Dilemmas of teaching professional ethics in the times of architecture of liquid modernity

• Autorzy: Kucza-Kuczyński K.

Warianty tytułu

PL

Dylematy nauczania etyki zawodu w czasach architektury płynnej nowoczesności

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

The subject of this conference regards ethics in architectural practice: that is correct because indeed its practical application is the goal. We can say that it is an inseparable element of architectural skills. I presented such an approach in the title of my first paper on ethics of the architect's profession - unfinished postdoctoral dissertation: unfinished due to fears of my "postdoctoral" advisors who claimed then at the beginning of the 1980s that this dangerously borders on the field of science of architecture That incident convinced me even more that professional ethics is not a natavistic moral conviction or the Decalogue - as many architects still believe today - but it's specific knowledge which is necessary in architectural practice. And the first step in its direction is didactics at a university level. When in 1982 I began to give regular lectures on that subject, first at the Technical University in Białystok and then since 1985 until today in Warsaw, sometimes as a visiting lecturer in Łódź, the times to teach that subject were morally favourable, but materially and mentally difficult. The martial law provided a clear black or white background and against that background it was easier to look for proper attitudes and values. It was easier to draw from Lech Niemojewski and his sometimes almost naive but actually true interpretations of the relation between ethics and architecture equally evident in its true message. This is how still in 1996 Mario Botta saw ethics in buildings (Ethik des Bauens): through the prism of clear geometry of his neo-modernistic architecture.

PL

Etyka zawodu to nie natywistyczne odczucie moralne i Dekalog -jak sądzi do dzisiaj wielu architektów - ale konkretna wiedza, i to wiedza niezbędna w praktyce architektonicznej. Z trzech głównych działów odpowiedzialności budujących bazę etyki zawodu: odpowiedzialności wobec klienta, drugiego architekta i samego dzieła, najtrudniejsza w ocenie jest, moim zdaniem, odpowiedzialność za dzieło, szczególnie własne. Szansę oceny odpowiedzialności architekta za dzieło dają takie pojęcia związane z tworzeniem dzieła, jak jego konsekwencja [7] lub tak dobrze opisane przez Stróżewskiego twórcze maksimum, przypomniane jako tatarkiewiczowska doskonałość, które […] w teorii sztuki oznacza bądź to, co "skończone", bądź to, co "udane" [9, s. 173]. Obecna epoka płynności i ciekłości, jak najchętniej nazywa ją Zygmunt Bauman powoduje uwolnienie z […] gęstej sieci zobowiązań etycznych [2, s. 9]. W miejsce stałości pojawia się momentalność (anulująca opór przestrzeni i rozpuszczająca materialność rzeczy) [2, s. 195]., dążenie do zaspokojenia bez ponoszenia konsekwencji, a zwłaszcza bez ponoszenia odpowiedzialności za owe konsekwencje [2, s. 200]. Co oznacza w dziełach architektury współczesnej brak konsekwencji i brak odpowiedzialności, czyli filarów współczesnej etyki zawodu architekta?

Słowa kluczowe

EN

professional ethics; responsibility; evaluation of architect's work

PL

etyka zawodowa; odpowiedzialność; ocena dzieła architekta

• Wydawca: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
• Czasopismo: Architectus
• Rocznik: 2011
• Tom: Nr 2(30)
• Strony: 5--6
• Opis fizyczny: Bibliogr. 9 poz., rys.

Twórcy

autor

Kucza-Kuczyński K.

• Faculty of Architecture, Warsaw University of Technology

Bibliografia

• [1] Attali J., Chemins de sagesse: Traite du labirynthes, Paris 1996
• [2] Bauman Z., Płynna nowoczesność, Kraków 2006
• [3] Botta M. Ethik des Bauens/The Ethics of Building, Basel-Boston-Berlin 1997
• [4] Gzell S., Reurbanizacja: uwarunkowania, Warsaw 2010
• [5] Jencks Ch., Architektura postmodernistyczna, Warsaw 1987
• [6] Kucza-Kuczyński K., Warsztat architektoniczny w świetle etyki zawodu architekta, Białystok 1985
• [7] Kucza-Kuczyński K., Zawód-architekt, o etyce zawodowej i moralności architektury, Warsaw 2004
• [8] Scruton R., Kultura jest ważna, Poznań 2010
• [9] Stróżewski W., O wielkości. Szkice z filozofii człowieka, Kraków 2002