Biodegradacja wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w fenolowym osadzie czynnym

Burmistrz, P.

Artykuł - szczegóły

Tytuł artykułu

Biodegradacja wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w fenolowym osadzie czynnym

Autorzy

Burmistrz P.

Identyfikatory

Warianty tytułu

Biodegradation of polycyclic aromatic hydrocarbons in phenol active sludge

Języki publikacji

Abstrakty

Przedstawiono wyniki badań laboratoryjnych biodegradacji 6 wielopierścieniowych węglowodorów aromatycznych w fenolowym osadzie czynnym pobranym z oczyszczalni biologicznej jednej z polskich koksowni. Próbki osadu kondycjonowane były w różnych warunkach: tlenowych i beztlenowych z dodatkiem metanolu (0,30 g C/g suchej masy osadu) oraz wodnego nasyconego roztworu fenolu (0,11 g C/g s.m.o.) oraz bez ich dodatku. Wyniki badań wykazały, że spośród badanych węglowodorów najbardziej podatny na biodegradację okazał się fenantren. Proces biodegradacji prawie wszystkich badanych węglowodorów przebiegał z większą wydajnością w warunkach tlenowych, a dodatek substancji organicznej poprawiał biodegradację WWA w warunkach tlenowych, a nieznacznie pogarszał w warunkach beztlenowych.

This publication presents the results of laboratory researches carried on biodegradation of 6 polycyclic aromatic hydrocarbons in phenol active sludge sampled from biological treatment plant of one of Polish coking plants. Samples of sludge were conditioned and examined in different conditions: with and without oxygen, with addition of methanol (0,30 g C/g dry mass of sludge) and water solution of phenol (0,11 g C/g dry mass of sludge) and without addition of organic substances. Research results showed that phenathrene is the most vulnerable for biodegradation from among all the investigated hydrocarbons. Biodegradation process for almost all researched PAHs was more effective with oxygen. Addition of organic substance streamlined biodegradation of PAHs in oxygen conditions and caused subtle decrease of efficiency in non oxygen conditions.

Słowa kluczowe

biodegradacja węglowodory aromatyczne wielopierścieniowe osad czynny

biodegradation polycyclic aromatic hydrocarbons active sludge

Wydawca

Wydawnictwo Górnicze Sp. z o.o.

Czasopismo

Karbo

Rocznik

2008

Tom

Nr 2

Strony

102--108

Opis fizyczny

Bibliogr. 18 poz., 5 rys., 2 tabl.

Twórcy

autor

Burmistrz P.

Wydział Paliw i Energii AGH, Kraków, burmistrz@agh.edu.pl

Bibliografia

1. Sims R.C., Overcash R.M., Fate of polynuclear aromatic compounds in soil-plant system. Residue Review, 1983, t. 88, s. 1.
2. Mahmood R.J., Enhanced Mobility of Plynuclear Aromatis Hydrocarbons in Unsaturated Soil. PhD Disseratation. Utah State University, 1989.
3. Bezak-Mazur E., Elementy toksykologii środowiskowej. Politechnika Świętokrzyska, Kielce, 1999.
4. Wild S.R., Jones K.C., Polynuclear aromatic hydrocarbons in the United Kongdom environment: a preliminary source inventory and budget. Environ. Poll., 1995, t. 88, s. 91.
5. Menzie C.A., Potocki B.B., Santodonato J., Exposure to carcinogenic PAH’s in the environment. Environ. Sci. Technol., 1992, t. 26, s. 1278.
6. Kawamura K., Suzuki I., Fujii Y., Wanatabe O., Ice core record of polycyclic aromatic hydrocarbons over past 400 years. Naturwissenschaft, 1994, t. 81, s. 502.
7. Albers P.H., Petroleum and individual polycyclic aromatic hydrocarbons. In: D.J. Hoffman et al. (Eds.). Handbook of Ecotoxicology. Lewis Publishers, Boca Raton, 1995, s. 330.
8. Kriek E., Rojas M., Alexandrov K., Bartsch H., Polycyclic aromatic hydrocarbon-DNA adducts in humans: relevance as biomarkers for exposure and cancer risk. Mutation Res., 1998, nr 400, s. 215.
9. Phillips D.H., Fifty years of benzo[a]pyrene. Nature, 1983, nr 303, s. 468.
10. Guidelines for drinking-water quality, 2nd ed. Vol.2 : Health criteria and other supporting information, pp. 940-949 and Addendum to Vol. 2, 1998, pp. 281-283, Geneve, Swiss, 1996.
11. Heitkamp M.A., Cerniglis C.E., Mineralization of polycyclic aromatic hydrocarbons by a bacterium isolated from sediment below an oil field. Appl. Environ. Microbiol., 1988, t. 54, s. 1612.
12. Yuan S. Y, i in., Biodegradation of polycyclic aromatic hydrocarbons by a mixed culture. Chemosphere, 2000, t. 41, s. 1463.
13. Burmistrz P., Karcz A., The treatment of coke plant waste waters with coke dust from a dry-quenching installation. Cokema-king Int., 1995, t. 7, s. 49.
14. Countway R.E., Dickhut R.M., Canuel E.A., Polycyclic aromatic hydrocarbon (PAH) distribution and association with organic matter in surface waters of the York River, VA Estuary. Organic Geochemistry, 2003, t. 34, s. 209.
15. Burmistrz P., Karcz A., Olczak Cz., Usuwanie inhibitorów biodegradacyjnych ze ścieków koksowniczych w warunkach ZK „Zdzieszowice". Przem. Chem., 2003, t. 82, s. 350.
16. Stringfellow W.T., Alvarez-Cohen L., Evaluating the relationship between the sorption of PAHs to bacterial biomass and biodegradation.Wat. Res., 1999, t. 33, s. 2535.
17. McNally D.L., Mihelcic J.R., Lueking D.R., Biodegradation of mixtures of PAHs under aerobic and nitrate-reducing conditions. Chemosphere, 1999, t. 38, s. 1313.
18. MacRae J.D., Hall K.J., Biodegradation of PAHs in marine sediment under denitrifying conditions, Wat. Sci. Tech., 1998, t. 38, s. 175.

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.baztech-article-BPP1-0082-0111