Zastosowanie algorytmów ewolucyjnych w optymalnym kształtowaniu ciał sprężysto-plastycznych

• Autorzy: Burczyński T. , Kuś W.

Warianty tytułu

EN

Application of evolutionary algorithms in optimal design of elasto-plastic structures

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Zastosowanie algorytmów ewolucyjnych umożliwia optymalizację ciał sprężysto-plastycznych i z dużym prawdopodobieństwem prowadzi w pobliże optimum globalnego. Algorytmy te nie potrzebują informacji o gradiencie funkcji przystosowania. Algorytmy ewolucyjne są bardzo pracochłonne, skrócenie czasu obliczeń jest możliwe przez zastosowanie rozproszonych algorytmów ewolucyjnych (Burczyński i Kuś, 2002).

EN

The paper is devoted to the application of the evolutionary methods and the finite and boundary element methods (FEM, BEM) to shape optimization of elasto-plastic structures. The minimization of plastic regions in the structure is taken into account as an optimization criterion.

Słowa kluczowe

PL

algorytmy ewolucyjne; optymalizacja ciał sprężysto-plastycznych; optimum globalne; metoda elementów skończonych (MES)

• Wydawca: Wydawnictwo Naukowe AKAPIT
• Czasopismo: Informatyka w Technologii Materiałów
• Rocznik: 2001
• Tom: T. 1, Nr 3-4
• Strony: 189--195
• Opis fizyczny: Bibliogr. 11 poz., rys.

Twórcy

autor

Burczyński T.

• Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki, Politechnika Śląska
• Instytut Modelowania Komputerowego, Politechnika Krakowska

autor

Kuś W.

• Katedra Wytrzymałości Materiałów i Metod Komputerowych Mechaniki, Politechnika Śląska

Bibliografia

• Arabas J., 2001, Wykłady z algorytmów ewolucyjnych. WNT, Warszawa.
• Burczyński T., 1995, Metoda elementów brzegowych, WNT, Warszawa.
• Burczyński T., Kuś W., 2000, Evolutionary methods in shape optimisation of elastoplastic structures. Mat. 33rd Solid Mechanics Conference SolMECH, Zakopane, str. 135-136 .
• Burczyński T., Kuś W., 2002, Optymalne projektowanie konstrukcji nieliniowych z wykorzystaniem rozproszonego algorytmu ewolucyjnego. Mat. 9 Konf. Informatyka w Technologii Metal KomPlasTech 2002. Szczawnica, str. 23-30.
• Goldberg D.E., 1995, Algorytmy genetyczne i ich zastosowania. WNT, Warszawa.
• Kleiber M. (ed.), 1998, Handbook of Computational Solid Mechanics. Springer, Berlin.
• Kuś W., Burczyński T., 2000, Ewolucyjna optymalizacja ciał sprężysto-plastycznych. Mat. Artificial Intelligence in Mechanics and Mechanical Engineering AI-MECH 2000, Gliwice, str. 213-218.
• Leu L.J., Mukherjee S., 1993, Sensivity analysis and shape optimization in nonlinear solid mechanics. Engineering Analysis with Boundary Elements, vol. 12, str. 251-260.
• Michalewicz Z., 1999, Algorytmy genetyczne + struktury danych = programy ewolucyjne. WNT, Warszawa.
• Piegi L„ Tiller W., 1997, The NURBS Book. Springer-Verlag, Berlin.
• Zienkiewicz O.C., Taylor R.L., 2000, The Finite Element Method, Vol. 2, Solid Mechanics. Butterworth, Oxford