Zagospodarowanie zużytych opon w krajach Unii Europejskiej. Stan obecny i perspektywy

• Autorzy: Shulman V.L.

Warianty tytułu

EN

Scrap tyre management in the EU: status and options

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Problem zużytych opon urósł do takich rozmiarów, że uważa się je za jedno z największych źródeł odpadów przemysłowych na świecie. Rezolucje w tej sprawie były podejmowane przez instytucje międzynarodowe i państwowe, łącznie z ONZ (poprzez Program Środowiskowy, szczególnie Konwencję Bazylejską); OECD w kategoriach międzynarodowych stosunków handlowych; rządy poszczególnych państw, włączając w to Unię Europejską. Działania te mają pomóc władzom lokalnym i regionalnym w rozwiązywaniu problemu. Z zagadnieniami zagospodarowania używanych opon w nieszkodliwy dla środowiska sposób łączą się sprawy polityki i ustawodawstwa, gospodarki i opcji socjalnych, technologii przetwarzania oraz potencjalnego rynku. Dlatego każdy kraj i często władze rządowe na swoim terenie wytworzyły niekiedy sprzeczne wzorce. Od 1989 r. w Unii Europejskiej zużyte opony są traktowane jako priorytetowy strumień odpadów. Problem ten i związane z nim zagadnienia były badane w okresie 3 lat przez specjalnie wyznaczone instytucje, które miały za zadanie określenie wszechstronnej strategii. Wyniki nie były zadowalające i dotychczas żadne ustawodawstwo dotyczące zużytych opon nie uzyskało mocy prawnej na poziomie Unii Europejskiej. Jednakże model zagospodarowania odpadów proponowany przez Grupę Roboczą został zaakceptowany i w większości przypadków zastosowany przez kraje członkowskie. Podstawowe założenia to: zmniejszenie ilości odpadów, zwiększenie ponownego stosowania zużytych opon, rozszerzenie możliwości recyklingu i odzysku energii przy jednoczesnym ograniczeniu ilości składowisk. Realizację tych zamierzeń wspierają trzy regulacje prawne: Dyrektywa Unii Europejskiej dotycząca 'kresu użytkowania' pojazdów (1997) i Dyrektywa Unii Europejskiej, która zakazuje gromadzenia całych i rozdrobnionych opon na składowiskach oraz Wytyczne Konwencji Bazylejskiej dotyczące identyfikacji i zagospodarowania zużytych opon (1998). Każdy z krajów członkowskich Unii Europejskiej dokonał postępu w kierunku ulepszenia recyklingu, odzysku energii, zmniejszenia składowisk. Wydaje się, że w Unii Europejskiej przyszłość recyklingu opon będzie traktowana jako zadanie wagi państwowej i (albo) regionalnej. Kontynuowanie postępu wymaga uwzględnienia trzech kluczowych elementów: poziomu wiarygodności uzyskiwanych informacji, zgodności danych stanowiących podstawę do podejmowania decyzji oraz polityki wspierania recyklingu.

EN

The problem of post-consumer tyres has increased in magnitude to such proportions that they are considered one of the largest sources of industrial waste, worldwide. Resolution of the problem has been addressed by international and national bodies including the UN, trough its Environmental Programme, notably the Basel Convention to assist developing countries; the OECD in terms of international trade factors; and National governments including the European Union to assist local and regional government authorities. The extent to which post-consumer tyres are treated in environmentally sound ways is based upon a combination of factors including policy and legislation, economic and social options available technologies and treatments, and potential markets. Thus, each country, and often local government authorities within its borders, has created a unique, at times contradictory formula. In the EU, post-consumer tyres were identified as a priority waste stream in 1989. The problem and surrounding issues were investigated over a 3 year period by a specially appointed body with the goal of defining an encompassing strategy to deal with the problem. That effort was not successful and, to date, no legislation directly concerning post-consumer tyres has been enacted at the EU level. However, the waste management model proposed by the Working Group has been accepted and, in most instances, applied by the Member States. The objectives of the model: to reduce waste, increase the reuse of post-consumer tyres and improve the opportunities for recycling and energy reclamation while reducing landfilling, has been effective. Three measures which bear indirectly on the problem: the EU End-of-Life Vehicle Directive (1997), the EU Landfill Directive, which bans the inclusion of whole and shredded tyres in landfills (anticipated in 1998), and the Basel Convention Guidelines for the Identification and Management of Used Tyres (1998). These actions have created a renewed flurry of interest in tyre recycling and other uses that not been observed since the early 1990s. Each of the EU Member States has made progress towards the goals of improving recycling and energy reclamation while reducing landfilling. It would appear that in the EU, the future of tyre recycling will be nationally and/or regionally pursued. However, in order for continued progress to be made 3 key elements will have to be put in place: a source of accurate, consistent data which will provide the basis for informed decisions, a policy which provides the environment for recycling.

Słowa kluczowe

PL

recykling; recykling gumy; zagospodarowanie zużytych opon; ustawodawstwo; Unia Europejska

EN

recycling; rubber recycling products; scrap tyre management; legislation; European Union

• Wydawca: Sieć Badawcza Łukasiewicz – Instytut Inżynierii Materiałów Polimerowych i Barwników
• Czasopismo: Elastomery
• Rocznik: 1999
• Tom: T. 3, nr 1
• Strony: 26--38
• Opis fizyczny: tab., rys.

Twórcy

autor

Shulman V.L.

• Sekretarz Generalny European Tyre Recycling Association (ETRA)