New Approach to the Safety Evaluation of Textile Goods. Part I. Bioindicative Measuring Method for Formaldehyde Content in Textiles

• Autorzy: Salerno-Kochan R.

Warianty tytułu

PL

Nowe podejście do oceny bezpieczeństwa produktów włókienniczych. Część I. Zastosowanie metody bioindykacji do oznaczenia zawartości formaldehydu w tekstyliach

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

This article presents research results of the adaptation of the bioinducative measuring method to evaluate the toxicity of textiles. In the experiment, Tetrahymena pyriformis as a bioindicator and formaldehyde, a well known toxic substance used in some finishing processes, were used as a sample chemical substance. To examine the usefulness of the bioindicative method in the safety evaluation of textiles, formaldehyde harmfulness within the range 1.5 - 50 mg/L of the solution and extracts of textiles with an analytically determined content of formaldehyde were analysed in the presence of a bioindicator. Changes in cell development in formaldehyde solutions, extracts as well as in group control, were registered by directly measuring the optical density over time (0 - 24 h period), and microscopic observations and absorbance measurements were made in the presence of the alamarBlueŽ cell viability reagent. Empirical data enabled to fit logistic curves, on the basis of which the level of formaldehyde toxicity in dependence on time was estimated. The experiment performed showed a high toxicity of formaldehyde as well as the possibility of the application of the bioindicative measuring method based on ciliate to estimate very small amounts of formaldehyde in water solutions and textile extracts.

PL

W artykule zaprezentowano wyniki badań nad zastosowaniem metody bioindykacji w ocenie toksyczności produktów włókienniczych. Jako bioindykator zastosowano Tetrahymenę pyriformis, natomiast badania toksyczności substancji chemicznych przeprowadzono na przykładzie formaldehydu, stosowanego powszechnie w procesach wykończeniowych tkanin. Aby sprawdzić przydatność metody bioindykacji w ocenie toksyczności materiałów tekstylnych badano szkodliwość roztworów formaldehydu o stężeniach w zakrese 1,5 - 50 mg/l oraz toksyczność ekstraktów pozyskanych z tkanin, w których metodą analityczną oznaczono zawartość formaldehydu, w obecności bioindykatora. Zmiany tempa rozwoju komórek w roztworach formaldehydu oraz w roztworze odniesienia rejestrowano poprzez bezpośredni pomiar zmian gęstości optycznej hodowli komórek w czasie (w przedziale 0-24h), obserwacje mikroskopowe, a także poprzez pomiar absorbancji roztworów w obecności wskaźnika żywotności komórek alamarBlueŽ. Uzyskane dane empiryczne z obu metod pomiarowych posłużyły do wyznaczenia krzywych logistycznych, na podstawie których oszacowano poziom toksyczności formaldehydu w zależności od czasu inkubacji w roztworze. Badania wykazały dużą toksyczność formaldehydu oraz możliwość wykorzystania metody bioindykacyjnej opartej na orzęskach do wykrycia niewielkich ilości formaldehydu w roztworach wodnych oraz ekstraktach z materiałów włókienniczych.

Słowa kluczowe

EN

safety of textiles; formaldehyde; bioindicative method; Tetrahymena pyriformis

PL

metoda bioindykacji; toksyczność produktów włókienniczych; tetrahymena pyriformisformaldehyd; formaldehyd

• Wydawca: Sieć Badawcza Łukasiewicz - Łódzki Instytut Technologiczny
• Czasopismo: Fibres & Textiles in Eastern Europe
• Rocznik: 2012
• Tom: Vol. 20, no. 2 (91)
• Strony: 96--101
• Opis fizyczny: Bibliogr. 25 poz.

Twórcy

autor

Salerno-Kochan R.

• Poland, Kraków, Cracow University of Economics

Bibliografia

• 1. Milala R, Kupś W. Analytical Methods in Research and Certifcation of Textile Products. In: Proceedings of Conference of Central Laboratory of Leather Industry, “MAT-ECO-SHOES” (in Polish), 2006, pp. 76-80, Kraków.
• 2. Nałęcz - Jawecki G. Research on Toxicity of Water Environment by Bioindicative Method, Bulletin of Pharmacology Faculty of Warsaw Medical Academy, 2003, 2.
• 3. Contemporary toxicology. ed. W. Semczuk, PZWL, Warszawa, 2006.
• 4. IPCS/WHO. Formaldehyde. In: Environmental Health Criteria 89. Geneva: International Programme on Chemical Safety. World Health Organisation, 1989.
• 5. Chemistry of the Textiles Industry, ed. C.M. Carr, Blackie Academic & Professional, London–Glasgow–WeinheimNew York–Tokyo–Melbourne–Madras, 1995.
• 6. Rouette MK. Encyclopedia of Textile Finishing, Springer-Verlag-Berlin-Heidelberg-New York, 2001,
• 7. Poziemska D, Stępniak A. Fixing agents and formaldehyde – health safety and fxative properties (in Polish), Przegląd Włókienniczy, 7, 2000.
• 8. POCH Safety Data Sheet. Formaldehyde 36-38%. POCH S.A. 2008.
• 9. Ordinance of the Council of Ministers on safety and labelling textile materials (in Polish), 6th April 2004, Dz. U. No. 81, item 743, with further amendments. Received 08.02.2010
• 10. http://ec.europa.eu/consumers/dyna/rapex/rapex_archives_en. cfm#notice RAPEX - Latest notifcatins.
• 11. Salerno-Kochan R. The Theoretical Fundamentals of Biotests’ Use in Textile Product Safety Evaluation (in Polish). In: Product Quality and Safety in Sustainable Development, ed. J. Żuchowski, Politechnika Radomska, Radom, 2008, pp. 306 -310.
• 12. Martin-Gonzalez A, Dıaz S, Jareno C, Gutierrez JC. The use of protists in ecotoxicology. Recent Research in Development and Microbiology 1999, 3, 93–111.
• 13. Knittel D, Beermann K, Schollmeyer E. Surface of Textiles and the Human Skin. 2. Testing Methods for Skin Compatibility of Textiles, Textiles Ingredients and Textile Auxiliares. Exogenous Dermatology 2003, 2, 17-22.
• 14. Sauvant MP, Pepin D, Bohatier J, Groliere CA. Microplate Technique for Screening and Assessing Cytotoxicity of Xenobiotics with Tetrahymena pyriformis. Ecotoxicology and Environmental Safety 1995, 32, 159-165.
• 15. Gutierrez JC, Martın-Gonzalez A, Dıaz S, Ortega R. Ciliates as potential source of cellular and molecular biomarkers/biosensors for heavy metal pollution. European Journal of Protistology 2003, 39, 461–467.
• 16. Turkewitz AP, Orias E, Kapler G. Functional genomics: the coming age for Tetrahymena thermophila. Trends in Genetics, 2002, 18, 35–40.
• 17. Beermann K, Buschmann HJ, Schollmeyer E, A calorimetric method for the rapid evaluation of toxic substances using Tetrahymena pyriformis, Thermochimica Acta 1999, 337, 65-69.
• 18. Sauvant MP, Pepin D, Piccinni E. Tetrahymena pyriformis: A Tool for Toxicological Studies. A Review, Chemosphere 1999, 38, 7, 1631-1669.
• 19. Klain D, Prescott L, Harley J. Microbiology, Boston: McGraw-Hill Higher Education, 2005.
• 20. Microbial Growth. www.ivcc.edu/nett/powerpoints/Chapter%206.ppt
• 21. Hellung-Larsen P, Lyhne I, Andersen AP, Koppelhus U. Characteristics of dividig and non-dividing Tetrahymena cells at different physiological states, European Journal of Protistology 1993, 29, 182-190.
• 22. Zilberg D, Sinai T. Optimalization and validation of a colorimetric assay for Tetrahymena sp. survival, Research in Microbiology 2006, 157, 355-359.
• 23. Szczepaniak W. Instrumental methods in chemical analysis (in Polish), PWN, Warszawa, 2008.
• 24. alamarBlue Assay®. U.S. Patent No 5,501,959
• 25. PN-EN ISO 14184-1:2001. Textiles. Determination of formaldehyde. Free and hydrolyzed formaldehyde (water extraction method).