Non-destructive nuclear technique used for a comparison studybetween water hyacinth and common reed as bioindicators of pollution.

• Autorzy: Abd El Wahab M. , Nada A. , Abdel Haleem A.S. , Zohny E.

Warianty tytułu

PL

Nieniszcząca technika jądrowa zastosowana do porównania hiacyntu wodnego i trzciny jako bioindykatorów zanieczyszczenia środowiska.

• Języki publikacji: EN

Abstrakty

EN

Two aquatic weeds naturally grown on different water bodies in the Ismaillia governorate were investigated (seasonally during 1995-1996) to determine the potential pollution sources in the area studied. The selected aquatic weeds differ in type, because a water hyacinth WH (Eichhornia crassipes) is a floating plant, and common reed CR (Phragmites australis) is an emergent plant. Heavy metals and rare-earth elements were determined in plant samples using a non-destructive nuclear technique (delayed neutron activation analysis). The aim of the study is to compare heavy metals composition of two different aquatic weeds at selected sites to determine their potential use in a bio-monitoring technique. The concentrations. of six heavy metals (scandium, chromium, iron, cobalt, zinc and antimony) in the plant samples were determined. Heavy metals' content in plant samples differed, depending on the plant type, part, season of sample collection, and sample location. The highest levels of iron, cobalt, antimony and scandium were determined in the WH samples.

PL

Badano dwa chwasty wodne rosnące w różnych zbiornikach wodnych w Ismailli (Egipt), aby zidentyfikować potencjalne źródła skażenia na tym obszarze. Badania prowadzono sezonowo od 1995 r. do 1996 r. Wybrane rośliny należą do dwóch różnych typów - hiacynt wodny (Eichhornia crassipes) jest rośliną pływającą, a trzcina (Phragmites australis) - rośliną wynurzoną. Zawartość metali ciężkich i tlenków lantanowców oznaczono w próbkach roślin, stosując nieniszczącą technikę jądrową (analiza aktywacyjna za pomocą opóźnionych neutronów). Celem pracy jest porównanie stężenia metali ciężkich w obu roślinach z wybranych stanowisk, aby określić ich potencjalne wykorzystanie jako bioindykatorów. Oznaczono stężenia sześciu metali ciężkich (skandu, chromu, żelaza, kobaltu, cynku i antymonu) w próbkach roślin. Stężenia te różniły się w zależności od gatunku, części rośliny, terminu zbioru próbek i stanowiska. Największe stężenie żelaza, kobaltu, antymonu i skandu stwierdzono w próbkach wodnego hiacynta.

Słowa kluczowe

PL

chwasty wodne; rośliny wodne; zbiorniki wodne; metale ciężkie; oznaczanie metali ciężkich; bioindykator

• Wydawca: Oficyna Wydawnicza Politechniki Wrocławskiej
• Czasopismo: Environment Protection Engineering
• Rocznik: 2000
• Tom: Vol. 26, nr 1-2
• Strony: 5--15
• Opis fizyczny: Bibliogr. 22 poz., rys. 3, tab.4

Twórcy

autor

Abd El Wahab M.

autor

Nada A.

autor

Abdel Haleem A.S.

autor

Zohny E.

• Nuclear Physic Lab., Faculty of Girls, Ain University, Cairo, Egypt.