Microbiological purity of tea and its antimicrobial activity

• Autorzy: Czerwińska E. , Piotrowski W.

Warianty tytułu

PL

Czystość mikrobiologiczna herbat i ich aktywność przeciwdrobnoustrojowa

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

PL

W badaniach oceniono czystość mikrobiologiczną suszu wybranych herbat zielonych i czarnych oraz określono ich działanie na bakterie Escherichia coli, Bacillus subtilis, Bacillus cereus, a także grzyb z rodzaju Penicillium. Ocenę czystości mikrobiologicznej herbat wykonano metodą kolejnych 10-krotnych rozcieńczeń i posiewu metodą zalewową Kocha. Jako podłoże dla bakterii użyto agar odżywczy, a dla grzybów podłoże Czapka. Kryterium oceny była ogólna liczba mikroorganizmów oraz liczba endospor. Identyfikację wyhodowanych bakterii wykonano za pomocą analizatora mini API firmy bio MERIEUX stosując testy API 50 CHB i API ID 32 GN, a identyfikację grzybów na podstawie cech makro- i mikroskopowych. Ocenę aktywności wyciągów wodnych herbat (maceratów i naparów), zastosowanych w koncentracji 5%, 10%, 15%, w stosunku do E. coli, B. subtilis, B. cereus i Penicillium określano metodą dyfuzyjno - krążkową. Gęstość zawiesiny bakterii wy-nosiła 0,5o Mc Farlanda. Aktywność wyciągów odczytano po 24 godzinach hodowli (w przypadku bakterii) i 5 dniach (w przypadku grzybów) przyjmując jako kryterium wiel-kość strefy zahamowania wzrostu. Na wykresach wartości przedstawiono w % skuteczności kombinacji kontrolnej. Badania wykazały, że herbaty były zanieczyszczone formami wegetatywnymi i endosporami bakterii Bacillus subtilis, B. pumilis i przez pałeczki Pantoea spp. Zaobserwowano także obecność Rhizopus sp. Poziom skażenia herbat dwóch producentów był odmienny. Największą liczbę bakterii izolowano z herbat firmy "X". Ogólna liczba bakterii w herbacie czarnej wynosiła 2,8 × 10 do potęgi 3, a w herbacie zielonej 3 × 10do potęgi 3 w 1 g. Endospory występowały najliczniej w herbacie czarnej (5,0 × 10do potęgi 2 /1 g). Liczba drobnoustrojów w herbacie czarnej firmy "y" wynosiła 3 × 10 do potęgi 2, a w zielonej - 2 × 10 do potęgi 2. Aktywność herbat w stosunku do drobnoustrojów zależała od rodzaju herbaty, sposobu przygotowania wyciągu i jego koncentracji. Wykazano, że: herbaty zielone miały wyższą aktywność w stosunku do drobnoustrojów (26,1%) niż herbaty czarne (15,5%); napary (18,9%) były skuteczniejsze od maceratów (14,4%); wyciągi w koncentracji 15% działały najsilniej (25,5%). Spośród badanych mikroorganizmów najwyższą wrażliwość na zastosowane wyciągi wykazywał gatunek E.coli (29,5%), a najniższą B.cereus (11,3%).

Słowa kluczowe

PL

herbata; herbata czarna; czystość mikrobiologiczna; herbata zielona

• Wydawca: Politechnika Koszalińska
• Czasopismo: Rocznik Ochrona Środowiska
• Rocznik: 2006
• Tom: Tom 8
• Strony: 45--55
• Opis fizyczny: Bibliogr. 21 poz.

Twórcy

autor

Czerwińska E.

autor

Piotrowski W.

• Koszalin University of Technology

Bibliografia

• 1. Clifford M. N., Bruschi L., Copeland E.L.: Unexpected hyperchromic interactions during the chromatography of theafulvins and simple flavonoids. Food Chemistry, Volume: 67, Issue 2, November 1999. 143÷146.
• 2. Clifford M. N., Copeland E.L., Williams C.M.: Preparation of epigallo-catechin gallate from commercial green tea by caffeine precipitation and solvent partition. Food Chemistry, Volume: 61, Issue 1-2, January1998. 81÷87.
• 3. Chosa H.: Antibacterial and microbicidal activities of tea and catechins against. J. Jpn. Assoc. Inf. Dis., Volume: 66, 1992. 606÷610.
• 4. Dreosti I.E.: Bioactive ingredients: antioxidants and polyphenols in tea. Nutrition Rev., Volume 54, November 1996. 51÷58.
• 5. Gottlieb M.: Czynniki determinujące zdolność bakterii z rodzaju Pseudomonas do kolonizacji systemu korzeniowego roślin. Postępy Mikrobiologii, 41, 3, 2002. 277÷297.
• 6. Horubała A.: Nowoczesne metody utrwalania żywności – tendencje rozwojowe. Materiały Konferencji Naukowej, Warszawa 1997. 7÷11.
• 7. Keith, Wang, Huafu, Provan, Gordon: Tea flavonoids: their functions, utilisation and analysis. Trends in Food Science and Technology. Volume 11, Issue 4-5, April 5, 2000. 152÷160.
• 8. Kozdrój J.: Różnorodność mikroorganizmów glebowych w świetle badań molekularnych. Postępy Mikrobiologii, 43, 4, 2004. 375÷398.
• 9. Lucińska A.: Ekstrakt z zielonej herbaty. Lecznicza siła polifenoli. Wydawnictwo Remedium, Wrocław 2002. 91÷95.
• 10. Luo M., Kannar K., Wahlqvist M.L., O'Brien R.C.: Inhibition of LDL oxidation by green tea extract. The Lancet, Volume 349, Issue 9048, February 1, 1997. 360÷361.
• 11. Mukamal K. Maclure M., Muller J.E., Sherwood J.B., Mittleman M.A.: Caffeinated coffee consumption and mortality after acute myocardial infarction. ACC Current Journal Reviev, Volume 13, Issue 9, September 2004. 10÷11.
• 12. Rice-Evans C.A., Catherine A., Miller Nicholas J., Paganga, George: Structure-antioxidant activity relationships of flavonoids and phenolic acids. Free Radical Biology and Medicine, Volume 20, Issue 7, 1996. 933÷956.
• 13. Różański H.S.: Witaminy i prowitaminy. Ośrodek Badawczo-Rozwojowy LNB Polska, Poznań – Kiszkowo, http://www.luskiewnik.gower.pl/cit (dostęp 31.03.2005).
• 14. Ostrowska J., Stankiewicz A., Skrzydlewska E.: Antyoksydacyjne właściwości zielonej herbaty. Brom. Chem. Toksykol., 34, 2, 2001, 131÷140.
• 15. Stanisławska J., Interewicz B., Olszewski W.L.: Odpowiedź leukocytów gospodarza na antygeny bakteryjne, Postępy Mikrobiologii, 42 (3), 2003. 301÷317.
• 16. Świderski F.: Towaroznawstwo żywności przetworzonej. SGGW Warszawa 1999.
• 17. Schlegel H.: Mikrobiologia ogólna. Wyd. Naukowe PWN Warszawa 2000.
• 18. Xu, Yong, Chen, Cao, Jin: Chemopreventive Effects of Green and Black Tea on Pulmonary and Hepatic Carcinogenesis. Fundamental and Applied Toxicology, Volume 29, Issue 2, February 1996. 244÷250.
• 19. Wu C., Christine D., Wei, Guo-Xian: Tea as a functional food for oral health. Nutrition, Volume 18, Issue 5, May 2002. 443÷444.
• 20. Waszkiewicz-Robak B.: Porównanie zawartości kofeiny i garbników w herbatach zielonych i czarnych. Żywienie Człowieka 29, Metabolizm - supl. 451, 2002.
• 21.Żakowska Z, Oberman H., Pietkiewicz A.: Surowce żywnościowe pochodzenia roślinnego jako źródło zakażeń mikrobiologicznych. Mat. Konferencji Naukowej, „Bezpieczeństwo mikrobiologiczne produkcji żywności”, Warszawa 1997.