Badenian Radiolaria from the Kraków area (South Poland)

• Autorzy: Barwicz-Piskorz W.

Warianty tytułu

PL

Badeńskie promienice (Radiolaria) z obszaru Krakowa

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Thirty four Upper Badenian radiolarian species from the Kraków area have been analysed. Seventeen species are illustrated. This assemblage represents the Dorcadospyris alata radiolarian Zone. The comparision of Badenian Radiolaria assemblage from the Kraków area with the contemporaneous ones from Gliwice area and eastern part of the Carpathian Foredeep shows some dissimilitarity between them. The assemblages from the western part of the Carpathian Foredeep include some warm water species, while assemblages from the central and eastern parts include predominantly cold water species. The comparision of Miocene radiolarian assemblages from Polish part of the Carpathian Feredeep with the contemporaneous ones from Romanian part of the Carpathian Foredeep, Italy (Apeniny Foredeep) and South California (intermountain depression) is also presented.

PL

Z górnego badenu okolic Krakowa opisano zespół promienic (Radiolaria) złożony z 34 gatunków, 17 spośród nich zilustrowano. Zespół ten został włączony do zony radiolariowej Dorcadospyris alata. Porównanie zespołu badeńskich promienic z okolic Krakowa z równowiekowym zespołem z okolic Gliwic oraz z zespołami ze wschodniej części zapadliska przedkarpackiego wykazało istnienie pewnych różnic między nimi. Zespoły z zachodniej części zapadliska przedkarpackiego zawierają kilka gatunków ciepłolubnych promienic, natomiast zespoły z części wschodniej zawierają gatunki typowe dla klimatu chłodnego. Porównano także mioceńskie zespoły promienic z polskiej części Paratetydy z zespołami z Rumunii, Włoch i USA.

Słowa kluczowe

EN

Paratethys; Carpathian Foredeep; Kraków area; Badenian; Radiolaria; stratigraphy; taxonomy

• Wydawca: Polskie Towarzystwo Geologiczne
• Czasopismo: Annales Societatis Geologorum Poloniae
• Rocznik: 1999
• Tom: Vol. 69, No. 3-4
• Strony: 161--172
• Opis fizyczny: Bibliogr. 29 poz., fot., tab.

Twórcy

autor

Barwicz-Piskorz W.

• Department of Stratigraphy and Regional Geology, University of Mining and Metallurgy, Mickiewicza 30; 30-059 Kraków, Poland,

Bibliografia

• 1. Abelmann, A., 1990. 40. Oligocene to Middle Miocene Radiolarian stratigraphy of Southern high latitudes from Leg 113, sites 689 and 690, Maud Rise. In: Barker, P. F. et al. (eds), Proceedings of the Ocean Drilling Program, Scientific Results, 113, pp. 675-708.
• 2. Alexandrowicz, S. W., 1961. Stratigraphy of Chodenice and Grabowiec Beds at Chełm on the Raba River. (In Polish, with English summary). Kwartalnik Geologiczny, 5: 5-25.
• 3. Alexandrowicz, S. W., 1963. Stratigraphy of Miocene deposits in the Upper Silesia Basin. (In Polish, with English summary). Prace Instytutu Geologicznego, 39: 1-150.
• 4. Barwicz-Piskorz, W., 1978. The Miocene Radiolaria from the Carpathian Foredeep. Acta Palaeontologica Polonica, 23: 223- 248.
• 5. Barwicz-Piskorz, W., 1981. Horizon with Radiolarians in the Miocene sediments of the Carpathian Foredeep. Biulletin de I’Academie Polonaise des Sciences, Sciences de la Terre, 29: 99-107.
• 6. Barwicz-Piskorz, W., 1997. Badenian (Miocene) Radiolaria from the Gliwice area (Upper Silesia, Poland). Bulletin of the Polish Academy of Science, Earth Sciences, 45: 87-95.
• 7. Clark B. L. & Campbell A. S., 1942. Eocene radiolarian faunas from the Mt. Diabolo area, California. Geological Society of America. Special Papers, 39: 1-112.
• 8. Campbell, A. S. & Clark, B. L., 1944. Miocene Radiolarian faunas from Southern California. Geological Society of America, Special Papers, 51: 1-76.
• 9. Camevale, P., 1908. Radiolarie e Silicoflagellati di Bergonzano (Reggio Emilia). Memorie del Reale Instituto Veneto di Science, Lettere ed Arti, 28: 1-22.
• 10. Chen, P. H., 1975. Anctarctic radiolaria. In: Hayes, D. E. et al. (eds), Initial Reports of the Deep Sea Drilling Project, 28, pp. 437-513. Washington U.S. Government Printing Office.
• 11. Dumitrică, P., 1978. Badenian Radiolaria from Central Paratethys. In: Papp A. et al. (eds), Chronostratygraphie und Neostrato- typen. Miozän M 4. Badenian. Veda. Slovenska Akademie Vied. Bratislava, pp. 231-261.
• 12. Ehrenberg, C. G., 1875. Forsetsung der mikrogeologischen dien als Gesamtübersicht der mikroskopischen Paleontologie gleichartig analysirter Gebirgsarte der Erde mit spezieller Rücksicht auf den Polycystinen-Mergel von Barbados. Abhandlungen der Königlische Akademie der Wissenschaften, Berlin: 1-160.
• 13. Haeckel, E., 1887. Report on the Radiolaria collected by HMS Challenger during the years 1873-76. Report on the Scientific Results of the Voyage of HMS Challenger during the years 1873-76, Zoology 18. London.
• 14. Kozlova, G. E., 1960. Radiolaria in Middle and Upper Miocene of Sachalin Island. (In Russian). Mikrofauna SSSR, Trudy VNIGRI, 153: 307-317.
• 15. Lazarus, D., 1990. 4L Middle Miocene to Recent radiolarians from the Weddell Sea, Antarctica, ODP Leg. 113. In: Barker, P. F. et al. (eds), Proceedings of the Ocean Drilling Program, Scientific Results, 113, pp. 709-727.
• 16. Łuczkowska, E., 1953. O tortońskich otwornicach z warstw chodenickich i grabowieckich okolic Bochni. Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego, 23: 77-156.
• 17. Łuczkowska, E., 1971. A new zone with Praeorbulina indigena (Foraminiferina, Globigerinidae) in the Upper Badenian (Tortonian s.s.) of the Central Parathethys. Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego, 40: 445-448.
• 18. Morley, J. J. & Nigrini, C., 1995. Miocene to Pleistocene radiolarian biostratigraphy of North Pacific sites 881, 884, 885, 886 and 887. In: Rea, D. K. et al. (eds), Proceedings of the Ocean Drilling Program, Scientific Results, 145, pp. 55-92.
• 19. Mullineaux, L. S. & Westberg-Smith, M. J., 1986. Radiolarians as paleoceanographic indicators in the Miocene Monterey Formation, Upper Newport Bay, California. Micropaleontology, 32: 48-71.
• 20. Nakaseko, K., 1963. Neogene Cyrtoidea (Radiolaria) from the Isozaki Formation in Ibaraki Prefecture, Japan. Osaka University, Science Reports, 12: 165-198.
• 21. Nigrini, C. & Lombari, G., 1984. A guide to Miocene Radiolaria. Cushman Foundation for Foraminiferal Research, Special Publication, 22: 1-300.
• 22. Petrushevskaya, M. G. & Kozlova, G. E., 1972. 16. Radiolaria: Leg 14, DSDP. In: Hayer D. E. et al. (eds), Initial Reports of ’ the Deep Sea Drilling Project, 14, pp. 495-648, Washington U. S. Government Printing Office.
• 23. Principi, P., 1909. Contribute alia studio dei radiolarii miocenici Italini. Bolletino della Societa Geologica Italiana, 28: 1-22.
• 24. Riedel, W. R., 1959. Oligocene and Lower Miocene Radiolaria in Tropical Pacific sediments. Micropaleontology, 5: 285-302.
• 25. Riedel, W.R., 1971. Systematic classification of Poly cystine Radiolaria. In: Funnell, B. M. & Riedel, W. R. (eds), The Micropaleontology of Oceans. Cambridge University Press, pp. 649- 661.
• 26. Sanfilippo, A., Burckle, L. M., Martini, E. & Riedel, W. R., 1973. Radiolarians, diatoms, silicoflagellates and calcareous nannofossils in the Mediterranean Neogene. Micropaleontology, 19: 209-235.
• 27. Sanfilippo, A., Westberg-Smith, M. J. & Riedel, W. R., 1985. Cenozoic Radiolaria, In: Bolli, H. M. et al. (eds), Plankton stratigraphy. Cambridge University Press, pp. 631-712.
• 28. Shilov, V. V., 1995. 5. Miocene-Pliocene radiolarians from Leg 145, North Pacific. In: Rea V. V. et al. (eds), Proceedings of the Ocean Drilling Program. Scientific Results, 145, pp. 93-116.
• 29. Smoleń, J., 1980. Radiolarie z miocenu okolic Posądzy (zapadlisko przedkarpackie). Kwartalnik Geologiczny, 24: 311-332.