Tytuł artykułu
Autorzy
Identyfikatory
Warianty tytułu
Języki publikacji
Abstrakty
Szukając rozwiązań materiałowo-konstrukcyjnych elementów budowlanych w celu uzyskania jak największych oszczędności energii pozyskiwanej przez człowieka metodami tradycyjnymi, nie można pominąć przeszkleń zewnętrznych, które jeszcze do niedawna były najsłabszym elementem w energetycznym budynku. Utrata energii przez okna dochodziła nawet do 40%. Mimo, iż w tej dziedzinie osiągnięto bardzo duży postęp - od szklenia pojedynczego o wartości U w przybliżeniu 6 W/m2K do wielowarstwowego z użyciem szkła termicznego o wartości U w przybliżeniu 1,1 W/m2K (dla układu jednokomorowego) i U w przybliżeniu 0,7 W/m2K (dla układu dwukomorowego), to w dalszym ciągu szuka się sposobów aby wartość ta była jeszcze mniejsza i dążyła do wymogów, jakie stawia się litej przegrodzie, a mianowicie: dla ściany jednowarstwowej Umax=0,5 W/m2K a dla warstwowej Umax=0,3 W/m2K. W zasadzie istnieją rozwiązania materiałowo-konstrukcyjne, gdzie uzyskuje się wartości współczynnika przenikania ciepła do nich zbliżone, jednak nie są to rozwiązania charakteryzujące się niskim kosztem, a właśnie ten aspekt jest najważniejszy dla typowego użytkownika.
Słowa kluczowe
Wydawca
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
28, 30--33
Opis fizyczny
Bibliogr. 4 poz., il., tab.
Twórcy
autor
- Politechnika Szczecińska
Bibliografia
- [1] Stefańczyk B.: Różne odmiany szkła płaskiego. „Okno" Nr 4/2003
- [2] PN-EN 673 Szkło w budownictwie. Określenie współczynnika przenikania ciepła U. Metoda obliczeń.
- [3] PN-EN 12898:2004 Szkło w budownictwie. Określenie emisyjności.
- [4] www.press-glas.com.pl
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-article-BUJ5-0044-0016