Foraminifera from the Eocene Variegated Shales near Barwinek (Magura Unit, Outer Carpathians), the type locality of Noth (1912) revisited

Kender, S.; Kaminski, M. A.; Cieszkowski, M.

Artykuł - szczegóły

Tytuł artykułu

Foraminifera from the Eocene Variegated Shales near Barwinek (Magura Unit, Outer Carpathians), the type locality of Noth (1912) revisited

Autorzy

Kender S. , Kaminski M. A. , Cieszkowski M.

Treść / Zawartość

Pełne teksty:

Pobierz

Identyfikatory

Warianty tytułu

Otwornice z eoceńskich pstrych Łupków w rejonie barwinka (Płaszczowina Magurska, Karpaty Zewnętrzne) w klasycznych stanowiskach Notha (1912)

Języki publikacji

Abstrakty

A rich deep-water agglutinated foraminifera (DWAF) fauna (approximately 50 taxa) is documented from the lower to middle Eocene Variegated Shales of the Magura Unit, Outer Carpathians. Four localities have been sampled from the Barwinek region, which are thought to correspond to those studied by Rudolf Noth in 1912. A stream section of variegated red and green shales outcrop near Zyndranowa (Poland), was logged and extensively sampled. A further two outcrops of red shales were sampled in stream sections near Vyšny Komarnik (Slovakia), and a stream section close to Olchowiec (Poland). The DWAF recovered closely resemble assemblages of the same age in localities throughout the Carpathians. The material under study in this report has been correlated using the first appearance of Reticulophragmium amplectens, dating the samples early Middle Eocene. Two DWAF assemblages have been differentiated. The 'Rhabdammina Assemblage' is found mainly in green shales and is thought to be indicative of a high-energy slope or deep sea fan environment slightly reduced in oxygen; and the 'Paratrochamminoides Assemblage' is found mainly in red shales and is thought to be indicative of a well-oxygenated condensed sequence. The two faunas are otherwise very similar in composition. Of the seven new species described by Noth in 1912, one has been identified in this report and re-described as Paratrochamminoides deflexiformis (Noth).

Niniejsza publikacja stanowi opracowanie mikrofauny otwornicowej z eoceńskich łupków pstrych serii magurskiej z okolic Barwinaka, miejscowooeci usytuowanej na S od Dukli. Mikrofaunę otwornicową z występujących tam stanowisk pstrych łupków opisał w roku 1912 Rudolf Noth. Niestety, zebrane i zdeponowane przez niego we Wiedniu materiały mikropaleontologiczne zostały zniszczone w czasie wojny. Ich bezpooerednia rewizja okazała się zatem niemożliwa, a ponowne zbadanie zespołów ze stanowisk Notha wymagało zdobycia nowego materiału. W tym celu pobrano próbki do nowych badań mikropaleontologicznych z wystąpień pstrych łupków reprezentujących serię magurską w czterech miejscowooeciach w rejonie Barwinka (Fig. 1, 2). Opróbowane stanowiska znajdują się na terenie Polski w miejscowościach Zyndranowa (punkt 1) i Olchowiec (punkt 4) oraz w miejscowości Vyšny Komarnik na Słowacji (punkty 2 i 3) (Fig. 3). Z punktów 2, 3 i 4 pobrano pojedyncze próbki, natomiast odsłonięcie w punkcie 1 w Zyndranowej opróbowano kompleksowo. Jest to odsłonięcie w skarpie brzegowej potoku Panna. Występujące tu utwory reprezentowane są przez łupki czerwone i zielonawe (Fig. 4, 5) Omawiane wystąpienia pstrych łupków zlokalizowane są w północnej, brzeżnej strefie płaszczowiny magurskiej, zwanej pod jednostką Siar. Pozycję stratygraficzną tych łupków ilustruje załączony schemat litostratygraficzny (Fig. 2). Badane utwory są usytuowane ponad warstwami inoceramowymi (vel. ropianieckimi) wieku senon - paleocen, natomiast w ich nadkładzie występują reprezentujące eocen górny, warstwy podmagurskie i glaukonitowe piaskowce magurskie (piaskowce z Wątkowej), a lokalnie także warstwy malcowskie wieku oligoceńskiego (por. Cieszkowski w: Ślączka et al. 1991) . W Zyndranowej pstre łupki występują u samego czoła płaszczowiny magurskiej, która nasuwa się tu na jednostkę dukielską. Przy prawie całkowitym braku nanoplanktonu wapiennego, do okreoelenia wieku badanych pstrych łupków, reprezentujących formację łupków z Łabowej (fm.) (Oszczypko, 1991), posłużyć mogły jedynie otwornice aglutynujące. Najstarsze zespoły wystąpiły w próbkach Z11 i Z10 z Zyndranowej. Są one datowane na wczesny eocen, czyli poniżej pierwszego pojawienia się Reticulophragmium amplectens, ale powyżej zespołu z Glomospira. Podobny wiek mają zespoły w próbach S12 (Vyšny Komarnik) i S15 (Olchowiec). Uważa się, że pierwsze pojawienie się Reticulophragmium amplectens mialo miejsce około 50 Ma (spąg eocenu środkowego). Gatunek ten został znaleziony w próbkach Z7 – Z0 z Zyndranowej oraz S8 i S13 z Vyšnego Komarnika. Najwyższy wiekowy zasięg zespołów otwornicowych z tych próbek jest określany na 42 Ma (koniec zony Reticulophragmium amplectens). W profilu w Zyndranowej próbki Z9 i Z8 są pozbawione otwornic. Ich datowanie na interwał między 38 Ma a 35,3 Ma (oerodkowy - wczesny eocen) ustalono w oparciu o występujący w nich nanoplankton wapienny. Reprezentowane są one przez brązowe, miękkie margle, które należą do innej jednostki litostratygraficznej i w obrębie pstrych łupków są jedynie tektonicznie zaklinowane. Udokumentowana i sfotografowana przy pomocy SEM bogata mikrofauna składa się z otwornic aglutynujących (całościowo w liczbie ponad 50 gatunków, a przeciętnie 29 gatunków na próbkę) (Tabela 1; Fig. 9-12). Zidentyfikowano dwa zespoły otwornicowe, z których pierwszy to zespół z Rhabdammina w zielonych łupkach, a drugi - zespół z Paratrochamminoides, pochodzący z łupków czerwonych. Oba zespoły są bardzo do siebie podobne, ale zespół z Rhabdammina wykazuje nieco większe zróżnicowanie taksonomiczne. Stwierdza się tu liczną obecność, trudnych do identyfikacji gatunkowej form z rodzaju Paratrochamminoides. Spośród siedmiu nowych gatunków opisanych przez Notha (1912) z okolic Barwinka, tylko gatunek Trochmmina deflexiformis jest tutaj uznany za ważny. W niniejszej publikacji jest on zredefiniowany jako Paratrochamminoides deflexiformis (Noth). Oryginalne rysunki Notha przedstawia Fig. 8. Omawiane pstre łupki deponowane były we wczesnym eocenie w środowisku morskim poniżej CCD, na głębokości zbliżonej do 2,5 km a później w oerodowisku jeszcze głębszym. Zespół z Rhabdammina prawdopodobnie reprezentuje oerodowisko o wyższej energii usytuowane blisko skłonu kontynentalnego i zdominowane przez turbidity. W tych warunkach szybka sedymentacja powodowała zmniejszenie zawartości tlenu w osadzie i jego zielone zabarwienie. Zespół z Paratrochamminoides reprezentuje głębokowodne środowisko o niższej energii i spowolnionej sedymentacji (sekwencja skondensowana). Lista oznaczonych taksonów oparta jest o klasyfikację otwornic aglutynujących wg Kaminskiego (2004). Identyfikacja gatunków bazuje głównie na pracach taksonomicznych Kamińskiego i Gerocha (1993) oraz Kaminskiego et al. (1988, 1989, 1996).

Słowa kluczowe

foraminifera Eocene stratigraphy palaeoecology Magura Unit Outer Carpathians

Wydawca

Polskie Towarzystwo Geologiczne

Czasopismo

Annales Societatis Geologorum Poloniae

Rocznik

2005

Tom

Vol. 75, No 3

Strony

249--271

Opis fizyczny

Bibliogr. 71 poz., rys., wykr.

Twórcy

autor

Kender S.

s.kender@ucl.ac.uk

Department of Earth Sciences, University College London, Gower Street, London WC1E 6BT, U.K

autor

Kaminski M. A.

m.kaminski@ucl.ac.uk

Department of Earth Sciences, University College London, Gower Street, London WC1E 6BT, U.K

autor

Cieszkowski M.

mark@geos.ing.uj.edu.pl

Institute of Geological Sciences, Jagiellonian University, Oleandry 2a, 30-063 Kraków, Poland

Bibliografia

1. Bąk, K., 2004. Deep-water agglutinated foraminiferal changes across the Cretaceous/Tertiary and Palaeocene/Eocene transitions in the deep flysch environment; eastern Outer Carpathians (Bieszczady Mts, Poland). In: Bubik, M. & Kaminski, M. A. (eds), Proceedings of the Sixth International Workshop on Agglutinated Foraminifera. Grzybowski Foundation, Special Publication, 8: 1-56.
2. Bąk, K., Bąk, M., Geroch, S. & Manecki, M., 1997. Stratigraphy and palaeoenvironmental analysis of the benthic foraminifera and radiolarians in Palaeogene Variegated Shales in the Skole Unit, Polish Flysch Carpathians. Annales Societatis GeologorumPoloniae, 67: 135-154.
3. Berggren, W. A. & Kaminski, M. A., 1990. Abyssal agglutinates: back to basics. In: Hemleben, C., Kaminski, M. A., Kuhnt, W. & Scott, D. B. (eds.), Paleoecology, Biostratigraphy, Paleoceanography and Taxonomy of Agglutinated Foraminifera, NATO ASI Series, C-327, Kluwer Academy Publications, pp. 53-76.
4. Berry, E. W., 1928. The smaller foraminifera of the Middle Lobitos shales of Northwestern Peru. Eclogae Geologicae Helvetiae, 21: 390-405.
5. Bieda, F., Geroch, S. Koszarski, L., Książkiewicz, M. & Żytko, K., 1963. Stratigraphie des Karpates externes polonaises. (In French, Polish summary). Biuletyn Instytutu Geologicznego, Warszawa, 181: 5-174.
6. Bieda, F., Jednorowska, A. & Książkiewicz, M., 1967. Stratigraphy based upon microfauna in the western Polish Carpathians. Biuletyn Instytutu Geologicznego, 211: 293-324.
7. Brady, H. B., 1879. Notes on some of the reticularian Rhizopoda of the CHALLENGER Expedition; Part 1. On new or little known Arenaceous types. Quarterly Journal of Microscopical Sciences, 19: 20.
8. Brady, H. B., 1884. Report on the foraminifera dredged by H.M.S. Challenger during the years 1873-1876. Report of the scientific results of the voyage of H.M.S. Challenger, 1873-1876. Zoology, 9: 1-814.
9. Brown, E., Colling, A. Park, D. Phillips, J. Rothery, D. & Wright, J., 1995. Ocean chemistry and deep-sea sediments. Open University Oceanography Coursebook, Second Edition. Elsevier, Oxford, 134 pp.
10. Bubík, M., 1995. Cretaceous to Paleogene agglutinated foraminifera of the Bile Karpaty unit (West Carpathians, Czech Republic). In: Kaminski, M. A., Geroch, S. & Gasiński, M. A. (eds), Proceedings of the Fourth International Workshop on Agglutinated Foraminifera. Grzybowski Foundation Special Publication, 3: 71-116.
11. Cieszkowski, M., 1991. Seria Magurska. In: Slączka, A., Bober, J., Chowaniec, M., Cieszkowski, M., Gierat-Nowrocka, D. & Zuchiewicz W. (eds), Objaśnienia do Szczegółowej Mapy Geologicznej Polski 1:50,000, Arkusz Jaśliska (1056). Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa, pp. 21-27.
12. Cieszkowski, M. & Waśkowska-Oliwa, A., 2001. Skawce Sandstone Member - a new lithostratigraphic unit of the Łabowa Shale Formation (Paleocene-Eocene: Magura Nappe, Siary Subunit). Polish Outer Carpathians. Bulletin of the Polish Academy of Science, Earth Sciences, 49: 137-149.
13. Cochran, J. R., 1983. A model for the development of the Red Sea. American Association of Petroleum Geologists Bulletin, 67: 41-69.
14. Cushman, J. A., 1926. The foraminifera of the Velasco shale of the Tampico embayment. Bulletin of the American Association of Petroleum Geologists, 10: 581-612.
15. Dylążanka, M., 1923. The Inoceramus beds from a quarry in Szymbark near Gorlice. (In Polish, English summary). Rocznik Polskiego Towarzystwa Geologicznego, 1: 36-80.
16. Friedberg, W., 1901. The foraminifera from the Inoceramus beds near Rzeszów and Dębice. (In Polish, German summary). Rozprawy Akademii Umięjetności w Krakowie, Wydział Matematyczno-Przyrodniczy, Kraków, ser. 2, 41: 601-668.
17. Gardner, J. V., Dean, W. E. & Jansa, L., 1977. Sediments recovered from the Northwest African continental margin. In: Lancelot, Y., Seibold, E. et al. (eds), Initial Reports of the Deep Sea Drilling Project, Leg 41, 41, pp. 1121-1134.
18. Geroch, S., 1960. Microfaunal assemblages from the Cretaceous and Paleogene Silesian Unit in the Beskid Sląski Mts. (Western Carpathians). Biuletyn Instytutu Geologicznego, 153: 7-138.
19. Geroch, S. & Nowak, W., 1984. Proposal of zonation for the late Tithonian - late Eocene, based upon arenaceous foraminifera from the Outer Carpathians, Poland. In: Oertli, H. (ed.), Benthos ‘83: 2nd International Symposium on Benthic Foraminifera Pau (France), April 11-15, 1983. Elf Aquitaine, ESSO REP and TOTAL CFP, Pau & Bourdeaux, pp. 225-239.
20. Geroch, S., Jednorowska, A., Książkiewicz, M. & Liszkowa, J., 1967. Stratigraphy based upon microfauna in the western Polish Carpathians. Biuletyn Instytutu Geologicznego, 211: 186-282.
21. Golonka, J., Oszczypko, N. & Slączka, A., 2000. Late Carboniferous-Neogene geodynamic evolution and palaeogeography of the circum-Carpathian region and adjacent areas. Annales Societatis Geologorum Poloniae, 70: 107-163.
22. Gradstein, F. M. & Berggren, W. A., 1981. Flysch-type agglutinated foraminifera and the Maastrichtian to Paleogene history of the Labrador and North Seas. Marine Micropaleontology, 6: 211-268.
23. Gradstein, F. M., Kaminski, M. A. & Berggren, W. A., 1988. Cenozoic foraminiferal biostratigraphy, Central North Sea. In: Rogl, F. & Gradstein, F. M (eds), Proceedings of the Second Workshop on Agglutinated Foraminifera, Vienna 1986. Ab- handlungen der Geologishen Bundesanstalt, 41, pp. 97-108.
24. Gradstein, F. M., Kaminski, M. A., Berggren, W. A., Kristiansen, I. L. & D’ioro, M. A., 1994. Cenozoic biostratigraphy of the North Sea and Labrador Shelf. Micropaleontology, 40 (Suppl.): 1-152.
25. Grzybowski, J., 1894. Mikrofauna piaskowca karpackiego z pod Dukli. (In Polish). Rozprawy Wydzialu Matematyczno-przyrodniczego, Akademia Umiejętnosci w Krakowie, serya 2, 29: 181-214.
26. Grzybowski, J., 1896. Otwornice czerwonych ilów z Wadowic. (In Polish). Rozprawy Wydzialu Matematyczno-przyrodniczego, Akademia Umiejętnosci w Krakowie, serya 2, 30: 261-308.
27. Grzybowski, J., 1898. Otwornice pokladów naftonośnych okolicy Krosna. (In Polish). Rozprawy Wydzialu Matematyczno-Przyrodniczego, Akademia Umiejętnosci w Krakowie, serya 2, 33: 257-305.
28. Grzybowski, J., 1901. Otwornice warstw inoceramowych okolicy Gorlic. (In Polish). Rozprawy Wydzialu Matematyczno-przyrodniczego, Akademia Umiejętnosci w Krakowie, serya 2, 41: 219-286.
29. Jednorowska, A., 1968. Foraminiferal assemblages in the external zone of the Magura Unit of the Carpathians and their stratigraphic significance. (In Polish, English summary). Prace Geologiczne, Polska Akademia Nauk, 50, 7-89.
30. Jednorowska, A., 1975. Smaller foraminifera assemblages in the Paleocene of the Polish Western Carpathians. (In Polish, English summary). Studia Geologica Polonica, 47: 7-103.
31. Jones, J. P. & Parker, W. K., 1860. On the Rhizopodal fauna of the Mediterranean compared with that of the Italian and some other Tertiary deposits. Quarterly Journal of the Geological Society of London, 16: 292-307.
32. Jurkiewicz, H., 1967. Foraminifers in the sub-Menilitic Paleogene of the Polish Middle Carpathians. Biuletyn Instytutu Geologicznego, 210: 5-116.
33. Kaminski, M. A., 1984. Shape variation in Spiroplectammina spectabilis (Grzybowski). Acta Paleontologica Polonica, 29: 29-49.
34. Kaminski, M. A., 1987. Cenozoic deep-water agglutinated foraminifera in the North Atlantic. Unpublished Ph.D. Thesis. WHOI/MIT Joint Program in Oceanography. WHOI 88-3, 262 pp.
35. Kaminski, M. A., 2004. The year 2000 classification of the agglutinated foraminifera. In: Bubik, M. & Kaminski, M. A. (eds), Proceedings of the Sixth International Workshop on Agglutinated Foraminifera. Grzybowski Foundation, Special Publication, 8, pp. 237-255.
36. Kaminski, M. A. & Geroch, S., 1993. A revision of foraminiferal species in the Grzybowski Collection. In: Kaminski, M. A., Geroch, S. and Kaminski, D. (eds), The Origins of Applied Micropaleontology: The School of Józef Grzybowski. Grzybowski Foundation Special Publication, 1. Alden Press, Oxford, pp. 239-323.
37. Kaminski, M. A. & Kuhnt, W., 2004. What, if anything, is a Paratrochamminoides? A key to the morphology of the Cretaceous to Cenozoic species of Conglophragmium and Paratrochamminoides (Foraminifera). In: Bubik, M. & Kaminski, M. A. (eds), Proceedings of the Sixth International Workshop on Agglutinated Foraminifera. Grzybowski Foundation, Special Publication, 8, pp. 273-285.
38. Kaminski, M. A., Gradstein, F. M., Berggren, W. A., Geroch, S. & Beckmann, J. P., 1988 Flysch-type agglutinated foraminiferal assemblages from Trinidad: taxonomy, stratigraphy and paleobathymetry. In: Rogl, F. & Gradstein, F. M (eds), Proceedings of the Second Workshop on Agglutinated Foraminifera, Vienna 1986. Abhandlungen der Geologishen Bundesanstalt, 41: 155-228.
39. Kaminski, M. A., Gradstein, F. M. & Berggren, W. A., 1989. Palaeogene benthic foraminiferal stratigraphy and deep water history of Sites 645, 646 and 647, Baffin Bay and Labrador Sea. In: Srivastova, S. P., Arthur, M.A., Clement, B. et al. (eds), Proceedings of the Ocean Drilling Program, Scientific Results, 105: 705-730.
40. Kaminski, M. A., Geroch, S. & Kaminski, D., 1993. The Origins of Applied Micropaleontology: The School of Józef Grzybowski. Grzybowski Foundation Special Publication, 1. Alden Press, Oxford, 336 pp.
41. Kaminski, M. A., Kuhnt, W. & Radley, J. D., 1996. Palaeocene-Eocene deep water agglutinated foraminifera from the Numidian Flysch (Rif, Northern Morocco): their significance for the Palaeoceanography of the Gibraltar gateway. Journal of Micropalaeontology, 15: 1-19.
42. Karrer, F., 1866. Uber das Auftreten von Foraminiferen in der älteren Schichten des Wiener Sandsteins. (In German). Sitzungsberichte der Kaiserlichen Akademie der Wissenschaften Wein, Mathematisch-Naturwissenschaftliche Klasse, 52: 121-193.
43. Książkiewicz, M., 1975. Bathymetry of the Carpathian Flysch Basin. Acta Geologica Polonica, 25: 309-367.
44. Kuhnt, W., 1990. Agglutinated foraminifera of Western Mediterranean Upper Cretaceous pelagic Limestones (Umbrian Apennines, Italy, and Betic Cordillera, Southern Spain). Micropaleontology, 36: 297-330.
45. Kuhnt, W. & Collins, E. S., 1996. Cretaceous to Paleogene benthic foraminifers from the Iberia Abyssal Plain. Proceedings of the Ocean Drilling Program, Scientific Results, 149: 203-216.
46. Kuhnt, W. & Kaminski, M. A., 1989. Upper Cretaceous deepwater agglutinated benthic foraminiferal assemblages from the western Mediterranean and adjacent areas. In: Wiedmann, J. (ed.), Cretaceous of the Western Tethys. Proceedings of the 3rd International Cretaceous Symposium, Tubingen, 1987. Sweitzerbart’sche Verlagsbuchhandlung, Stuttgart, pp. 91120.
47. Kuhnt, W. & Urquhart, E., 2001. Tethyan flysch-type benthic foraminiferal assemblages in the North Atlantic: Cretaceous to Palaeogene deep water agglutinated foraminifers from the Iberia Abyssal Plain (ODP Leg 173). Revue de Micropaleontologie, 44: 27-59.
48. Kuhnt, W., Collins, E., & Scott, D. B., 2000. Deep water agglutinated foraminiferal assemblages across the Gulf Stream: distribution patterns and taphonomy. In: Hart, M.B., Kaminski, M.A. & Smart, C.W. (eds), Proceedings of the Fifth International Workshop on Agglutinated Foraminifera. Grzybowski Foundation Special Publication, 7, pp. 261-298.
49. Maslakova, N. I., 1955. Stratigrafiya i fauna melkikh foraminifer paleogenovykh otlozhenii Vostochnykh Karpat. (In Russian). Materiały po Biostratigrafi zapadnykh oblastii Ukrainskoi SSR, pp. 5-132.
50. Mjatliuk, E. V., 1970. Foraminifery flishevykh otlozhenii vostochnykh Karpat Mel-Paleogen. (In Russian). Trudy Vsesoyuz- nogo Nauchno-Issledovatel’skogo Geologorazvedochnogo Instituta VNIGRI, 282: 1-225.
51. Morgiel, J. & Olszewska, B., 1981. Biostratigraphy of the Polish External Carpathians based on agglutinated foraminifera. Micropaleontology, 27: 1-30.
52. Morgiel, J. & Szymakowska, F., 1978. Stratigraphy of the Paleocene and Eocene of the Skole Unit. (In Polish, English summary). Biuletyn Instytutu Geologicznego, 310: 39-71.
53. Morlotti, E. & Kuhnt, W., 1992. Agglutinated deep-water foraminifera of the Eocene Monte Piano Formation (Northern Apennines, Italy). Journal of Foraminiferal Research, 22: 214-228.
54. Neagu, T., 1970. Micropalaeontological and stratigraphical study of the Upper Cretaceous deposits between the upper valleys of the Buzau and Riul Negru rivers (Eastern Carpathians). Memorii Institutul Geologic, 12: 7-109.
55. Noth, R., 1912. Die Foraminiferenfauna der roten Tone von Barwinek und Karmarnók. Beiträge zur Paläontologie und Geologie Osterreich-Ungarns und des Orients, 25: 1-24.
56. Olszewska, B., 1997. Foraminiferal biostratigraphy of the Polish Outer Carpathians: a record of basin geohistory. Annales So- cietatis Geologorum Poloniae, 67: 325-337.
57. Olszewska, B. & Smagowicz, M., 1977. Porownanie podzialów biostratygraficznych górnej kredy i paleogenu jednostki dukielskiej na podstawie otwornic planktonicznych i nannoplantonu wapiennego. (In Polish). Przegląd Geologiczny, 7: 359-363.
58. Oszczypko, N., 1991. Stratigraphy of the Palaeocene deposits of the Bystrica Subunit (Magura Nappe, Polish Outer Carpathians). Bulletin of the Polish Academy of Sciences, Earth Sciences, 39: 415-431.
59. Oszczypko, N., 1999. From remnant ocean basin to collision related foreland basin - a tentative history of the Outer Western Carpathians. Geologica Carpathica, 50: 161-165.
60. Oszczypko, N., Dudziak, J. & Malata, E., 1990. Stratigraphy of the Cretaceous through Palaeogene deposits of the Magura Nappe in the Beskid Sądecki Range, Polish Outer Carpathians. Studia Geologica Polonica, 97: 109-189.
61. Oszczypko, N., Malata, E. & Oszczypko-Clowes, M., 1999. Revised position and age of the northern slope of the Groce Range (Bystrica subunit, Magura Nappe, Polish Western Carpathians). Slovak Geological Magazine, 5: 235-254.
62. Oszczypko, N. & Oszczypko-Clowes, M., 2002. Newly discovered Early Miocene deposits in the Nowy Sącz area (Magura Nappe, Polish Outer Carpathians). Geological Qarterly, 46: 117-133.
63. Parsons, B. & Sclater, J. G., 1977. An analysis of the variation of ocean floor bathymetry and heat flow with age. Journal of Geophysical Research, 82: 803-827.
64. Poprawa, P., Malata, T. & Oszczypko, N., 2002. Tectonic evolution of the Polish part of the Outer Carpathian’s sedimentary basins - constraints from subsidence analysis. (In Polish, English summary). Przegląd Geologiczny, 50: 1092-1108.
65. Slączka, A. & Kaminski, M. A., 1998. Guidebook to excursions in the Polish Flysch Carpathians. Grzybowski Foundation Special Publication, 6. Drukarnia Narodowa, Kraków, 173 pp.
66. Slączka, A., Bober, J., Chowaniec, M., Cieszkowski, M., Gierat-Nowrocka, D. & Zuchiewicz, W., 1991. Objaśnienia do Szczegółowej Mapy Geologicznej Polski 1:50,000, Arkusz Jaśliska (1056). (In Polish). Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa, 97 pp.
67. Van Andel, T. H., 1975. Mesozoic/Cenozoic calcite compensation depth and the global distribution of calcareous sediments. Earth and Planetary Science Letters, 26: 181-194.
68. Voloshinova, N. A. & Budasheva, A. I., 1961. Lituolids and trochamminids from the Tertiary deposits of Sakhalin Island and the Kamchatka Peninsula. (In Russian). In: Microfauna of the USSR, Trudy Vsesoyuznogo Nauchno-Issledovatel’skogo Geologorazvedochnogo Instituta VNIGRI, 170, 170-272.
69. Waśkowska-Oliwa, A., 2001. Biostratigraphic and paleoecologic interpretation of small foraminiferal assemblages of the Paleocene - Middle Eocene deposits of Magura Nappe in the area of Sucha Beskidzka (Outer Carpathians). (In Polish, English abstract). Przegląd Geologiczny, 48: 331-335.
70. Webb, P. N., 1973. Palaeocene foraminifera from DSDP Site 283, South Tasman Basin. Initial Reports, 29: 833-844.
71. White, M. P., 1928. Some index foraminifera of the Tampico Embayment area of Mexico (part 2). Journal of Palaeontology, 2: 280-317.

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.baztech-article-BUS6-0025-0045