Wpływ mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów na procesy zachodzące na składowiskach odpadów – doświadczenia w Austrii

• Autorzy: Binner E.

Warianty tytułu

DE

Einfluß der mechanisch-biologischen Behandlung auf das Deponieverhalten – Erfahrungen in Österreich

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

W Austrii od późnych lat osiemdziesiątych przetwarza się odpady w sposób mechaniczno-biologiczny (MBA). Obecnie (2012 r.) w 19 instalacjach przetwarza się rocznie ok. 555 000 t odpadów resztkowych i osadów ściekowych. Na frakcję przeznaczoną do składowania przypada ok. 170 000 t na rok. Będące do dyspozycji dane praktyczne pokazują, że poprzez zastosowanie mechaniczno-biologicznego przetwarzania odpadów, wymaganą objętość przeznaczoną do deponowania odpadów na składowisku można redukować o 35% (w przypadku składowania frakcji palnej) oraz o 75% (w przypadku spalania frakcji palnej). Ilość odcieków ze składowisk, gdy zastosujemy mechaniczno-biologiczne przetwarzanie, ulegnie wyraźnemu zmniejszeniu. Również ich jakość będzie istotnie lepsza. Wartości CHzT i BZT5 zostaną zredukowane o ponad 90%. Emisja metali ciężkich będzie wyraźnie ograniczona. W porównaniu do składowisk, na których są deponowane odpady nieprzetworzone, redukcji ulegną wartości stężeń amonu, jednakże nastąpi to dopiero po pewnym czasie składowania odpadów przetworzonych. Tworzenie się gazu, po odpowiednim czasie przetwarzania odpadów, zostanie zredukowane o 90–95%. Odnośnie do określenia oddziaływania MBA na właściwości geotechniczne do dyspozycji jest na razie za mało danych. Ze względu na małe uziarnienie (największe ziarna 25 do 50 mm) uzyskuje się małą przepuszczalność oraz zmniejszenie przenoszenia napięć rozciągających. Jeśli chodzi o stabilność (niski kąt tarcia) i warunki układania warstwy odpadów po mechaniczno- -biologicznym przetwarzaniu podczas opadów atmosferycznych (warunki jezdne i zagęszczanie), należy się liczyć z negatywnymi skutkami, które muszą być kompensowane poprzez zaadaptowanie odpowiedniej techniki składowania.

DE

Seit den späten 80er Jahren werden in Österreich MBA-Anlagen betrieben. Derzeit (2012) werden in 19 Anlagen jährlich ca. 550.000 t Restabfall und Klärschlamm behandelt. An Deponiefraktion fallen in Österreich jährlich ca. 170.000 t an. Die derzeit vorliegenden Praxisdaten zeigen, daß durch die mechanischbiologische Behandlung das erforderliche Deponievolumen zwischen 35% (bei Deponierung der heizwertreichen Fraktion) und 75% (bei Verbrennung der heizwertreichen Fraktion) verringert werden kann. Die Sickerwassermengen werden durch die mechanisch biologische Behandlung deutlich verringert. Auch die Qualität des Sickerwassers wird erheblich verbessert. Die Konzentrationen von CSB und BSB5 sinken um über 90%. Der Austrag von Schwermetallen wird deutlich verringert. Die Ammoniumkonzentrationen verbessern sich gegenüber Deponien aus unbehandelten Abfällen allerdings erst mit zunehmender Ablagerungsdauer. Die Gasbildung kann bei entsprechender Behandlungsdauer um 90 bis 95% reduziert werden. Hinsichtlich der Auswirkungen der MBA auf die geotechnischen Eigenschaften stehen derzeit noch zu wenige Daten zur Verfügung. Durch die geringe Korngröße (Größtkorn 25 bis 50 mm) ergibt sich eine geringe Durchlässigkeit und eine Verringerung des Aufnahmevermögens für Zugspannungen. Hinsichtlich Standfestigkeit (geringer Reibungswinkel) und Einbauverhalten bei Niederschlag (Befahr- und Verdichtbarkeit) sind daher für MBA-Deponien negative Auswirkungen zu erwarten, die durch entsprechende Adaptierung der Einbautechnik kompensiert werden müssen.

Słowa kluczowe

PL

przetwarzanie odpadów; przetwarzanie mechaniczno-biologiczne; uwarunkowanie składowiskowe; test inkubacyjny GS21; tworzenie gazu; jakość odcieku; Austria

EN

waste treatment; mechanical-biological treatment; landfil condition; incubation test GS21; gas formation; leachate quality; Austria

• Wydawca: Wydawnictwo Instytut Śląski Sp. z o.o.
• Czasopismo: Prace Instytutu Ceramiki i Materiałów Budowlanych
• Rocznik: 2012
• Tom: R. 5, nr 10
• Strony: 133--163
• Opis fizyczny: Bibliogr. 14 poz., il.

Twórcy

autor

Binner E.

• Universität für Bodenkultur, Institut für Abfallwirtschaft, Wien

Bibliografia

• [1] Binner E., Lechner P., Praxiserfahrungen mechanisch-biologischer Restabfallbehandlung in Österreich, Vortrag beim ZAK-Symposium in Sonthofen, am 16/17.11.1995, Sonthofen 1995.
• [2] Binner E., Zach A., Lechner P., „Stabilitätskriterien zur Charakterisierung der Endprodukte aus MBA-Anlagen”. Forschungprojekt am ABF BOKU im Auftrag des BMLFUW, 1999.
• [3] BGBl. I, Nr. 102/2002: Abfallwirtschaftsgesetz 2002 (AWG).
• [4] BGBl. II, Nr. 164/1996: Verordnung des Bundesministers für Umwelt über die Ablagerung von Abfällen (Deponieverordnung).
• [5] BGBl. II, Nr. 39/2008: Verordnung des Bundesministers für Land- und Forstwirtschaft, Umwelt und Wasserwirtschaft über Deponien (Deponieverordnung 2008).
• [6] BMLFUW, 2002: Richtlinie für die mechanisch-biologische Behandlung von Abfällen, Bundesministerium für Land- und Forstwirtschaft, Umwelt und Wasserwirtschaft, Wien.
• [7] BMLFUW, 2011: Bundesabfallwirtschaftsplan, Band 1, Bundesministerium für Land- und Forstwirtschaft, Umwelt und Wasserwirtschaft, Wien.
• [8] Engenhart M., Untersuchungen zur Auswirkung der Restmüllrotte auf der Müllbehandlungsanlage Pöchlarn der NÖ Umweltschutzanstalt, „Bericht der NÖ-Umweltschutzanstalt” 1995.
• [9] Fehrer K., Geotechnisches Verhalten von MBA-Material, Diplomarbeit am ABF - BOKU, 2002.
• [10] Neubauer Ch., Ölinger A., Ist Stand der mechanisch-biologischen Abfallbehandlung (MBA) in Österreich, Report 0071 des Umweltbundesamtes Wien, Wien 2006.
• [11] Raninger B., Verfahren zur Vorbehandlung von Restabfall, [w:/in:] Waste Reports 02 „Emissionsverhalten von Restmüll”, Dokumentation eines Arbeitsgespräches am ABF BOKU - Wien, Wien 1995.
• [12] Spitaler E., 1995: Informacja telefoniczna/telephonische Mitteilung.
• [13] Turnherr W., 1995: Informacja telefoniczna/telephonische Mitteilung.
• [14] Wurz H., Auswirkungen mechanisch-biologischer Restabfallbehandlung auf das Deponieverhalten, Diplomarbeit am ABF - BOKU, 1999.