Plant extracts and their influence on some properties of seeds of cultivated plants - grain plants

• Autorzy: Sas-Piotrowska B. , Piotrowski W. , Kaczmarek-Cichosz R.

Warianty tytułu

PL

Wyciągi roślinne i ich oddziaływanie na niektóre cechy nasion roślin uprawnych - rośliny zbożowe

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Plants are one of the oldest inhabitants of the planet. Among 400 thousands of plant species occurring in the world, about 10% show a therapeutic action. Only a small part from those is exactly described and investigated in respect of their chemical composition. In a process of synthesis these plants produce organic compounds with a different composition and action. In order to use their exceptional properties broad investigations should be carried out. It will indicate a proper preparation and application and the factors influenced a therapeutic value of these plants. It has a special significance in view of an increased need of an environment protection and the use of plant extracts means taking of advantage of that what is created by nature. They could be used as preventive or therapeutic means in protection of cultivated plants. But before their use in a practice, for instance as alternative seed dressing, their toxicity in relation to the protected plant should be examined. The aim of presented experiments was the examination of an antibiotic action of the plant extracts determined by seed vitality and plant sprouts development, as well as their impact on plant healthiness. Results of investigations carried out may be useful for selection of some "producers" of chemical compounds which may find its application in decreasing of harmfulness of some phytopathogens and replace in some extent fungicides used in plant protection.

PL

W pracy analizowano wpływ wyciągów wodnych sporządzonych z 20 gatunków roślin: Sambucus nigra L.; Betula verrucosa Ehrh.; Artemisia vulgaris L.; Allium sativum L.; Aesculus hippocastanum L.; A. hippocastanum L.; Mentha piperita L.; Saponaria officinalis L.; Urtica dioica L.; Equisetum arvense L.; Marrubium vulgare L.; Acorus calamus L.; Crataegus oxyacantha L.; Frangula alnus Mill.; Zea mays L.; Melissa officinalis L.; Taraxacum officinale Web.; Inula helenium L.; Matricaria chamomilla L.; Rosa canina L. na zdrowotność i żywotność nasion: Triticum aestivum L; Secale cereale L; Triticosecale Wittm. Wykazano, że wyciągi sporządzone z poszczególnych gatunków roślin, a także przygotowane wg odmiennych procedur, istotnie różnicowały energię i zdolność kiełkowania oraz zdrowotność nasion Triticum aestivum, Secale cereale i Triticosecale. Energię kiełkowania nasion T.aestivum stymulowały najsilniej napary z kwiatów A.hippocastanum (+10,6%), korzeni S.officinalis (+9,4%) i liści M.piperita (+9,1%); S. cereale - napary z kwiatostanu C.oxyacantha (+8,7%) i znamion Z.mays (+7,3%); Triticosecale - napary ze znamion Z.mays i liści M.officinalis (po +22,1%) oraz kory F.alnus (+19,3%). Wpływ wyciągów na energię i zdolność kiełkowania nasion zbóż był ze sobą pozytywnie skorelowany. Wartości współczynników korelacji wynosiły 0,919** dla T.aestivum; 0,975** - S.cereale i 0,902** - Triticosecale. Również zmienność (V%) reakcji roślin zbożowych na testowane wyciągi była niewielka i do siebie zbliżona (od 15,2% do 22,5%). Najkorzystniej na zdolność kiełkowania nasion T.aestivum działały napary z kwiatu i kory A.hippocastanum (+21,0; +19,4%), cebul A.sativum (+19,4%) i liści M.piperita (+19,4%), podczas gdy w przypadku Triticosecale były to napary z liści M.officinalis (+26,1%) i z kory F.alnus (+25,3%). Kiełkowanie nasion S.cereale stymulowały natomiast macerat z korzenia T.officinale (+8,1%), napar z kwiatostanu C.oxyacantha (+8,1%) oraz macerat z kory F. alnus (+7,0%) i napar ze znamion Z.mays (+7,0%). Oddziaływanie wyciągów na zdrowotność nasion zbóż było bardziej zróżnicowane aniżeli na energię i zdolność kiełkowania. Współczynniki zmienności (V%) wynosiły 65,7% (pszenica); 91,1% (żyto) i 58,5% (pszenżyto). Ich wpływ na liczbę porażonych nasion oraz na energię i zdolność kiełkowania był ujemnie skorelowany. Współczynniki korelacji wynosiły -0,720** i -0,907** dla T.aestivum; -0,774** i -0,771** dla S.cereale oraz -0,572** i -0,528** dla Triticosecale. Oznacza to, że im silniej badane wyciągi ograniczały porażenie nasion roślin zbożowych przez mikroorganizmy, tym większa była ich żywotność. Liczbę chorych nasion T.aestivum ograniczały zatem napary z korzeni S.officinalis (-83,9%) i kwiatu A.hippocastanum (-71,3%), macerat z liści M. piperita (-70,1%) i B.verrucosa (-66,7%), podczas gdy w przypadku S. cereale był to macerat z korzenia T.officinale (-81,4%) i napar kory F.alnus (-56,6%); a Triticosecale - maceraty z korzeni T.officinale (-82,6%), kwiatostanu C. oxyacantha (-68,0%), macerat i napar z korzeni I.helenium (-74,4; -63,4%).

Słowa kluczowe

PL

wyciągi roślinne; rośliny uprawne; rośliny zbożowe

• Wydawca: Politechnika Koszalińska
• Czasopismo: Rocznik Ochrona Środowiska
• Rocznik: 2004
• Tom: Tom 6
• Strony: 77--89
• Opis fizyczny: Bibliogr. 17 poz.

Twórcy

autor

Sas-Piotrowska B.

• Technical University of Koszalin

autor

Piotrowski W.

• Technical University of Koszalin

autor

Kaczmarek-Cichosz R.

• Technical University of Koszalin

Bibliografia

• 1. Achremowicz J., Cież W.: Doświadczenia nad skutecznością działania wyciągów z roślin stosowanych jako aficydy. Zesz. Probl. Post. Nauk Roln., 353, 53÷66. 1986.
• 2. Boligłowa E., Znój K.: Przydatność wyciągów w ograniczaniu rozwoju chorób w rolnictwie ekologicznym. J. Res. Appl. Agricult. Eng., 47, 1, 45÷48. 2002.
• 3. Kohlmünzer S.: Farmakognozja. PZWL, Warszawa. 1985.
• 4. Krupiński G., Sobiczewski G.: Wpływ ekstraktów roślinnych na wzrost Erwinia amylovora (Burrill) Winslow et al. Acta Agrobot., 54, 2, 81÷91. 2001.
• 5. Kuźnicka B., Dziak M.: Zioła i ich zastosowanie. PZWL, Warszawa 1987.
• 6. Łakota S., Kwiatkowski M., Czerwiński Z.: Możliwości wykorzystania związków pochodzenia roślinnego do zwalczania szkodliwych owadów i patogenów roślin. Pestycydy, 1, 29÷33. 1993.
• 7. Martyniuk S.: Międzynarodowa konferencja na temat mikrobiologicznych metod walki z chorobami roślin. Post. Mikrobiologii, XXVII, 1/2, 165÷170. 1988.
• 8. Misato T., Yamaguchii Ko.K.: Use of Antibiotics in agriculture. Adv. appl. Microbiol., 21, 53÷88. 1977.
• 9. Nawrot J.: Produkty naturalne w ochronie roślin. Pestycydy, 3÷4, 1÷31. 1984.
• 10. Ożarowski A.: Ziołolecznictwo. PZWL, Warszawa 1980.
• 11. Ożarowski A., Jaroniewski W.: Rośliny lecznicze i ich praktyczne zastosowanie. IWZZ, Warszawa 1987.
• 12. Piotrowski W.: Badania nad efektywnością antybiotyków stosowanych do odkażania materiału siewnego. Zesz. Nauk. ATR, s. Rozprawy 14, 1÷56. 1984.
• 13. Piotrowski W., Sas-Piotrowska B., Wyrostkiewicz K., Czajkowski P.: Wpływ wyciągów roślinnych na kiełkowanie zarodników niektórych grzybów patogenicznych dla roślin. Zesz. Nauk. ATR, s. Rolnictwo 36, 139÷145. 1995.
• 14. Sas-Piotrowska B., Piotrowski W.: Ocena fungicydalnego działania wyciągów roślinnych na grzyby powodujące zgorzel siewek buraka. Biul.IHAR, 202, 253÷258. 1997a.
• 15. Sas-Piotrowska B., Piotrowski W.: Wzrost patogenów ziemniaka na podłożach z dodatkiem wyciągów z roślin z rodziny Rdestowate (Polygonaceae). Biul. Inst. Ziemn., 48/II, 91÷99. 1997b.
• 16. Trzebiński J.: Biochemiczne podstawy odporności roślin na choroby. Post. Nauk Roln., 6, 63÷80. 1970.
• 17. Whitehead D.L., Bowers W.S. Natural Products for Innovative Pest Management. Pergamon Press; Oxford, 279÷297. 1985.