Tytuł artykułu
Autorzy
Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Identyfikatory
Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Kompleksowa interpretacja wyników badań geofizycznych pomiędzy Chełmem Lubelskim a Krasnymstawem ma być kolejnym krokiem na drodze rozpoznawania budowy geologicznej na skraju platformy wschodnioeuropejskiej. Ukazuje model nieznanego tu wcześniej elementu tektonicznego jakim jest nasunięcie Rejowca. Proponuje także przypuszczalną chronologię zdarzeń które doprowadziły do ostatecznego uformowania takich form strukturalnych tego rejonu jak strefa dyslokacyjna Wieprza, czy zrąb Trawniki Małochwiej. Regionalne znaczenie tektoniczne proponuje się przypisać aktywności plamy gorąca od syluru do dewonu i wywołanym przez nią procesom ryftogenezy, które tworzyły rów lubelski. Po karbońskim zaniku tej plutonicznej działalności zakrzepnięty w tym czasie diapir magmowy Lublin-Turobin wydźwignęły permsko mezozoiczne niepokoje górotwórcze wraz ze zgromadzonymi ponad nim osadami. Po jego wschodniej stronie została wtedy uformowana antytklinalno-zrębowa struktura Kocka i jej przedłużenie na SE w postaci nasunięcia Rejowca. Koncepcja ta ośmieliła do wysunięcia hipotezy, że podobne deformacje górotworu mogą się też znajdować po zachodniej stronie rowu lubelskiego, na przedpolu Gór Świętokrzyskich. Odnalezione szczegóły budowy geologicznej pomiędzy Chełmem i Krasnymstawem, odniesiono do regionalnego lineamentu tektonicznego Kock-Łęczna-Rejowiec-rabowie który jako pierwotne osłabienie spoistości granitoidów podłoża krystalicznego spełnił rolę inicjującą dla niektórych późniejszych deformacji nadkładu osadowego.
Słowa kluczowe
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
69--78
Opis fizyczny
Bibliogr. 30 poz., rys.
Twórcy
autor
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-article-BUS4-0001-0325