Tytuł artykułu
Autorzy
Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Identyfikatory
Warianty tytułu
Daylight in the Tate Gallery
Języki publikacji
Abstrakty
Tematem tego opracowania jest zagadnienie oświetlenia sal wystawienniczych jednego z największych muzeów Londynu - Tate Gallery, od początków jego istnienia do roku 1993. Muzeum to jest o tyle szczególne, że jego głównym źródłem oświetlenia zawsze było światło dzienne, choć są tam głównie wystawiane dzieła wrażliwe na działanie promieni świetlnych, takie jak obrazy olejne czy nawet akwarele. Użycie światła dziennego daje możliwość uzyskania atrakcyjnych wnętrz wystawienniczych, ale jednocześnie jest większym zagrożeniem dla eksponatów niż światło sztuczne. Zmieniające się w czasie priorytety: ochrona eksponatów lub atrakcyjność wnętrz, prowadziły do różnych rozwiązań projektowych. Zagadnienie to było tematem półrocznych studiów autorki na Uniwersytecie Humberside w Hull w Anglii w 1994/1995. W tym czasie autorka zapoznała się z bogatą literaturą przedmiotu w postaci pozycji książkowych, dotyczących zagadnień oświetlenia światłem dziennym i sztucznym sal wystawienniczych, historii i zasobów Tate Gallery oraz z licznymi artykułami omawiającymi kolejne, nowatorskie rozwiązania systemu oświetlenia poszczególnych części tego muzeum. Wiadomości uzyskane z tych źródeł zostały uzupełnione i zweryfikowane w czasie licznych wizyt w Tate, na podstawie własnych pomiarów natężenia światła i rozmów z ekspertami w tej dziedzinie, m.in. z głównym inżynierem ds. oświetlenia Tate Gallery -RayemFrenchem.
The subject matter of this paper is daylight as the main illumination source for the Tate Gallery exhibition spaces. Changing priorities in the design process: visitor's or artcfact's requirements concerning the light, resulted in different architectural solutions and also in altering expert's evaluations. The lighting strategics for following extensions of the Tate Gallery have always been precursory addressing the main lighting problems of their time. Thus a precise look at the Duv-ccn Wing, the North Extension, the Clore Gallery and the Tate in St. Ives shows the evolution of the top-lit gallery from the time when only visual comfort of the visitor was taken into account, as the deteriorating effect of the light on the artefacts was not yet discovered, through the 60's and 70's when the visitors had to adapt to what is best for the works of art, until now when the museums aim on reinforcing their position in the modern society by making their environment more visitor friendly and accessible not only to the cultural elite, but to everyone. This situation is obviously very favourable to the architects who put all their talent in such architectural works of art as the Tate St. Ives a masterpiece in the use of daylight.
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
102--108
Opis fizyczny
Bibliogr. 10 poz., rys.
Twórcy
autor
- Wydział Architektury Politechniki Wrocławskiej
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-article-BPW7-0018-0010
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.