Identification of maximal complex boundaries on the basis of subregion description with directed graphs (digraphs)

• Autorzy: Lewandowicz E.

Warianty tytułu

PL

Identyfikacja granic kompleksów maksymalnych na podstawie opisu podobszarów za pomocą digrafu

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The objective of the present study was to develop a method for automatic identification of boundaries of maximal complexes on the basis of boundary points of subcomplexes. According to the method proposed, regions are to be presented by means of geometric cyclic digraphs. The data on these digraphs are to be recorded in a neighbourhood matrix. The matrix notation, containing supplementary data, provides information sufficient to determine complexes according to the criteria adopted. The paper presents simple algorithms for data processing, enabling to detect data inconsistency.

PL

Celem niniejszej pracy jest nakreślenie pewnej metodyki automatycznego identyfikowania granic kompleksów maksymalnych na podstawie wykazów punktów granicznych pokompleksów. Proponowana metodyka wiąże się z przedstawieniem obszarów za pomocą geometrycznych digrafów cyklicznych i zapisem danych o tych digrafach w macierzy sąsiedztwa. Zapis macierzowy, uzupełniony dodatkowo danymi zawiera informacje wystarczające do określenia kompleksów według przyjętych kryteriów. W pracy są prezentowane proste algorytmy przetwarzania danych. W trakcie realizacji tych algorytmów możliwe jest wykrywanie wewnętrznej niezgodności danych.

Słowa kluczowe

EN

region as a cyclic graph; cartography; border points

PL

kartografia; punkt graniczny; geodezja

• Wydawca: Komitet Geodezji PAN
• Czasopismo: Geodezja i Kartografia
• Rocznik: 2004
• Tom: T. 53, z. 3-4
• Strony: 173--188
• Opis fizyczny: Bibliogr. 14 poz., rys., tab.

Twórcy

autor

Lewandowicz E.

• Department of Surveying University of Warmia and Mazury in Olsztyn 12 Jana Hewelisza St. 10-957 Olsztyn, Poland

Bibliografia

• [1] Ford L.R., Fulkerson D.R., (1969): Przepływy w sieciach, PWN, Warszawa.
• [2] Gaździeki J., (1990): Systemy informacji przestrzennej, Państwowe Przedsiębiorstwo Wydawnictw Kartograficz¬nych im. Eugeniusza Romera, Wrocław.
• [3] Gaździeki J., (2001): Leksykon Geomatyczny, Wydawnictwo “Wieś Jutra” Sp. z o.o.
• [4] Gedgewick R., (2003): Algorithms Java, Addison Wesley, ISBN: 0-201-36121-3.
• [5] Grover W.D., (2003): Mesh-Based Survivable Networks, Prentice Hall PTR, ISBN: 0-13-494576-X.
• [6] Kulikowski J.L., (1986): Zarys teorii grafów, PWN, Warszawa.
• [7] Lewandowicz E., (2004): Grafy jako narzędzie do definiowania relacji topologicznych pomiędzy danymi przestrzennymi, Roczniki Geomatyki, T. II, z. 2, pp. 160-171, Warszawa.
• [8] Loudon K., (1999): Mastering algorithms with C, O’Reilly ISBN: 1-56592-453-3.
• [9] Reingold E.M., Nievergeld J., Deo N., (1998): Algorytmy kombinatoryczne, PWN, Warszawa.
• [10] Ross K.A., Wright C.R.B., (2000): Matematyka dyskretna, PWN, Warszawa.
• [11] Wilson R., (2000): Wprowadzenie do teorii grafów, PWN, Warszawa.
• [12] Autodesk, (2000): Podręcznik Użytkownika AutoCad Map®- 2000, Release 4.
• [13] Bentley, (2002): Podstawy MicroStation GeoGraphics, Materiały z kursu podstawowego.
• [14] Esri, (2003): ArcGIS: Working With Geodetabase Topology, An ESRI White Paper.