Psychological conditioning ofpoliticalleaders' involvement

• Autorzy: Witkowski S. A. , Kanafa-Chmielewska D.

Warianty tytułu

PL

Psychologiczne uwarunkowania zaangażowania liderów politycznych

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

What makes a particular person, and not a different one, become a political leader? The most popular traditional theories of leadership include: trait theory and situational theories. In the era of turbulent changes in organisations and their surroundings the traditional concept of leadership is simply not enough. In order to satisfy the new requirements in the area under discussion the theory of transformational leadership was formulated, which stressed the importance of the mission, inspiration and the stimulation of learning processes. The psychological explorations in the domain of political leadership concentrate on studies into the personality and biography of the leader; the characteristics of entire groups and individual folIowers led by the leader; the nature of bonds which link the leader to his supporters or opponents; the context a wider social configuration; the results of interactions between the leader and the group. It appears that in the group of variables which are good predictors of leader behaviours one can also include directiveness, a sense of socio-political control and pragmatism.

PL

Co sprawia, że liderem politycznym zostaje ta, a nie inna osoba? Do najpopularniejszych tradycyjnych teorii przywództwa należą: teoria cech i teorie sytuacyjne. W dobie burzliwych zmian organizacji i ich otoczenia tradycyjne ujęcie przywództwa nie jest wystarczające. Wyjściem naprzeciw nowym wymaganiom w omawianym obszarze była konstrukcja teorii przywództwa transformacyjnego, podkreślającej znaczenie misji, inspiracji i pobudzania procesów uczenia się. Psychologiczne eksploracje obszaru przywództwa politycznego koncentrują się na badaniach osobowości i biografii lidera; charakterystyki grup i pojedynczych sympatyków, którym lider przewodzi; natury więzi łączących przywódcę i jego zwolenników, bądź przeciwników; kontekstu - szerszego układu społecznego; efektów interakcji między przywódcą a grupą. Wydaje się, że do grupy zmiennych będących dobrymi predyktorami zachowań przywódczych można zaliczyć również dyrektywność, poczucie kontroli socjopolitycznej i pragmatyzm.

Słowa kluczowe

EN

political leaders'; theories of leadership

PL

lider polityczny; teoria przywództwa

• Wydawca: University of Zielona Góra, Faculty of Economics and Management
• Czasopismo: Management
• Rocznik: 2006
• Tom: Vol. 10, no 1
• Strony: 101--108
• Opis fizyczny: Bibliogr. 20 poz., rys., tab.

Twórcy

autor

Witkowski S. A.

autor

Kanafa-Chmielewska D.

• University of Wrocław, Institute of Psychology

Bibliografia

• l. Barrick M.R., Mount M.K. (1991), The big five personality dimensions and job performance: a meta-analysis, "Personnel Psychology", No. 44, 1-26.
• 2. Brzozowski P. (1997), Skala Dyrektywności Johna J. Raya, Pracownia Testów Psychologicznych PTP, Warszawa.
• 3. Burns J.M. (1978), Leadership, New York, Harper and Row.
• 4. Fiedler F. (1967), A theory of leadership effectiveness, New York, McGraw Hill.
• 5. Griffin R.W. (1998), Podstawy zarządzania, PWN, Warszawa.
• 6. Hermann M.G. (1998), Elementy przywództwa, in: J. Szczupaczyński (ed.), Władza i społeczeństwo 2, Scholar, Warszawa.
• 7. Jakubowska U. (1999), Przywództwo polityczne, in: K. Skarżyńska (ed.), Psychologia polityczna, Wyd. Zysk i S-ka, Poznań.
• 8. Kets de Vries M.F.R. (1997), The leadership mystique, in: K. Grint (ed.) Leadership: classical, contemporary and critical approaches, Oxford, O.U.P.
• 9. Kirkpatrick S.A., Locke E.A. (1996), Direct and indirect effects of three core charismatic leadership components on performance and attitudes, "Journal of Applied Psychology", No. 81/1, 36-51.
• 10. Lord R.G., DeVader C.I., Alliger G.M. (1986), "Journal of Applied Psychology", No. 71/3, 402-410.
• 11. Ray J.J. (1981), Authoritarianism, Dominance and Assertiveness, "Journal of Personality Assessment", No. 45/4, 390-397.
• 12. Ray J.J. (1976), Do authoritatians hold authoritarian attitudes?, "Human Relations", No. 29/4, 307-325.
• 13. Reykowski J. (1976), Nastawienia egocentryczne i nastawienia prospołeczne, in.: J. Reykowski (ed.) Osobowość a społeczne zachowanie się ludzi, Książka i Wiedza, Warszawa.
• 14. Sadowska M., Witkowski S. (1993), Makiawelizm i potrzeba władzy jako osobowościowe modyfikatory sytuacyjnego modelu Vrooma-Yettona, in: S. Witkowski (ed.), Psychologiczne wyznaczniki sukcesu w zarządzaniu, T. 1, "Prace Psychologiczne", No. 34, 73-85.
• 15. Skarżyńska K. (1999), Aktywność i bierność polityczna, in: K. Skarżyńska (ed.), Psychologia polityczna, Wyd. Zysk i S-ka, Poznań.
• 16. Stogdill R.M. (1974), Handbook of leadership: a survey of theory and research, New York, Free Press.
• 17. Witkowski S.A. (1980), Aspiracje kierownicze a poziom i trafność samooceny, "Prace Psychologiczne U Wr.", XIII, 125-147.
• 18. Wojciszke B. (1983), Konsekwencje treściowego zróżnicowania struktury "ja" koncepcja Marka Snydera i jej implikacje teoretyczne, "Przegląd Psychologiczny", No. XXVI/l, 71-91.
• 19. Wojciszke B. (1984), Skala Pragmatyzmu - treść i charakterystyka psychometryczna, "Przegląd Psychologiczny", No. XXVII/3, 725-743.
• 20. Zimmerman M.A., Zahniser J.H. (1991), Refinements of Sphere-Specific Measures of Perceived Control: Development of a Sociopolitical Control Scale, "Journal of Community Psychology", Vol. 19, April, 189-204.