Tytuł artykułu
Autorzy
Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Identyfikatory
Warianty tytułu
Antytektonika - architektura społeczeństwa informacyjnego
Języki publikacji
Abstrakty
According to anthropology we perceive culture as a reality transformed by man - as a result of civilizational achievements - changed physically, and through symbolic representation - modeling opinions, notions and feelings. The world is completely filled with culture which is presents directly or indirectly in all potential locations. The sensory perceptions and their psychological effects have numerous interpretations. Where is the border between nature and culture? The technological development which changes perception - the borders of art (architecture) cease to be definitive. The discussion shifts from clear distinctions (is/is not) to relative gradation (is to what extent) or even - to parametric simulations (is in what conditions, what determines that).
Esej Antytektonika: poezja wirtualnosci Mitchella (1998) tworzy podwaliny nowej teorii. Podważa sens kontynuacji rozważań na gruncie tektoniki architektonicznej promowanej przez Kennetha Framptona (2007). Kluczowe pojęcia opisu budowli zaczerpnięte z wywodu Sempera (1951), takie jak: fundament, wnętrze, struktura, detal, tracą rację bytu w niegrawitacyjnym środowisku. Jak zauważa Mitchell: "Less is more Miesa van de Rohe wyostrza się w wirtualnej rzeczywistości do anorektycznego ekstremum". Antytektoniczny wywód operuje zestawami antonimów: materialność - wirtualność, realizacja - zaprogramowanie, rzemiosło - CAD/CAM, lokalność - globalność, fasada - interfejs, tektonika - elektronika. Coraz silniej głoszony jest obecnie pogląd odrywający nowe zjawiska w architekturze od tradycji dwudziestowiecznej. Autor poddaje refleksji relacje teorii zmiany paradygmatu i wybranych projektów współczesnych budowli. Chciałby dociec, czy między dziewiętnastowieczną tektonika i antytektoniką przyszłości odnaleźć można wątek ciągłości. Dla lepszego wyjaśnienia zagadnień wpływu technologii informacyjnej na kształtowanie przestrzeni dokonano zestawienia myśli Mitchella z pracami Lwa Manovicha. Kryteria, które służą opisaniu nowych mediów - głównie w obrębie sztuk plastycznych i muzyki - wydają się adekwatne dla interpretacji architektonicznej. Zmiany w technice i języku wyrażania, niezależnie od rodzaju działalności artystycznej, zawierają pierwiastki wspólne. Koncepcja Manovicha definiująca pięć obszarów wyróżniających sztukę tworzoną przy użyciu komputerów wydaje się dobrym narzędziem do interpretacji architektury antytektonicznej.
Słowa kluczowe
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
191--195
Opis fizyczny
Bibliogr. 6 poz., rys.
Twórcy
autor
- Warsaw University of Technology, Faculty of Architecture, Computer Aided Architecture Design, Division of Architecture Design.
Bibliografia
- [1] Frampton K., Studies in Tectonic Culture, Cambridge 1995.
- [2] Koralevic B. Malkavi A., Performative Architecture. Beyond Instrumentality, New York 2005.
- [3] Manovich L., Język nowych mediów, Warszawa 2006.
- [4] Mitchell W.J., Antitectonics: The Poetics of Virtuality, [in:] The Virtual Dimension: Architecture, Representation, and Crash Culture, J. Beckmann (ed.), New York 1998.
- [5] Oosterhuis K., Swarm Architecture II, [in:] Verb Natures; Barcelona 2006.
- [6] Semper G., The Four Elements of Architecture and Other Writings, New York 1951
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-article-BPW7-0020-0038