Tytuł artykułu
Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Identyfikatory
Warianty tytułu
Aerodinamika i dinamika konfiguracii biplana
Języki publikacji
Abstrakty
W pracy przeprowadzono analizę aerodynamiczną i dynamiczną konfiguracji dwupłata. Do wyznaczenia podstawowych charakterystyk układu zastosowano metody panelowe: metodę Hessa dla płatów grubych i metodę siatki wirowej VLM dla płatów cienkich. Wykonano obliczenia dla kilku różnych przesunięć płatów w pionie i w poziomie i stwierdzono, że przesunięciu dolnego płata do tyłu względem płata górnego przy stałym kącie natarcia towarzyszy nieznaczny wzrost oporu indukowanego i spadek gradientu siły nośnej oraz wzrost bezwzględnej wartości ujemnej gradientu momentu pochylającego. Wzrost oporu i spadek gradientu siły są niekorzystne ze względu na osiągi, natomiast wzrost gradientu momentu powoduje wzrost statystycznego zapasu stateczności podłużnej. W pracy zawarto również analizę wpływu geometrii dwupłata na kąty odchylenia strug oraz na stateczność dynamiczną. Stwierdzono, że kąt odchylenia strug za dwupłatem jest znacznie większy niż w przypadku jednopłata i początkowo rośnie, a potem maleje w funkcji wzrastającego rozstawu dwupłata. Obliczenia stateczności dynamicznej przeprowadzono dla płata zastępczego i stwierdzono, że zmiany pochodnych aerodynamicznych, aczkolwiek spore w wartościach bezwzględnych, nie powodują istotnych zmian w uzyskanych wynikach stateczności dwupłata w porównaniu do wyników dla płata zastępczego. Praca przedstawia ponadto metodę obliczania wybranych pochodnych aerodynamicznych układu dwupłata. Zamieszczone wyniki obliczeń mają charakter ogólny i mogą być użyteczne przy podejmowaniu decyzji projektowych.
Paper describes an engineering approach to aerodynamic and dynamic analysis of biplane configuration. Main aerodynamic characteristics were computed by means of panel methods - so-called modified Hess method for thick wings and bodies and Vortex Lattice Method for thin lifting surfaces. Different gaps and staggers and their influence on aerodynamic characterstics have been analysed. It was found that shifting back of bottom wing at the angle of attack being constant results in small increase of induced drag and considerable decrease of the lift-curve slope as well as an increase of absolute value of negative pitching-moment-curve slope. The increase of drag and decrease of the lift-curve slope are disadvantageous for biplane performances, whereas the increase of absolute value of negative pitching-moment-curve slope moves neutral point of stability back (what is advantageous from the stability point of view ). An influence of biplane geometry on the downwash in the vicinity of horizontal plane and aircraft dynamic stability are also discussed. It was found that downwash behind a biplane is considerable greater than in the case of corresponding monoplane - it is growing at the beginning, then decreases as gap increases. An aerodynamically equivalent monoplane was used to compute dynamic stability. It appeared that stability derivatives of biplane, a number of which differ in their absolute values considerable from the corresponding derivatives of monoplane, do not involve seroius changes in stability characteristics (such as time to double or periods of oscillations). So, both configurations (orginal biplane and its equivalent monoplane) show almost the same dynamic characteristics. Moreover, paper prestents a simple, effective method of computing of selected stability derivatives for biplane. Most of presented results have general significance and can be useful in design practice.
Słowa kluczowe
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
45--60
Opis fizyczny
Twórcy
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-article-BSW9-0001-0059