Spojrzeć prawdzie w oczy - dylematy klimatu i energii

• Autorzy: Marzec A.

Warianty tytułu

EN

Climate and energy dilemma - To face the truth

• Języki publikacji: PL

Abstrakty

PL

Globalna roczna emisja CO2 z użytkowania paliw kopalnych (dane US EIA) wzrosła w 2007 r. do blisko 30 miliardów ton. Emisja w latach 2000-2007 rosła czterokrotnie szybciej w porównaniu z ostatnim dziesięcioleciem XX wieku. Zatem Protokół z Kioto, obowiązujący zaledwie w kilkudziesięciu krajach świata, okazuje się niewystarczający. Niezbędne są nowe sposoby światowego współdziałania, prowadzące do ograniczenia globalnej emisji CO2 do ok. 10 miliardów ton/rok. Krytyczny przegląd technologii produkcji czystej energii z surowców odnawialnych preferuje energię solarną i wiatrową (m.in. dla Unii Europejskiej według projektu EU MENA). Zaledwie kilkuprocentowy udział obu tych rodzajów energii w obecnej globalnej produkcji energii musi wzrosnąć do udziału w wysokości kilkudziesięciu %, nie później niż do 2050 roku. Tak duże zmiany są realne jedynie przy ograniczonym wzroście zaludnienia i likwidacji dotychczasowej więzi pomiędzy rozwojem gospodarczym a wzrostem produkcji energii. Naukowe podstawy dla globalnych działań zmierzających do zahamowania ocieplenia, stworzone zostały przez IPCC. Jego struktura organizacyjna i tryb działania, zapewnia obiektywizm informacji i definiuje wynikające z niej cele działania. Protokół z Kioto miał prowadzić do realizacji tych celów. Okazał się jednak za słabym instrumentem realizacji współpracy o globalnym zasięgu. Czy ludzkość opanuje umiejętność współdziałania w wystarczająco krótkim czasie, aby zapobiec katastrofie? Oto jest pytanie, na które szukać można odpowiedzi w postanowieniach Światowej Konferencji Klimatycznej w Kopenhadze (grudzień, 2009).

EN

Global CO2 emission from fuel combustion has increased up to 30 billion tons in 2007 (EIA data). The rate of emission increase in 2000-2007 period is higher four times compared to the rate in last decade of the twentieth century . Thus the Kyoto Protocol , currently in force in a few dozen countries, has turned out to be insufficient. New means of global co-operation are essential, that would force the decrease of global emission to around 10 billion tons CO2 per year. Critical review of technologies producing clean energy from renewables shows the preference of wind and solar energies ( among others for the European Union , according to EU MENA project ). Current share of the two energies being as low as several percent must increase up to few dozens %, no later than by 2050. Such significant changes can only be possible by wit a limited growth of global population and liquidation of existing links between the economic growth and energy production increase . IPCC worked out scientific basis for global activities aimed at preventing climate warming. Its organizational structure and mood of operation assures objective information and defines the resulting aims. The Kyoto Protocol was supposed to lead to these goals. However, it proved to be a weak instrument for the implementation of cooperation with a global range. Will the mankind master the ability to cooperate in a sufficiently short time to prevent a catastrophe? This is a question that answers to which should be searched in the decisions of the World Climate Conference in Copenhagen (December 2009).

Słowa kluczowe

PL

globalna emisja CO2; redukcja emisji GHG; energia odnawialna; energia jądrowa; SARNET; IPCC

EN

global CO2 emission; lowering GHG emission; renewable energy; nuclear energy; SARNET; IPCC

• Wydawca: Wydawnictwo Górnicze Sp. z o.o.
• Czasopismo: Karbo
• Rocznik: 2010
• Tom: Nr 2
• Strony: 62--65
• Opis fizyczny: Bibliogr. 16 poz.

Twórcy

autor

Marzec A.

Bibliografia

• 1. US Energy Information Administration. „International Carbon Dioxide Emissions 1985- 2006". www.eia.doe.gov/emeu/international/carbondioxide.html
• 2. IPCC Fourth Report, www.ipec.ch/
• 3. www.trec-uk.org.uk lub www.desertec.org/
• 4. Jefferson M., Accelerating the transition to sustainable energy system. Energy Policy, 2008, t. 36, nr 11, s. 4116-4125.
• 5. Moriarty P., Honnery A, What energy levels can the Earth sustain? Energy Policy, 2009, t. 37, s. 2469-2474.
• 6. Verbruggen A., Renewable and nuclear power: a common future?". Energy Policy, 2008, t. 36, s. 4036-4047.
• 7. Intern. Energy Agency www.iea.org/Textbase/Publications/index.asp, Key World Energy Statistics 2009
• 8. MIT Future of Nuclear Power Study http://web.mit.edu/nuclearpower/
• 9. Sovacool B.K., Valuing the greenhouse gas emission from nuclear power: A critical survey. Energy Policy, 2008, t. 36, s. 2940-2953.
• 10. Energy Information Administration. Official Energy Statistics from the US Government www.eia.doe.gov/cneaf/nuclear/page/nuc_generation/gensum. html
• 11. SARNET - a Network of excellence federating European research on reactor accidents. Progress in Nuclear Energy, 2010, t. 52, nr 1, s. 2-10, www.sar-net.org/
• 12. Schwinges B. et al., Ranking of severe accident research priorities. Progress in Nuclear Energy, 2010, t. 52, nr 1, s. 11-18.
• 13. US DOE Nuclear Energy Research Committee and the Generation IV International Forum http://nuclear.energy.gov/genIV/neGenIV1 .html
• 14. UN Food and Agriculture Organization. Strona internetowa FAOSTAT.
• 15. Lloyd B., The Commons revisited; The tragedy continues. Energy Policy, 2007, t. 35, nr 11, s. 5806-5818.
• 16. Koestler A., Janus: A Summing Up. Ed. Picador, UK, 1978.