HPLC monitoring of the efficiency of chemical decomposition of genotoxic fluoranthene derivatives

Zima, J.; Housova, A.; Barek, J.

Powiadomienia systemowe

Sesja wygasła!
Sesja wygasła!

Artykuł - szczegóły

Tytuł artykułu

HPLC monitoring of the efficiency of chemical decomposition of genotoxic fluoranthene derivatives

Autorzy

Zima J. , Housova A. , Barek J.

Wybrane pełne teksty z tego czasopisma

http://beta.chem.uw.edu.pl/chemanal/

Identyfikatory

Warianty tytułu

Monitorowanie wydajności chemicznego rozkładu genotoksycznych pochodnych fluorantenu za pomocą HPLC

Języki publikacji

Abstrakty

A new RP HPLC method was developed for the separation and determination of fluoranthene, 3-aminofluoranthene and 3-nitrofluoranthene using a classical UV detector and a newly developed amperometric platinum tubular detector for 3-aminofluoranthene. The detection limit of 3-aminofluoranthene was l x 10(-7) mol L(-1) with electrochemical detector and 3 x 10(-7) mol L(-1) with UV detector, and of fluoranthene and 3-nitrofluoranthene with UV detector was 1 x 10(-7) mol L(-1) and 3 x 10(-7), respectively. The aim was to evaluate the efficiency of the chemical destruction of 3-nitrofluoranthene in laboratory wastes, as well as of the enzymatic oxidative destruction of 3-aminofluoranthene. 3-nitrofluoranthene was reduced with zinc, which preceded the oxidation with permanganate. In another approach the Fenton oxidizing reagent was used. The efficiency of the studied degradation methods for 3-aminofluoranthene and 3-nitrofluoranthene was at least 99%.

Przedstawiono nową metodę RP-HPLC do rozdzielania i oznaczania fluorantenu, 3-aminofluorantenu i 3-nitrofluorantenu, w której zastosowano klasyczny UV detektor oraz nowo skonstruowany amperometryczny, platynowy, tubulamy detektor. Granica wykrywalności 3-aminofluorantenu wynosiła: l x10(-7) mol L(-1)' (przy elektrochemicznym detektorze) oraz 3 x 10(-7) (przy detektorze UV). Dla fluorantenu i 3-nitrofluorantenu przy detektorze UV granica wykrywalności wynosiła odpowiednio l x 10-(-7) i 3 x l0(-7) mol L(-1). Nowo opracowaną metodę zastosowano do oszacowania wydajności chemicznego rozkładu 3-nitrofluorantenu w ściekach laboratoryjnych oraz do enzymatycznego rozkładu utleniającego 3-aminofluorantenu. 3-Nitrofluoranten najpierw redukowano cynkiem a następnie utleniano nadmanganianem. Rozkład 3-nitrofluorantenu przeprowadzono również przy użyciu odczynnika Fentona. Wydajność badanych metod rozkładu 3-aminofluorantenu i 3-nitrofluorantenu wynosiła co najmniej 99%.

Słowa kluczowe

HPLC separation electrochemical detection fluoranthene 3-aminofluoranthene 3-nitrofluoranthene chemical destruction

rozdzielanie chromatografia cieczowa wysokosprawna detekcja elektrochemiczna fluoranten 3-aminofluoranten 3-nitrofluoranten rozkład chemiczny

Wydawca

Komitet Chemii Analitycznej PAN

Czasopismo

Chemia Analityczna

Rocznik

2003

Tom

Vol. 48, No. 3

Strony

509--519

Opis fizyczny

Bibliogr. 24 poz.

Twórcy

autor

Zima J.

zima@natur.cuni.cz

UNESCO Laboratory of Environmental Electrochemistry, Department of Analytical Chemistry, Charles University, Hlavova 2030, 128 43 Prague 2, Czech Republic

autor

Housova A.

UNESCO Laboratory of Environmental Electrochemistry, Department of Analytical Chemistry, Charles University, Hlavova 2030, 128 43 Prague 2, Czech Republic

autor

Barek J.

UNESCO Laboratory of Environmental Electrochemistry, Department of Analytical Chemistry, Charles University, Hlavova 2030, 128 43 Prague 2, Czech Republic

Bibliografia

1. Environmental Carcinogens, Selected Methods of Analysis, Some Aromatic Amines and Azo Dyes in the General and Industrial Environment, vol. 40, IARC, Lyon 1981, p. 75.
2. Anonymous: IARC Monographs on the Evaluation of Carcinogenic Risk to Humans, vol. 46, IARC, Lyon 1989, p. 17.
3. Shane B.S., Squadrito G.L., Church D.F., and Pryor W.A., Environ. Mol. Mutagen, 17, 130 (1991).
4. Moreira J.C., and Barek J., Quim. Nova, 18, 362 (1995).
5. Jäger J., J. Chromatogr., 152, 575 (1978).
6. Pitts J.N., Van Cauwenberge K.A., Grosjean D., Schmid J.P., Fitz D.R., Belser W.L., Knudson G.B., and Hynds P.M., Science, 202, 515 (1978).
7. Arey J., and Zielinska B., Atmos. Environ., 21, 2339 (1986).
8. Van Tungeln L.S., Xia Q.S., Herreno-Saenz D., Bucci T.J., Helfich R.H., and Fu P.P., Cancer Lett., 146, 1 (1999).
9. Wang J.S., and Busby W.F., Carcinogenesis, 14, 1871 (1993).
10. Santos F.J., and Galceran M.T., Trends Anal. Chem., 21, 672 (2002).
11. Cvacka J., Barek J., Fogg A.G., Moreira J.C., and Zima J., Analyst, 123, 9R (1998).
12. Moret S., and Conte L.S., J. Chromatogr. A, 882, 245 (2000).
13. Fahnrich K.A., Pravda M., and Guilbault G.G., Anal. Lett., 35, 1269 (2002).
14. Barek J., Cvacka J., Mejstrik V., Muck A., and Zima J., Crit. Rev. Anal. Chem., 29, 81 (1999).
15. Barek J., Mejstrik V., Muck A., and Zima J., Crit. Rev. Anal. Chem., 30, 37 (2000).
16. Cvacka J., Opekar F., Barek J., and Zima J., Electroanalysis, 12, 39 (2000).
17. Laboratory Decontamination and Destruction of Carcinogens in Laboratory Wastes in: Some Polycyclic Aromatic Hydrocarbons [Castegnaro M. et al., Ed.], IARC, Lyon 1983.
18. Ettre L.S., Pure Appl. Chem., 65, 819 (1993).
19. Stulik K. and Pacakova V., Electroanalytical Measurements in Flowing Liquids, Ellis Horwood Limited, Chichester 1987, p. 239.
20. Barek J., Berka A., Muller M., Procházka M., and Zima J., Coll. Czech Chem. Commun., 51, 1605 (1986).
21. Castegnaro M., Barek J., Frémy J.M., Dennis J., Ellen G., Klibanov M., Lafontaine M., Mitchum R., Van Roosmalen P., Sansone E.B., Sternson L.A., and Vahl M., Laboratory Decontamination and Destruction of Carcinogens in Laboratory Wastes in: Some Aromatic Amines and 4-Nitrobiphenyl, IARC, Lyon 1985.
22. Kim Y., Osako M., and Lee D., Waste Manag. Res., 20, 341 (2002).
23. Janikowski T.B., Velicogna D., Punt M., and Daugulis A.J., Appl. Microbiol. Biotechnol., 59, 368 (2002).
24. Lee B.D., Nakai S., and Hosomi M., J. Chem Eng. Japan, 35, 582 (2002).

Typ dokumentu

Bibliografia

Identyfikator YADDA

bwmeta1.element.baztech-article-BPP1-0037-0028