Kształtowanie architektury mieszkaniowej według zasad "nowej urbanistyki"

• Autorzy: Kwiatkowska A.

Warianty tytułu

EN

Shaping housing architecture according to the principles of "new urbanism"

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Termin nowa urbanistyka (ang. new urbanism) został wprowadzony w Stanach Zjednoczonych na określenie nowych zasad kształtowania środowiska mieszkaniowego (w pracach teoretycznych Ernesta Callen-bacha, Petera Calthorpe'a, Karen Franek i in.), (por. [5] -[7]). Podstawowe założenia teorii kształtowania architektury mieszkaniowej według zasad nowej urbanistyki mówią o konieczności: ograniczonego rozwoju struktury urbanistycznej zespołu mieszkaniowego (elementów i sieci powiązań między nimi), samowystarczalności energetycznej habitatu i jego proekologicznej orientacji, - redukcji do minimum sieci dróg kołowych, - wytworzenia centrum zespołu mieszkaniowego jako przestrzeni wspólnej i integrującej społeczność habitatu. Ograniczony rozwój struktury urbanistycznej oznacza preferowanie i podtrzymywanie jakościowego wzrostu zabudowy mieszkaniowej w ramach określonych granic zespołu i przeciwstawienie się tendencji jej ilościowego wzrostu, w rozumieniu ekspansji zabudowy mieszkaniowej na tereny sąsiadujące. Proekologiczna orientacja habitatu dotyczy zagadnień zrównoważonego bilansu zysków i strat energii w mikro- (dom) i makroskali (habitat). Minimalizacja sieci dróg kołowych jest związana z koniecznością sprawnej obsługi jednostek mieszkaniowych przez komunikację publiczną (np. metro, kolejka, autobus, trolejbus, tramwaj), a także przez sieć ciągów pieszo-rowerowych. Centrum zespołu mieszkaniowego w formie ryneczku, placu czy pasażu powinno spełniać funkcje integrujące mieszkańców i być częścią wspólnej przestrzeni o funkcji rekreacyjnej. Przestrzenie wspólne (parki, ogrody, altany, urzą-dzenia sportowe, domy wspólnotowe itp.) powinny przeważać nad przestrzeniami prywatnymi (ogródki przydomowe). Zasady te nie do końca można uznać za nowe na gruncie europejskiej urbanistyki, zwłaszcza w części dotyczącej układu dospołecznego zespołu mieszkaniowego, czyli kształtowania zabudowy wokół ryneczku, placu czy pasażu.

EN

The new concepts of shaping the housing environment (new urbanism) came into existence on the basis of social (communuta-rism) and ecological movements in the last decade of the 20th century. The fundamental patterns of shaping the habitat in the traditional meaning and according to the principles of "new urbanism" have been defined. The similarities and differences between traditional neighbourhood and community-oriented housing have been described. Traditional patterns of housing environment have been analyzed in the following aspects: division, zoning, composition, orientation, mutual relation between open and closed space, directions of the habitat's expansion. The new patterns of shaping the housing environment according to the principles of new urbanism are bound with the concentration of space, the separation of an area of mutual use, the complexity of spatial assumptions, energy-efficiency, symbiosis of the open and closed space, qualitative growth. The principles of shaping the ecological habitat in the aspects of energy-efficient architecture, the quality of water and air, healthy food, healthy building materials and recycling have been described.

Słowa kluczowe

PL

architektura mieszkaniowa; nowa urbanistyka

EN

shaping housing architecture; new urbanism

• Wydawca: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
• Czasopismo: Architectus
• Rocznik: 2000
• Tom: Nr 2(8)
• Strony: 61--67
• Opis fizyczny: bibliogr. 17 poz., rys. 5

Twórcy

autor

Kwiatkowska A.

• Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej