Tytuł artykułu
Autorzy
Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Identyfikatory
Warianty tytułu
Neogeńska i czwartorzędowa historia tektoniki Syneklizy Bałtyckiej
Języki publikacji
Abstrakty
The Baltic Syneclise (BS) was established in the Early Cambrian as part of the Dniestr-Baltic system of pericratonic basins. Since then, it has subsided more than 3 km. However, the shape of the BS has been far from stable during its history. Since the Permian, the axis of greatest subsidence has gradually migrated southwards, such that Neogene sediments are either absent from the syncline or are very restricted. Thus, at least during the earlier part of the Neotectonic stage, the southern part of the BS was low-lying and the northern, elevated. The Neotectonic stage is represented only by relatively thick (>200 m) glaciogenic sediments of continental type. The total amplitudes of the Neotectonic vertical movements were calculated from the approximated altitudes of the sub-Quaternary Surface (SQS). The map of total Neotectonic amplitudes shows obvious modifications to the pattern of Neogene tectonic disturbance. Westwards-increasing susbsidence is in sharp contrast to the southwards trend during the Neogene. It is perhaps surprising that the shape of the BS, as defined by the SQS, is quite close to that of Palaeozoic times, whereas its evolution during the Neogene was essentially a continuation of Alpine events. Hence, it is obvious that a drastic change in the overall pattern of structural development took place in the middle of the Neotectonic stage.
Założenia syneklizy bałtyckiej (BS) powstały we wczesnym kambrze, jako część dniestrzańsko-bałtyckiego systemu basenów perykratonicznych. Od tego czasu subsydencja przekroczyła 3 km. Jednakże kształt syneklizy bałtyckiej zmieniał się w tym czasie. Od permu linia największej subsydencji przemieszczała się stopniowo ku południowi, tak dalece, że osady neogenu zachowały się tylko w szczątkowym stanie. Z tego wynika, że już na początku etapu aktywności neotektonicznej południowa część syneklizy bałtyckiej była obniżona, podczas gdy północna była podniesiona. Osady z etapu aktywności neotektonicznej są reprezentowane jedynie przez czwartorzędowe utwory lodowcowe typu kontynentalnego o znacznej (>200 m) miąższości. Łączne amplitudy pionowych ruchów neotektonicznych były obliczane w nawiązaniu do przybliżonej wysokości powierzchni utworów przedczwartorzędowych (SQS). Z mapy łącznych amplitud ruchów neotektonicznych wynika oczywista modyfikacja trendów subsydencji w Neogenie na zachodnie, w stosunku do wcześniejszych południowych. Pewne zaskoczenie stanowi zachowanie na mapie hipsometrycznej powierzchni utworów przedczwartorzędowych kształtu syneklizy bałtyckiej z ery paleozoicznej. Natomiast ewolucja neogeńska syneklizy stanowiła kontynuację zjawisk tektonicznych alpejskich. Tak więc staje się oczywiste, że drastyczne zmiany trendów rozwoju tektonicznego syneklizy odbyły się dopiero podczas zaawansowanych zjawisk neotektonicznych.
Słowa kluczowe
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
102--105
Opis fizyczny
Bibliogr. 13 poz., rys.
Twórcy
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-article-BPZ1-0032-0017
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.