Ewolucyjna optymalizacja ciał przestrzennych

• Autorzy: Burczyński T. , Poteralski A.
• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Praca poświęcona jest zastosowaniu algorytmów ewolucyjnych i metody elementów skończonych (MES) do tworzenia optymalnych obiektów trójwymiarowych. Zmianom podlegają: kształt, topologia oraz własności materiałowe dla odpowiedniego kryterium optymalizacji (minimum objętości, minimum funkcjonału naprężeniowego lub maksymalizacja pierwszej częstości drgań własnych). Przykłady numeryczne pokazują, że połączenie algorytmów ewolucyjnych i MES jest efektywnym narzędziem sztucznej inteligencji pozwalającym na otrzymywanie optymalnych rozwiązań.

Słowa kluczowe

PL

algorytmy ewolucyjne; metoda elementów skończonych (MES); optymalizacja ciał przestrzennych

• Wydawca: Wyższa Szkoła Informatyki i Umiejętności
• Czasopismo: Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Informatyki
• Rocznik: 2004
• Tom: Vol. 3, Nr 1
• Strony: 21--36
• Opis fizyczny: Bibliogr. 5 poz., rys.

Twórcy

autor

Burczyński T.

• Politechnika Śląska, Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki ul. Konarskiego 18a, 44-100 Gliwice

autor

Poteralski A.

• Politechnika Śląska, Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki ul. Konarskiego 18a, 44-100 Gliwice

Bibliografia

• [1] Burczyński T., Osyczka A. (eds), Evolutionary Methods in Mechanics, Kluwer, Dordrecht 2004 (in press).
• [2] Majchrzak E., Mochnacki B., Metody numeryczne. Podstawy teoretyczne, aspekty praktyczne i algorytmy. Wyd. Pol. Śl., Gliwice 1998.
• [3] Michalewicz Z., Algorytmy genetyczne + struktury danych = programy ewolucyjne, WNT, Warszawa 1999.
• [4] Burczyński T., Poteralski A., Szczepanik M., Optimization of 3-D elastic structures using evolutionary algorithms, 15th International Conference on Computer Methods in Mechanic: CMM-2003, Wisła 2003.
• [5] Zienkiewicz O., Taylor R.L., The Finite Element Method, Butterworth Heinemann, Oxford 2000