Przedszpitalna teletransmisja 12-odprowadzeniowego EKG i bezpośrednia transmisja do ośrodka kardiologii inwazyjnej w celu zmniejszenia opóźnienia leczenia interwencyjnego (PCI) u pacjentów ze STEMI. Doniesienie wstępne

• Autorzy: Mężyński G. , Kralisz P. , Nowak K. , Bachórzewska-Gajewska H. , Poniatowski B. , Prokopczuk P. , Gugała K. , Żuk J. , Musiał W. , Dobrzycki S.

Warianty tytułu

EN

Wireless prehospital 12-lead electrocardiographic transmission and direct referral to the interventional centre to reduce treatment delay in patients with STEMI. A preliminary report

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Wstęp. Wczesne rozpoznanie oraz zastosowanie terapii reperfuzyjnej mają istotne znaczenie w rokowaniu u pacjentów z zawałem serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI - ST Segment Elevation Myocardial Infraction). Pierwotna angioplastyka wieńcowa (pPCI - Primary Percutaneous Coronary Intervention) jest obecnie najlepszą metodą leczenia. Większość pacjentów z zawałem serca jest przyjmowanych do szpitali rejonowych i musi być transportowana do ośrodków kardiologii interwencyjnej (OKI), co powoduje znaczne wydłużenie czasu do rozpoczęcia leczenia. Kwalifikacja zaburzenia w oparciu o teletransmisję EKG (tele-EKG), a następnie bezpośredni transport chorego do OKI mogą to opóźnienie zmniejszyć. Cel. Celem pracy jest ocena porównawcza czasu rozpoczęcia leczenia interwencyjnego z wykorzystaniem teletransmisji EKG i bezpośredniego transportu pacjentów z zawałem STEMI do OKI oraz w przypadku przyjęcia pacjentów do szpitali rejonowych. Metody. Pacjentów z podejrzeniem zawału serca poddano ocenie lekarskiej w miejscu zdarzenia. Wykonywano także 12 odprowadzeniowy zapis EKG, który natychmiast transmitowano do OKI przez telefon komórkowy. W oparciu o typowe objawy podmiotowe oraz zapis EKG kardiolog interwencyjny decydował o bezpośrednim transporcie chorego do OKI, z pominięciem dyżurnego szpitala rejonowego. Analizowano czas wystąpienia objawów zawału, pierwszego kontaktu z lekarzem, przybycia do szpitala oraz rozpoczęcia zabiegu pPCI. Odpowiednie przedziały czasowe porównywano z grupą kontrolną, którą stanowili chorzy ze STEMI, transportowani do ośrodka kardiologii interwencyjnej ze szpitali rejonowych w celu wykonania pPCI. Grupę kontrolną dobrano pod względem miejsca zamieszkania. Jako czas pierwszego kontaktu w grupie badanej przyjmowano godzinę transmisji EKG, zaś w grupie kontrolnej - zanotowany czas przybycia karetki do pacjenta. Czas od pierwszego kontaktu do przybycia do ośrodka, w przypadku grupy kontrolnej, zawierał czas transportu do szpitala rejonowego, czas oceny w izbie przyjęć i czas transportu do OKI. Wyniki. Transmisję EKG wykonano u 113 pacjentów. W 74 przypadkach (65,5%) stwierdzono cechy STEMI. Pacjenci ci zostali bezpośrednio przetransportowani do ośrodka. Średnia odległość transportowania wyniosła w grupie badanej 25,3±27,4 km. We wszystkich przypadkach w OKI potwierdzono rozpoznanie zawału STEMI oraz wykonano zabieg koronarografii. Pierwotną angioplastykę wykonano u 72 pacjentów (97,3%). Średni czas od początku zawału do pierwszego kontaktu z lekarzem wyniósł 189,3±162 min w grupie badanej i 154,4±131 min w grupie kontrolnej (p = 0,06), zaś od przybycia do szpitala do rozpoczęcia PCI odpowiednio 27,7±18 min i 30,8±14 min (p=0,13). Istotnie statystycznie skrócił się czas od pierwszego kontaktu do przybycia do OKI 43,8±25 min w grupie badanej i 81,7±63 min w grupie kontrolnej (p<0,001), jak również od pierwszego kontaktu do rozpoczęcia leczenia inwazyjnego 71,6±32 i 112,6±64 min (p<0,001). Wnioski. Teletransmisja 12-odprowadzeniowego EKG jest użytecznym narzędziem do wczesnego rozpoznawania zawału serca z uniesieniem odcinka ST (STEMI). W połączeniu z bezpośrednim transportem pacjenta do ośrodka kardiologii inwazyjnej pozwala na istotne zmniejszenie opóźnienia rozpoczęcia terapii reperfuzyjnej w porównaniu ze strategią transportu pacjenta uwzględniającą przyjęcie do szpitala rejonowego.

EN

Background. Early diagnosis and reperfusion is crucial for outcome in patients with ST elevation myocardial infarction (STEMI). Primary PCI is the best therapy, but majority of patients are admitted to hospitals without PCI facilities. Rerouting patients to PCI center may cause unacceptable delays. Wireless prehospital 12-lead electrocardiographic transmission and direct transfer to interventional centre may reduce treatment delay. Aim. The goal of this study was assessment of delays in patients with prehospital ECG transmission and direct transport to PCI centre compared to patients initially admitted to referring hospitals. Methods. STEMI suspected patients were included into the study. Prehospital clinical diagnosis was established by ambulance physician. Prehospital ECG was transmitted by wireless technology to invasive hospital. Based of typical symptoms of STEMI interventional cardiologist in the PCI center decided on direct transfer for primary PCI. Time intervals for symptoms onset, first medical contact, hospital arrival and primary PCI, were evaluated. Corresponding intervals were compared with controls from database of our previous study on transfer STEMI patients for primary PCI via referring hospitals. Controls were matched according to the place of living. As a first medical contact we regarded time of ECG transmission in study group and time of ambulance on-scene arrival in control group. In control group interval "first medical contact-invasive center" includes time the transfer and evaluation in ER (emergency room) of referring hospital and transfer to PCI hospital. Results: ECG transmission was performed in 113 patients. 74 (65.5%) were STEMI patients and directed to the PCI center. Average distance of transfer was 25,3±27,4 km. In all patients diagnosis of STEMI was confirmed and all patients underwent coronarography. Primary PCI was performed in 72 patients (97,3%). The average time delay from symptoms onset to the first medical contact was equal 189,3±63 min in the study group and 154,4±131 min. in control group (p=0,06). Time from hospital arrival to PCI (door-to-needle) was 27,7±18 min in study group and 30,8±14 min. in control group (p=0,13). In the study group time intervals "first medical contact-invasive center" (43,8±25 min vs. 81,7±63, p<0,001) and "first medical contact-PCI" (71,6±32 min vs. 112,6±64 min p<0,001) were significantly shorter . Conclusion. Wireless 12-lead ECG transmission is useful tool in early diagnosis of STEMI. Application of prehospital ECG transmission with direct transfer to PCI hospital result in reduction in the treatment delay compared to strategy with initial admission to referring hospital.

Słowa kluczowe

PL

zawał mięśnia sercowego; teletransmisja EKG; pierwotna PCI

EN

myocardial infarction; ECG transmission; primary PCI

• Wydawca: Jacek Doskocz
• Czasopismo: Acta Bio-Optica et Informatica Medica. Inżynieria Biomedyczna
• Rocznik: 2010
• Tom: Vol. 16, nr 3
• Strony: 268--271
• Opis fizyczny: Bibliogr. 17 poz.

Twórcy

autor

Mężyński G.

autor

Kralisz P.

autor

Nowak K.

autor

Bachórzewska-Gajewska H.

autor

Poniatowski B.

autor

Prokopczuk P.

autor

Gugała K.

autor

Żuk J.

autor

Musiał W.

autor

Dobrzycki S.

• Klinika Kardiologii Inwazyjnej, Uniwersytecki Szpital Kliniczny w Białymstoku, ul. Marii Skłodowskiej-Curie 24A,

Bibliografia

• 1. E. Boresma, A.C. Maas, J.W. Deckers i in.: Early thrombolytic treatment in acute myocardial infarction: reappraisal of the golden hour, Lancet, vol. 348, 1996, s. 771-775.
• 2. B.R. Brodie, T.D. Stuckey, T.C. Wall i in.: Importance of time to reperfusion for 30-day and late survival and recovery of left ventricular function after primary angioplasty for acute myocardial infarction, J Am Coll Cardiol, vol. 32, 1998, s. 1312-1319.
• 3. J.J. Milavetz, D.W. Giebel, T.F. Chrisian i in.: Time to therapy and salvage in myocardial infarction, J Am Coll Cardiol, vol. 31, 1998, s. 1246-1251.
• 4. B.R. Brodie, T.D. Stuckey, D.B. Muncy i in.: Importance of time-to-reperfusion in patients with acute myocardial infarction with and without cardiogenic shock treated with primary percutaneous coronary intervention, Am Heart J, vol. 145, 2003, s. 708-715.
• 5. S.C. Keeley, J.A. Boura, C.L. Grines: Primary angioplasty versus intravenous thrombolytic therapy for acute myocardial infarction: A quantitative review of 23 randomised trials, Lancet, vol. 361, 2003, s. 13-20.
• 6. M. Dalby, A. Bouzamondo, P. Lechat i in.: Transfer for primary angioplasty versus immediate thrombolysis in acute myocardial infarction, A Meta-Analysis, Circulation, vol. 108, 2003, s. 1809-1814.
• 7. H.R. Andersen, T.T. Nielsen, K. Rasmussen i in.: A comparison of coronary angioplasty with fibrinolytic therapy in acute myocardial infarction, N Engl J Med, vol. 349, 2003, s. 733-742.
• 8. P.B. Berger, S.G. Ellis, D.R. Holmes Jr. i in.: Relationship between delay in performing direct coronary angioplasty and early clinical outcome in patients with acute myocardial infarction: results from the global use of strategies to open occluded arteries in acute coronary syndromes (GUSTO-IIb) trial, Circulation, vol. 100, 1999, s. 14-20.
• 9. G. De Luca, H. Suryapranata, F. Zijlstra i in.: Symptom-onset-to-balloon time and mortality in patients with acute myocardial infarction treated by primary angioplasty, J Am Coll Cardiol, vol. 42, 2003, s. 991-997.
• 10. R.L. McNamara, Y. Wang, J. Herrin i in.: Effect of door-to-balloon time on mortality in patients with ST-segment elevation myocardial infarction, J Am Coll Cardiol, vol. 47, 2006, s. 2180-2186.
• 11. G.L. Adams, P.T. Campbell, J.M. Adams i in.: Effectiveness of prehospital wireless transmission of electrocardiograms to a cardiologist via hand-held device for patients with acute myocardial infarction (from the Timely Intervention in Myocardial Emergency, NorthEast Experience [TIME-NE]), Am J Cardiol, vol. 98, 2006, s. 1160-1164.
• 12. F. Van de Werf, J. Bax, A. Betriu i in.: Management of acute myocardial infarction in patients presenting with persistent ST-segment elevation. The Task Force on the management of ST-segment elevation acute myocardial infarction of the European Society of Cardiology, Eur Heart J, vol. 29, 2008, s. 2909-2945.
• 13. V.N. Dhruva, S.I. Abdelhadi, A. Anis i in.: ST-Segment analysis using wireless technology in acute myocardial infarction (STAT-MI) trial, J Am Coll Cardiol, vol. 50, 2007, s. 509-513.
• 14. M. Sejersten, M. Sillesen, P.R. Hansen i in.: Effect on treatment delay of prehospital teletransmission of 12-lead electrocardiogram to a cardiologist for immediate triage and direct referral of patients with ST-segment elevation acute myocardial infarction to primary percutaneous coronary intervention, Am J Cardiol, vol. 101, 2008, s. 941-946.
• 15. M. Sillesen, M. Sejersten, S. Strange i in.: Referral of patients with STsegment elevation acute myocardial infarction directly to the catheterization suite based on prehospital teletransmission of 12-lead electrocardiogram, J Electrocardiol, vol. 41, 2008, s. 49-53.
• 16. D.J. Magid, Y. Wang, J. Herrin: Relationship between time of day, day of week, timeliness of reperfusion, and in-hospital mortality for patients with acute STsegment elevation myocardial infarction, JAMA, vol. 249, 2005, s. 803-812.
• 17. J.B. Jayroe, D.H. Spodick, K. Nikus i in.: Differentiating ST elevation myocardial infarction and nonischemic causes of ST elevation by analyzing the presenting electrocardiogram, Am J Cardiol, vol. 103, 2009, s. 301-306.