Tytuł artykułu
Autorzy
Wybrane pełne teksty z tego czasopisma
Identyfikatory
Warianty tytułu
Sztuka z nauki czy nauka ze sztuki?
Języki publikacji
Abstrakty
Sztuka z nauki czy nauka ze sztuki? Matematykę i sztukę łączy więcej, niż się na ogół wydaje. Wprawdzie w świecie sztuki nie ma większego znaczenia obiektywizm, który tak istotną rolę odgrywa w ocenie wyników matematycznych, niemniej obowiązujące w matematyce standardy, a także przyjęte motywacje zbliżone sanie do tych znanych z innych nauk, lecz właśnie do panujących w sztuce. To zdumiewające, ale w klasyfikowaniu twierdzeń matematycznych nierzadko nad logiką górują względy estetyczne. Kategorie piękna i elegancji współtworzą wartość idei w stopniu nie mniejszym niż ich poprawność, a tym bardziej potencjalna użyteczność. Sztuka XX, a tym bardziej XXI wieku w licznych odsłonach jawi się jako racjonalna, konkretna, systemowa, strukturalna. Tego rodzaju idee i programy biorą się z jednej strony z potrzeby wprowadzania tadu w bezład rzeczywistości i związanych z nią doświadczeń, z drugiej - z wiary, iż poprzez uporządkowane piękno można znaleźć prostotę w złożoności, którą to nadzieję mają również niektórzy matematycy i fizycy. Zdecydowane podobieństwa i wyraźne różnice - tak dałoby się określić koneksje nauki i sztuki, spełniające się na rozmaitych płaszczyznach i w różnych wymiarach. Uczonych i artystów sporo dzieli, ale i łączy niemało. Chociażby to, że muszą porzucić swoje poprzednie przekonania i uwolnić się od procedur, do jakich przywykli, jeśli chcą zwiększyć swoje szanse stania się nowatorami. Gwarantem dokonania nowych odkryć i zastosowania rozwiązań wcześniej nieznanych jest na ogół alternatywne myślenie. W nauce oryginalnymi ustaleniami dopełnia się zazwyczaj i wzbogaca stan istniejący. W sztuce nieistniejące wcześniej kierunki artystyczne formułuje się głównie w opozycji do zastanych. Owszem, i tu, i tu postawy, wzorce i trendy wyłaniają się z siebie i oddziałują nawzajem, jednak w sztuce, w odróżnieniu od nauki, nie jest to czymś, czym należy się afiszować.
Słowa kluczowe
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
93--101
Opis fizyczny
Bibliogr. 22 poz.
Twórcy
autor
- Academy of Fine Arts in Poznan and Gdansk
Bibliografia
- [1] Ayer A.J., Filozofia w XX wieku, Warszawa 2003.
- [2] Banchoff T., Beyond the ThircJ Dimension: Geometry, Computer Graphics and Higher Dimensions, New York 1990.
- [3] Barrow J.D., Wszechświat a sztuka. Warszawa 1999.
- [4] Candy L., Edmonds E., Explorations in Art and Technology,London 2002.
- [5] Capra F., Tao fizyki, Kraków 1994.
- [6] Ciesielski K., Pogoda Z., Bezmiar matematycznej wyobraźni,Warszawa 1995.
- [7] Clark S., Wszechświat w obiektywie, Warszawa 1997.
- [8] Feyerabend P.K., Przeciw metodzie, Wrocław 2001.
- [9] Feynman R.P., Przyjemność poznawania. Warszawa 2005.
- [10] Hawking S.W., Penrose R., Natura czasu i przestrzeni, Poznań 1996.
- [11] Heisenberg W., Część i całość. Warszawa 1987.
- [12] Kaku M., Wizje, czyli jak nauka zmieni świat w XXI wieku.Warszawa 2000.
- [13] Kuhn T.S., Dwa bieguny. Warszawa 1985.
- [14] Matematyka współczesna, (ed.) L.A. Steena, Warszawa 1983.
- [15] Moholy-Nagy L., The New Vision, New York 1949.
- [16] Pickover C.A., Surfing Through Hyperspace: Understanding Higher Universes in Six Easy Lessons, New York 1999.
- [17] Prigogine L, Stengers I., Kres pewności. Czas, chaos i nowe prawa natury, Warszawa 2000.
- [18] Reutersvard O., Onmogelijke figuren, Amsterdam 1983.
- [19] Russell B., Problemy filozofii. Warszawa 2004.
- [20] Shlain L., Art & Physics, Paralfel visions in space, time and light,New York 1993.
- [21] Virilio P., The Lost Dimension, New York 1991.
- [22] Wojnecki S., Moja teoria fotografii, Poznań 2009.
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-article-BPW7-0013-0060