29].Walsh S.E., J-Y. Mailard, A.D. Russell: Ortho-phthaldehyde: a possibility alternative to glutaraldehyde for high level disinfection; Journal of Applied Microbiology, 86, 1039-1046 (1999).
  • [30].Zaremba M., J. Borowski: Mikrobiologia lekarska dla studentów medycyny, PZWL, Warszawa 2001.
  • [31].Żakowska Z., H. Stobińska: Mikrobiologia i higiena w przemyśle spożywczym; Wydawnictwo Naukowe Politechniki Łódzkiej, Łódź 2000.
  • [32].www.pis.lodz.pl/pliki/akt20070928
  • [33].www.teraz-zdrowie.pl/zakazenia-szpitalne
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-article-BUS8-0021-0052
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.