Identyfikatory
Warianty tytułu
Charakterystyka powierzchni testowanych w obecności pochodnych ferrocenu
Języki publikacji
Abstrakty
Ferrocene ande their derivatives -a typicalorganometallic "sandwich" - is very popular and finds broad applications I both purely theoretical chemistry and in applied science and technology.The story of ferrocene synthesis as well its interesting chemical properties and application possibilities is of great interest for us and our chemistry students. This paper describes theoretical and practical aspects of ferrocene sulphur derivatives and their application in tribological systems. The behaviour of ferrocenes is described in theoretical part. In practical part some aspects of the tribologicalaction of ferrocene derivatives are described. The data obtained from practical investigations and surface analysis shows interesting interaction between ferrocene derivatives and surfaces.
Ferrocen i jego pochodne wzbudzają szerokie zainteresowanie i znajdują zastosowanie w wielu dziedzinach badań teoretycznych. Wzrasta również obszar zastosowań technicznych i technologicznych. Niniejsza praca opisuje krótko historie odkrycia ferrocenu i jego badań .Na tym tle przedstawiono wybrane wyniki badań pochodnych ferrocenu oraz 1,1 diakilo-2tha[3] ferrocenofanów jako potencjalnych związków modelowych modyfikujących powierzchnie tarcia. Z przedstawionych wybranych wyników badań wynika, że związki ferrocenowe poprawiają warunki pracy modelowych węzłów tarcia, szczególnie zaś zabezpieczają przed procesem nadmiernego zużycia lub zacierania. Wyniki analiz tribologicznych roztworów olejowych badanych związków wykazują , że ich właściwości przeciwzużyciowe zależą od rodzaju podstawnika przy szkielecie ferrocenowym. Badania tribologiczne przeprowadzono dla roztworów olejowych. Jako olej bazowy stosowano olej parafinowy Wstępne próby dowiodły ,że optymalne stężenie związków w oleju parafinowym wynosi 0,025 mol/dm3.Należy podkreślić, że roztwór czystego nie podstawionego ferrocenu w oleju parafinowym nie obniża zdecydowanie zużycia w miarę wzrostu stężenia ferrocenu w badanym roztworze. Najniższe zużycie obserwowano dla roztworu związku 1,1 dietylo-2thia[3]ferrocenofanu Działanie przeciwzużyciowe roztworów można uszeregować następująco 3JS>dBdS>2SJ>4SJ>1SJ.FeH. Powierzchnie tarcia potraktowano w niniejszej pracy niejednorodną powierzchnie wskazująca katalityczne działanie na przemiany pochodnych ferrocenu w warunkach tarcia. Udokumentowano za pomocą analizy SEM .Należy podkreślić, że istnieje zasadnicza różnica pomiędzy rozwinięciem powierzchni katalizatora w m/g2 w porównaniu z powierzchnią kulek poddanych testom tarcia. Analiza wyników badania powierzchni tarcia wykazuje tworzenie się warstw reakcyjnych. W warstwach tych zarejestrowane zmienne ilości siarki mierzone jakościowo wzdłuż linii skanowania. Na podstawie analizy roztworów testowanych za pomocą tribometru: wykonanej metodą Absorpcji Atomowej (AAS) wykazano, że żelazo ferrocenowe bierze czynny udział w reakcjach tribochemicznych na powierzchni tarcia. Porównanie zmiany średnicy zużycia z jednoczesną zmianą stężenia żelaza ferrocenowego w roztworze wskazuje na zależność pomiędzy wielkością skazy zużycia i ubytkiem stężenia żelaza. Im większy ubytek żelaza ferrocenowego w roztworze, tym mniejsza średnica zużycia badanych kulek.
Czasopismo
Rocznik
Tom
Strony
21--39
Opis fizyczny
bibliogr. 33 poz., tab., wykr.
Twórcy
autor
- Politechnika Radomska
Bibliografia
Typ dokumentu
Bibliografia
Identyfikator YADDA
bwmeta1.element.baztech-article-BPS1-0003-0013
JavaScript jest wyłączony w Twojej przeglądarce internetowej. Włącz go, a następnie odśwież stronę, aby móc w pełni z niej korzystać.