Architectural heritage protection in Volyn in 1920-1930 as a source of cultural and national identity

• Autorzy: Mykhaylyshyn O.

Warianty tytułu

PL

Ochrona dziedzictwa architektonicznego Wołynia w latach 1920-1930 jako środek tożsamości kulturowej i narodowej

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Attitudes to the historical and architectural heritage of the state situated in its territory determine not only the general level of culture, but also a considerable degree of self-awareness of a group of people as a community which is united by the historical background, spiritual and material heritage, requiring constant care and promotion. We know that at this stage of the development of the world civilization, this problem is especially acute in two cases: mainly in the period of strengthening of the state as an independent political union and globalization and similar processes related to the levelling of national cultural characteristics.

PL

W okresie odnowienia niepodległości Polski w latach 1920-1930 odbyła się znaczna aktywizacja działalności dotyczącej opieki i konserwacji pamiątek architektury. Na terenie Wołynia, który został dołączony do II Rzeczypospolitej, został zrealizowany duży zakres prac w dziedzinie inwentaryzacji oraz renowacji znakomitych zespołów architektonicznych i oddzielnych budowli. Działalność ta może być rozpatrzona jako jeden z przejawów konstruowania tożsamości narodowej polskiego etosu w warunkach państwa wielonarodowego, jeden ze sposobów budowy moralnych podstaw narodu w tym okresie oraz wizualizacji tych procesów przez środki architektoniczne.

Słowa kluczowe

EN

Volyn; cultural heritage; identity

PL

Wołyń; dziedzictwo kulturowe; tożsamość

• Wydawca: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
• Czasopismo: Architectus
• Rocznik: 2010
• Tom: Nr 2(28)
• Strony: 53--58
• Opis fizyczny: Bibliogr. 20 poz., rys.

Twórcy

autor

Mykhaylyshyn O.

• National University of Water Economy and Natural Resources Use, Rivine, Ukraine

Bibliografia

• [1] Державний архів Волинської області (ДАВО), ф. 158, оп. 1, p. 49.
• [2] Державний архів Волинської області (ДАВО), ф. 46, оп. 1, p. 3354.
• [3] Михайлишин О., Резиденція князів Любомирських в Рівному: доісторії розвитку та занепаду, [in:] Записки Наукового Товариства ім.Т.Г.Шевченка: Праці Комісії архітектури та містобудування, Т. CCXLIX, 2005, pp. 469–484.
• [4] Ричков П.А., Луц В.Д., Сакральне мистецтво Володимира-Волинського, Техніка, Київ, 2004.
• [5] Черкес Б.С., Національна ідентичність в архітектурі міста, Видавництво Національного університету „Львівська політехніка”, Львів, 2008.
• [6] Archiwum Akt Nowych w Warszawie (AAN), MWRiOP, sygn.7030.
• [7] AAN w Warszawie, MSW, sygn. 2517, 2518.
• [8] Cerkwie Prawosławne. Wyniki konkursu, Wydawnictwo św. synodu Kościoła Prawosławnego w Polsce, Warszawa 1928.
• [9] Dekret Rady Regencyjnej z dn. 31.X.1918 o opiece nad zabytkami, Аrchive of New Acts (Warsaw) (AAN), MWRiOP, sygn. 179.
• [10] Dettloff P., Оdbudowa i restauracja zabytków architektury w Polsce w latach 1918–1930. Teoria i praktyka, UNIVERSITAS, Kraków 2006.
• [11] Dutkiewicz J., Kronika konserwatorska, BHSiK, 1935/36, pp. 223–230.
• [12] Dutkiewicz J., Odbudowa zamku w Klewaniu, BHSiK, 1933/34, No. 4, p. 302.
• [13] Prusiewicz A., Klasztory katolickie w Diecezji Łuckiej, Łuck 1922.
• [14] Rewski Z., Prace konserwatorskie, BHSiK, 1937, No. 2, pp. 252–253.
• [15] Rewski Z., Prace konserwatorskie, Biuletyn Historii Sztuki i Kultury (BHSiK), 1938, No. 2, pp. 224–227.
• [16] Rozporządzenie Ministra Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego, Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, 1928, No.76, item 675.
• [17] Rozporządzenie Prezydenta RP z dnia 6 marca 1928 r. o opiece nad zabytkami, Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej, 1928, No.29, item 265.
• [18] Siennicki J., Kronika konserwatorska za rok 1929 i 1930, Ochrona Zabytków Sztuki, 1930/31, cz. 1–4, pp. 351–352.
• [19] S1. Archiwum Panstwowe w Lublinie. Wojewodzki Urząd Lubelski.Wydział V Komunikacyjno-Budowlany. Okręgowa Dyrekcja Robót Publicznych. 1919–1939, sygn. 3260.
• [20] Wiśniowiec, Sztuki Piękne, 1924/25, No. 10.